ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3055
เมื่อว่านพั่วจวินเห็นเฉินจงเหล่ยโทรหาตนเอง ยิ้มทันทีและกล่าวว่า “ดูเหมือนว่าวันนี้พญาหมาป่าเนตรเขียวจะส่งข่าวล่าสุด! นับตั้งแต่เขาไปซีเรีย สามารถกล่าวว่าเขาได้ทำลายศัตรูพังพินาศย่อยยับได้อย่างง่ายดาย ตอนนี้สงครามในซีเรียคืบหน้าไปมากกว่าครึ่ง และองค์กรของฝ่ายต่อต้านที่เหลือนั้นไม่เป็นโล้เป็นพายอีกต่อไป คิดว่าสองสามวันนี้พยายามอีกเพียงครั้งเดียวก็น่าจะจัดการทั้งหมดได้สำเร็จ!”
หลังจากกล่าวจบ เขาอารมณ์ดีเป็นพิเศษ กดรับสายจากพญาเสือแพรขาวทันที และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “จงเหล่ย วันนี้คุณได้ชนะไปกี่รอบ?”
เฉินจงเหล่ยที่ปลายสายกล่าวด้วยน้ำเสียงละอาย “ประมุข! วันนี้ทหารของกองทัพหลูจ้านจุนพบกับการโจมตีอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน ในการสู้รบอันดุเดือดกับกองกำลังติดอาวุธฮามิด! หลูจ้านจุนเสียชีวิตในสนามรบ สำนักว่านหลงสูญเสียทหารหัวกะทิรวมทั้งหมดหนึ่งพันห้าร้อยสามสิบสี่คน! เป็นเพราะคำสั่งที่ไม่รัดกุมของผม ขอประมุขโปรดลงโทษด้วย!”
การแสดงออกของว่านพั่วจวินเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมทันที
เขาถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “คุณพูดอะไรน่ะ? หลูจ้านจุนเสียชีวิต แล้วยังสูญเสียทหารไปมากกว่าหนึ่งพันห้าร้อยคน! คุณล้อเล่นกับผมหรือเปล่า?”
“ประมุข เรื่องนี้.....ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น......” เฉินจงเหล่ยกล่าวด้วยความเจ็บปวด “ตามที่ผมเข้าใจสถานการณ์ คราวนี้พวกเขาใช้วิธีการประสานงานของทหารราบและใช้ปืนใหญ่โจมตีฐานทัพฝ่ายตรงข้ามตามปกติ แต่ไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะสร้างแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ถาวรที่แข็งแกร่งมาก ปืนใหญ่ไม่สามารถทำอะไรอีกฝ่ายได้ และอีกฝ่ายนั้นอาศัยแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ถาวร และในกระบวนการโจมตีของพวกเรา มันทำให้กองกำลังของพวกเราพ่ายแพ้ย่อยยับ........”
ว่านพั่วจวินถามอย่างฉุนเฉียวว่า “แล้วหลูจ้านจุนตายได้อย่างไร? เขาเป็นถึงนายพลห้าดาว เขาถูกศัตรูที่หลบซ่อนตัวอยู่หลังแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ยิงตายหรือ? เขาในฐานะผู้บัญชาการสูงสุดในการรบคราวนี้ของฝ่ายเรา หรือเขาได้บุกเข้าไปด้วยตนเอง?!”
เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ว่านพั่วจวินโกรธมากจนเส้นเลือดปูดขึ้นมา เขากัดฟันแล้วถามว่า “พวกคุณละอายต่อทหารรับจ้างทั่วโลก และชื่อเสียงของสำนักว่านหลงที่สั่งสมมาหลายสิบปีไหม?!”
เฉินจงเหล่ยรู้สึกละอายใจเป็นอย่างมาก และกล่าวว่า “ประมุข! คราวนี้เป็นเพราะผมสั่งการไม่รัดกุม ผมยินดียอมรับการลงโทษทั้งหมด แม้ว่าคุณจะไล่ผมออกทันที ผมก็ไม่มีความโกรธแค้น...... ”
เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ เขาเปลี่ยนเรื่องและกล่าวอ้อนวอนว่า “เพียงแต่ประมุข.....ผมขอให้คุณได้โปรดให้โอกาสผมอีกสักครั้ง ให้โอกาสผมได้ล้างแค้นให้พี่น้องทหารด้วยตนเอง! ให้เวลาผมสามวัน ภายในสามวัน ผมจะทำลายฐานทัพของฮามิด และนำศีรษะของฮามิดสักการะวิญญาณของพี่น้องทหารที่ตายไปแล้ว!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...