ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 309

บทที่ 309

ใคร ๆก็รู้ว่า โถฉี่ในห้องน้ำผู้ชายเหม็นสาบ แต่ถ้าเลียมันก็ไม่ถึงตาย

แต่ถ้าหากดื่มน้ำหอมลงไปในท้องปริมาณ5ปอนด์ แม้แต่เซียนต้าหลัวจินก็ไม่สามารถช่วยชีวิตได้

ถึงแม้ว่าเว่ยฉางหมิงกับเซียวเวยเวยจะเป็นคนที่หยิ่งยโส แต่ก็ไม่ยอมเอาชีวิตตนเองมาล้อเล่น

ยังไงก็ต้องอยู่รอดต่อไป เลียโถปัสสาวะจะเป็นไรไปเสีย

อย่างมากก็บ้วนปากหลาย ๆ รอบ แล้วก็แปรงฟันหลาย ๆรอบเช่นกัน!

เมื่อลุงวีได้เห็นว่าพวกเขาสองคนเลือกที่จะเลียโถปัสสาวะแล้ว ก็ออกคำสั่งว่า “เด็ก ๆ ลากไอ้หมาคู่นี้ไปที่ห้องน้ำชาย ให้พวกเขาเลียโถปัสสาวะให้สะอาด ถ้ากล้าทิ้งคราบไว้สักนิด ก็ตีจนพวกเขาขี้แตก!”

รปภ. ได้ลากพวกเขาสองคนเหมือนลากหมาที่ตายไปแล้ว ไปห้องน้ำชายที่ชั้น2 ฝั่งด้านลุงวีก็กล่าวถามเย่เฉินอย่างเคารพว่า “อาจารย์เย่ คุณจะไปคุมด้วยตนเองไหม?”

เย่เฉินพยักหน้า “เรื่องที่น่าสนุกเช่นนี้ จะพลาดได้ยังไง”

เมื่อพูดจบ ภายใต้การบริการด้วยความเคารพของลุงวี พวกเขาก้าวเดินไปที่ห้องน้ำ

ห้องน้ำชายที่ชั้น2ค่อนข้างใหญ่ แค่โถปัสสาวะก็มีอยู่2แถวแล้ว รวมทั้งหมด16โถ

รปภ. หลายคนผลักเว่ยฉางหมิงและเซียวเวยเวยไปที่ข้างโถปัสสาวะ และกล่าวอย่างเย็นชา “แม่งจะยืนซื่อบื้อทำบ้าอะไรวะ? รีบเลียเร็วเข้า! ”

เว่ยฉางหมิงแลบลิ้นออกมาอย่างสั่น ๆ แต่ก็ไม่กล้าที่จะก้าวเดินไปข้างหน้าโถปัสสาวะ

ถึงแม้ว่าห้องน้ำของคลับเฮาส์ฮุยหวงจะสะอาด แต่มันเป็นโถปัสสาวะ โดยปกติแล้วห้องน้ำจะมีกลิ่นอโรมาเทอราพี ทำให้ไม่ได้กลิ่นเหม็นสาบ แต่ถ้าเป็นโถปัสสาวะ ก็สามารถได้กลิ่นปัสสาวะอันรุนแรง ทำให้เว่ยฉางหมิงรู้สึกขยะแขยงมาก

เซียวเวยเวยก็รู้สึกขยะแขยงจนเวียนหัวไปหมด กลิ่นมันรุนแรงมาก รุนแรงจนทำให้เธอเกือบจะเป็นลม