ขณะที่ทุกคนไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร เฉินจงเหล่ยกล่าวเสียงดังว่า “ทหารของสำนักว่านหลงทุกคนปฏิบัติตามคำสั่ง! ผมสั่งให้พวกคุณยอมจำนนโดยไม่มีเงื่อนไขต่อกองทัพของรัฐบาล และรอให้กองทัพของรัฐบาลลงโทษ ห้ามใครต่อต้าน มิฉะนั้นรับผิดชอบผลที่ตามมาเอง!”
ตอนนี้ทหารของสำนักว่านหลงทั้งหมดรู้สึกว่าชีวิตพังทลาย
ถ้าหากกองทัพพันธมิตรแตกคออย่างกะทันหัน พวกเขาพอยอมรับได้ แต่ผู้บัญชาการสูงสุดของตนเองเป็นกบฏเสียเอง นี่มันเกิดอะไรขึ้น? เขาเป็นหนึ่งในสี่ราชันสงครามแห่งสำนักว่านหลง ทำไมถึงสมคบกับกองทัพของรัฐบาลได้อย่างไร?!
สวียินตงที่มีความสัมพันธ์ดีที่สุดกับเฉินจงเหล่ย อดไม่ได้ที่จะถามว่า “จอมพล นี่.....นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!”
เฉินจงเหล่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “แม่งฉิบหายผมบอกแล้วไงให้คุณยอมจำนน คุณไม่เข้าใจภาษาคนหรือไง?”
สวียินตงตกตะลึงตาค้างจนพูดอะไรไม่ออก เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเพื่อนสนิทที่สุดของเขา พี่น้องที่เติบโตมากับเขา จะทรยศทุกคน เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า “พี่เหล่ย คุณเป็นอะไรไป?! คุณทำเช่นนี้เพื่ออะไร?!”
ก่อนที่เฉินจงเหล่ยจะกลายเป็นสี่ราชันสงคราม สวียินตงเรียกเขาว่าพี่เหล่ยตลอด นี่เป็นชื่อที่สวียินตงเรียกเฉินจงเหล่ยตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยเปลี่ยนแปลง และตอนนี้เขายังหวังที่จะใช้วิธีนี้ปลุกพี่ชายคนนี้ เพื่อให้เขาที่ตอนนี้กำลังหลงทางอยู่กลับมามีสติอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม เฉินจงเหล่ยสูญเสียการควบคุมตนเองไปแล้ว
จิตสำนึกของเขากำลังจะพังทลายและเขาแทบอยากจะฆ่าตนเอง แต่ร่างกายของเขาก็เดินไปอยู่ตรงหน้าสวียินตงโดยที่ไม่สามารถควบคุมได้ และตบหน้าสวียินตงอย่างแรง กล่าวด้วยความโมโหว่า “ถ้ายังพูดจาไร้สาระอีก ผมจะฆ่าคุณทันที!”
สวียินตงร้องไห้น้ำตาเต็มหน้าและกล่าวอย่างสะอึกสะอื้นว่า “พี่เหล่ย! คุณเป็นหนึ่งในผู้อาวุโสที่ซื่อสัตย์ที่สุดของสำนักว่านหลง และสำนักว่านหลงเป็นความศรัทธาทั้งชีวิตของคุณ ทำไมคุณถึงได้...... ”
จิตสำนึกของเฉินจงเหล่ยนั้นเจ็บปวดอย่างมาก แต่ร่างกายของเขาหยิบปืนสั้นออกมาโดยที่ไม่สามารถควบคุมได้ จ่อปากกระบอกปืนไปที่หน้าผากของสวียินตงและกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ถ้ายังพูดไร้สาระอีกคำ ผมจะยิงทันที!”
ในบรรดาพวกเขายังมีนายพลสามดาวและนายพลสี่ดาวจำนวนไม่น้อย และตอนนี้ไม่มีใครกล้าสร้างปัญหาอีก
เพราะพวกเขารู้ว่าอีกฝ่ายต้องการจะแก้ปัญหาอย่างสันติ ถ้าพวกเขาสร้างปัญหา อีกฝ่ายจะยิงพวกเขาทันที
นายพลสามดาว นายพลสี่ดาวจะมีประโยชน์อะไร?
แม้แต่นายพลห้าดาว ก็ไม่สามารถต้านลูกกระสุนของ AK47 ได้
ดังนั้น พวกเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมให้จับโดยไม่มีการต่อสู้!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...