ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3108

เย่เฉินขึ้นเฮลิคอปเตอร์และมาถึงพื้นที่รกร้างห่างจากฐานฮามิดประมาณ 50 กิโลเมตร

ขณะนี้ เฮลิคอปเตอร์ของรัฐบาล 2 ลำจอดอยู่ที่นี่แล้ว พร้อมเจ้าหน้าที่ติดอาวุธอีกสิบกว่าคน ที่ประกอบด้วยกองกำลังของรัฐบาลและทหารของสำนักว่านหลง

เฮลิคอปเตอร์ที่เย่เฉินนั่งอยู่ได้ร่อนลงอย่างช้า ๆ ในพื้นที่เปิดโล่งด้านหน้าเฮลิคอปเตอร์สองลำของฝ่ายตรงข้าม ภายใต้การแนะนำของทหารฝ่ายตรงข้าม

เมื่อเฮลิคอปเตอร์จอด เย่เฉินที่สวมหน้ากากเปิดประตูแล้วกระโดดลงไป

ขณะนี้ ทหารซีเรียที่อยู่ด้านข้างก้าวไปข้างหน้าและกล่าวด้วยภาษาที่เย่เฉินไม่เข้าใจ เย่เฉินโบกมือและกล่าวว่า “โปรดสื่อสารเป็นภาษาจีนหรือภาษาอังกฤษ!”

เจ้าหน้าที่ของกองทัพรัฐบาลก้าวไปข้างหน้าและกล่าวเป็นภาษาจีนที่ไม่ค่อยถนัด “ภาษาจีนของผม.....ค่อนข้างอ่อน......”

ขณะนี้ ชายผิวเหลืองคนหนึ่งของทหารสำนักว่านหลงก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทางประหลาดใจและถามเย่เฉินเป็นภาษาจีนว่า “คุณเป็นคนหัวเซี่ยหรือ?”

บุคคลนี้เป็นผู้คุ้มกันส่วนตัวของเฉินจงเหล่ยชื่อสวียินตง

สวียินตงอายุน้อยกว่าเฉินจงเหล่ยสองปี ทั้งคู่เป็นคนแอฟริกาเชื้อสายจีน เมื่อก่อนพ่อแม่ทั้งสองเป็นหุ้นส่วนธุรกิจ แต่ที่แอฟริกานั้นเกิดความวุ่นวายตั้งแต่แรก ๆ แล้ว ทำให้บริษัทที่พ่อแม่พวกเขาทั้งคู่ทำงานหนักสร้างมาถูกพวกอันธพาลปล้น พ่อแม่ทั้งคู่เสียชีวิตด้วยน้ำมือของพวกอันธพาล ตอนที่พยายามปกป้องธุรกิจที่พวกเขาสร้างมาตลอดชีวิต

และก่อนที่พ่อแม่ของพวกเขาจะเสียชีวิต พวกเขาได้ผลักเด็กอายุสิบกว่าปีลงไปในแม่น้ำ และทั้งสองเกาะขอนไม้ไว้และลอยไปตามกระแสน้ำเกือบ 100 กิโลเมตร จากนั้นพวกเขาถึงได้รอดชีวิต

ทั้งสองที่รอดชีวิตพึ่งพาอาศัยกันและกัน เคยเป็นขอทาน ขโมย และกระทั่งไปทำงานกับเจ้านายใจดำพร้อมกัน ต่อมาเพื่อความอยู่รอด พวกเขาจึงไปเข้าร่วมกองโจรที่โคลอมเบีย

ขณะนั้นเกิดความโกลาหลในโคลอมเบีย ถึงแม้ว่ากองโจรต่างอ้างว่าต่อสู้กับความอยุติธรรมทางสังคม แต่จริง ๆ แล้วหลายคนเป็นองค์กรโจรที่ยึดครองภูเขา