ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 311
บทที่ 311
เมื่อลิฟต์ไปถึงชั้นบนสุด เย่เฉินไปหาซ่งหวั่นถิง บอกฮวงจุ้ยทั้งหมดของคลับเฮาส์ฮุยหวงกับเธอแบบคร่าว ๆรอบหนึ่ง
เมื่อได้ยินมาว่าฮวงจุ้ยของคลับเฮาส์ฮุยหวงทั้งหมดนั้นเรียบง่ายธรรมดา ซ่งหวั่นถิงจึงอดไม่ได้ที่จะผิดหวังเล็กน้อย
ดูแล้ว อาจารย์ดูฮวงจุ้ยที่เธอหามาคนก่อน ไม่มีความสามารถในการดูฮวงจุ้ยเลย
ฉะนั้น เธอรีบถามอย่างเย่เฉินว่า “อาจารย์เย่ ไม่รู้ว่าคุณมีวิธีอะไรไหม? ที่จะเสริมฮวงจุ้ยของคลับเฮาส์ฮุยหวงดีขึ้นอีกขั้นหนึ่ง?”
เย่เฉินยิ้มบาง ๆ แล้วกล่าวว่า “คุณให้คนนำต้นสนมาวางไว้ที่ชั้น1สองต้น ต้นหนึ่งวางไว้ที่มุมตรงตะวันออกเฉียงใต้ และอีกต้นหนึ่งวางไว้ที่มุมตรงตะวันตกเฉียงเหนือ โดยหันหน้าเข้าหากัน แล้วเปลี่ยนเสาหินสองต้นที่ประตูเป็นสิงโตหินแทน สิงโตหินไม่สามารถเป็นตัวผู้และตัวเมีย หรือตัวเมียกับลูก ต้องเป็นสิงโตตัวผู้ทั้งคู่ และสิงโตตัวผู้ทั้งคู่จะต้องไม่ขนานกัน และดวงตาต้องอยู่ที่ 90 องศา ในขณะเดียวกันให้คนทำปลิวทองคำสองใบ แล้วปิดไว้บนตัวสิงโตหิน เมื่อทำเช่นนี้ ก็จะกลายเป็นสิงโตสองตัวที่รวบรวมโชคลาภและความมั่งคั่งได้”
ซ่งหวั่นถิงถามตามจิตใต้สำนึกว่า “ไม่รู้ว่าสิงโตที่รวบรวมโชคลาภและความมั่งคั่งคู่นี้ มีคำอธิบายอย่างไร?”
เย่เฉินยิ้มแล้วกล่าวว่า “สิงโตคู่นี้เป็นที่รวบรวมโชคลาภและความมั่งคั่ง สิงโตคู่นี้เป็นตัวหลัก ต้นสนสองต้นนี้เป็นตัวเสริม รวมกับทองคำเปลว และการออกแบบที่ยอดเยี่ยมของคลับเฮาส์ฮุยหวง ขอแค่มีการจัดเรียงที่ดี ก็จะทำให้โชคลาภและความมั่งคั่งของคลับเฮาส์ฮุยหวงไปสู่ระดับที่สูงขึ้น”
ซ่งหวั่นถิงรู้สึกตกใจมาก กับวิธีที่การเย่เฉินพูดนั้นเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน ในขณะเดียวกันเธอก็ถอนหายใจให้กับความสามารถของอาจารย์เย่ เพียงแค่ให้คำแนะนำแบบไม่เป็นทางการ ก็สามารถให้ผลลัพธ์ที่น่าอัศจรรย์เช่นนี้ได้ นี่เป็นวิธีการของเทพเทวดาเลยก็ว่าได้
อาจารย์เย่เป็นอย่างที่คุณปู่เคยพูดไว้เลย เป็นมังกรในโลกมนุษย์!
ซ่งหวั่นถิงพูดอย่างซาบซึ้งว่า “ขอบคุณอาจารย์เย่ ฉันจะให้คนไปจัดการตามวิธีที่อาจารย์แนะนำ”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วมองดูนาฬิกา มันก็ใกล้ถึงเวลาจะกลับไปซื้อกับข้าวทำอาหารแล้ว
จากนั้น เขากล่าวกับซ่งหวั่นถิงว่า “คุณจำสิ่งที่ผมพูดเมื่อกี้นี้ไว้ และรีบจัดการเปลี่ยนตามที่แนะนำ ตอนนี้เวลาก็สายแล้ว ผมขอตัวกลับไปก่อน”
เย่เฉินขมวดคิ้วแล้วถามว่า “นี่เพิ่งเลียไปแค่2โถเองเหรอ? ช่างช้าเสียจริง?”
ลุงวีรีบกล่าวว่า “อาจารย์เย่ สองคนนี้อาเจียนจนน้ำดีออกมาเกือบหมดตัวอยู่แล้ว.........”
เย่เฉินกล่าวด้วยเสียงเยือกเย็น “ให้เวลาพวกเขาอีกหนึ่งชั่วโมง หากเลียไม่เสร็จภายในหนึ่งชั่วโมง จะให้ไปเลียที่ชั้น3ด้วย!”
“ครับ!” ลุงวีรีบพยักหน้า แล้วก็กล่าวกับสองคนนั้นว่า “ได้ยินแล้วใช่ไหม? ถ้ายังไม่รีบ พวกคุณสองคนก็จะต้องเลียเพิ่มขึ้นอีกคนล่ะ8โถ!”
ทั้งสองคนตกใจจนหน้าขาวซีดเผือด เซียวเวยเวยอาเจียนอีกรอบ แต่ว่าเธอทำได้เพียงแค่รีบเช็ดปาก แล้วรีบเลียโถปัสสาวะด้วยความอัปยศอดสู
ขณะนี้ เย่เฉินคิดในใจ การทำเช่นนี้ กับผู้หญิง เป็นการทำเกินไปหรือเปล่า?
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...