ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3116
คำพูดของเย่เฉินทำให้ผู้บัญชาการกองทัพของรัฐบาลรู้สึกหวาดกลัวมาก!
ก่อนหน้านั้นเขาไม่เคยคิดเรื่องที่เย่เฉินกล่าว
แต่ตอนนี้ เขารู้สึกว่าสิ่งที่เย่เฉินกล่าวนั้นดูสมเหตุสมผล
ขณะนี้ เย่เฉินจ้องเขาและกล่าวอย่างจริงจังว่า “สำหรับพวกคุณแล้วสำนักว่านหลงคือผ้าก๊อซที่ใช้พันบาดแผล!”
“เมื่อบาดแผลมีเลือดออกอย่างต่อเนื่อง พวกคุณจำเป็นต้องใช้ผ้าก๊อซเพื่อหยุดเลือดและรักษาบาดแผล”
“แต่เมื่อแผลสมานแล้ว พวกคุณจะไม่ปล่อยให้ผ้าก๊อซเปื้อนเลือดติดตัวพวกคุณไปตลอด และพวกคุณก็คิดจะถอดมันออก!”
“และถ้าผ้าก๊อซอยากอยู่กับพวกคุณต่อไป ก็จำเป็นต้องทำให้บาดแผลบนตัวพวกคุณไม่มีวันหายสนิท และเลือดออกตลอดไป!”
“ถ้าผ้าก๊อซต้องการครอบครองพื้นที่ขนาดใหญ่บนร่างกายของพวกคุณ ต้องหาวิธีที่จะทำให้บนตัวของพวกคุณมีบาดแผลมากกว่าเดิม! จนกว่าร่างกายของพวกคุณจะถูกปกคลุมด้วยผ้าก๊อซทั้งหมด!”
คำพูดของเย่เฉินทำให้ผู้บัญชาการกองทัพของรัฐบาลหวาดกลัวอย่างสมบูรณ์
เขาสามารถจินตนาการได้ว่าในอนาคตซีเรียจะอยู่ภายใต้การควบคุมของสำนักว่านหลง เกิดสงครามมากมาย และเกิดความเสียหายอย่างหนัก ไม่มีวันสงบสุข
ขณะนี้ เย่เฉินยังคงเปิดเผยเจตนาของอีกฝ่ายอย่างต่อเนื่อง
เขามองอีกฝ่ายและเตือนทีละประโยค “คุณลองคิดถึงสหรัฐอเมริกา และเข้มแข็งไว้นะสหายผู้บัญชาการ! พวกคุณตะวันออกกลางทนทุกข์เพราะสหรัฐอเมริกามานานแล้ว และสหรัฐอเมริกากำลังทำให้ตะวันออกกลางของพวกคุณโกลาหลภายใต้ร่มเงาของมนุษยชาติ กระทั่งส่งทหารไปรุกรานประเทศต่าง ๆ มากมาย คุณคิดว่าพวกเขาใส่ใจความสงบสุขของคุณจริง ๆ เหรอ?”
“คุณนั้นเข้าใจอยู่แล้วว่า พวกเขาปรารถนาแค่แหล่งน้ำมันที่อุดมสมบูรณ์ของพวกคุณ และต้องการควบคุมพวกคุณเป็นเวลานาน!”
“พวกเขาถึงจะเป็นต้นเหตุความเจ็บปวดของพวกคุณ!”
“สำนักว่านหลงใช้ข้ออ้างที่เคยช่วยซีเรียกำจัดฝ่ายต่อต้านเป็นเหยื่อล่อ ทำให้ซีเรียเต็มใจที่จะเปิดประตู และให้สำนักว่านหลงตั้งหลักปักฐาน”
“เมื่อตั้งหลักปักฐานสำเร็จแล้ว สำนักว่านหลงจะเป็นปรสิตในซีเรียและขยายตัวไปอย่างรวดเร็ว!”
“แต่ถ้าตอนนี้ซีเรียเข้าใจสถานการณ์แล้ว งั้นพวกเขาก็จะยกเลิกการร่วมมือระหว่างทั้งสองฝ่าย เมื่อเป็นเช่นนั้นแผนทั้งหมดของสำนักว่านหลงจะอันตรธานหายไปโดยสิ้นเชิง!”
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เฉินจงเหล่ยรู้สึกกังวลเป็นอย่างมากจนหนังศีรษะชา และไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรดี
ขณะนี้ ผู้บัญชาการกองทัพของรัฐบาลขยับร่างกายตามจิตใต้สำนึก เพื่อรักษาระยะห่างจากเฉินจงเหล่ยและกล่าวว่า “ตอนนี้เรื่องราวเกินความสามารถของผมแล้ว ผมจำเป็นต้องรายงานไปยังผู้บังคับบัญชา ทั้งสองท่านโปรดรอสักครู่”
หลังจากชายคนนั้นกล่าวจบ เขายืนขึ้นแล้วหยิบโทรศัพท์ดาวเทียมออกมาและเตรียมจะเดินออกไปข้างนอก
เฉินจงเหล่ยตัดสินใจอย่างรวดเร็ว
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...