ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3098
เย่เฉินคิดว่า หากต้องการให้ตนไปตามหาผู้บังคับบัญชาสูงสุด ท่ามกลางทหารนับหมื่น กระทั่งยังต้องควบคุมทางฝั่งนั้นไว้ด้วย เช่นนั้นมันเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยเป็นไปได้เท่าไร
อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง จนถึงตอนนี้เขายังไม่รู้โดยสิ้นเชิงว่า ผู้บังคับบัญชาสูงสุดของทางนั้นแซ่อะไรชื่ออะไร หน้าตาเป็นอย่างไร
เมื่อถึงเวลานั้น ในทหารนับหมื่นคน ต่อให้ตนจะสามารถแฝงตัวเข้าไปได้อย่างราบรื่น แต่เกรงว่าไม่ถึงสองวันก็คงตามหาฝ่ายนั้นไม่เจอ พร้อมทั้งยืนยันสถานะของฝั่งนั้นได้
ทว่าเมื่อคิดปัญหานี้ด้วยมุมมองอื่นแล้วนั้น ก็ไม่มีอะไรซับซ้อน
ตนเข้าไปหาเขาโดยตรงเลยก็ได้
ฮามิดได้ยินคำพูดของเย่เฉินแล้ว ก็ตกอกตกใจเป็นอย่างยิ่ง เอ่ยว่า: “จะได้ยังไงล่ะเนี่ย? น้องเย่ เรื่องแบบนี้มันอันตรายมากเลยนะ นายจะเข้าไปเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายได้ยังไง?”
เย่เฉินกลับยิ้มด้วยสีหน้าสงบนิ่ง เอ่ยว่า: “ในฐานะที่ผมเป็นตัวแทนการเจรจาของคุณ ไปเจรจากับฝ่ายนั้นด้วยความเปิดเผย นี่มันจะอันตรายได้ยังไงกัน? หรือคุณคิดว่าพวกเขาจะฆ่าผมทิ้งงั้นเหรอ?”
ฮามิดเอ่ยต่อ: “ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้นี่นา! ตอนนี้ฝ่ายนั้นเกลียดฉันเข้ากระดูก ไม่แน่ว่าอาจจะใช้นายเป็นตัวระบายความโกรธก็ได้!”
ฮามิด เอ่ยด้วยสีหน้ากลุ้มใจ: “น้องชาย อันที่จริงจากใจเลยนะ บางครั้งฉันก็ไม่มีความมั่นใจเท่าไรนัก เวลาในการเตรียมตัวของฉันไม่ได้นานพอ ดังนั้นทรัพยากรเลยยังไม่อุดมสมบูรณ์พอ ซึ่งมันห่างไกลจากกลยุทธ์เตรียมพร้อมสามปีที่นายต้องการในเมื่อก่อนอยู่มาก อีกทั้งตอนนี้จำนวนคนก็เพิ่มขึ้นมาหลายเท่าตัว เกือบหมื่นรายที่กินอยู่ที่นี่ จะเพิ่มการสิ้นเปลืองทรัพยากรเร็วขึ้น อย่างมากสุดก็อยู่ได้เพียงหนึ่งปีครึ่งเท่านั้น...”
พูดถึงตรงนี้ ฮามิดก็ถอนหายใจ เอ่ยด้วยความจริงจังว่า: “น้องชาย ถ้าใช้ประโยคหนึ่งของหัวเซี่ยมาบรรยายพี่ ก็คือหมูในอวยนะ!”
เย่เฉินยิ้ม เอ่ยว่า: “หมูในอวยกลัวอะไร? ขอเพียงอวยมั่นคงพอ ฝ่ายนั้นก็ไม่มีทางที่จะทำลายอวยที่มั่นคงนี้ของคุณลงภายในเวลาอันสั้นได้หรอก”
สิ้นเสียง เย่เฉินเอ่ยขึ้นอีกว่า: “อีกทั้ง คุณต้องเข้าใจไว้อย่าง สถานะตอนนี้ของคุณ กับสถานะของพวกเขานั้นไม่เหมือนกันโดยสิ้นเชิง แม้ว่าคุณจะถูกขังอยู่ในอวย แต่เดิมทีอวยนี้ก็เป็นรังของคุณ คุณก็แค่ถูกขังอยู่ในบ้านของตัวเองเท่านั้น ในบ้านตัวเองมีอาหารการกินเพียบ คุณมีอะไรต้องกลัวอีก? ไม่ใช่แค่ไม่ต้องกลัว คุณภาพชีวิตของคุณไม่มีทางที่จะต่ำลงเนื่องจากถูกขังไว้แน่นอน”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...