ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3136
เมื่อเห็นผู้ใต้บังคับบัญชาที่มารายงานมีสีหน้าที่ประหม่าและรีบร้อน ว่านพั่วจวินถามทันทีว่า “เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงได้ตื่นตระหนกเช่นนี้!”
ผู้ใต้บังคับบัญชาเกือบจะร้องไห้ออกมาและกล่าวโพล่งออกมาว่า “ประมุข! เมื่อสักครู่กองกำลังของรัฐบาลประกาศข่าวสำคัญไปทั่วโลก ทหาร 15,000 คนของสำนักว่านหลงถูกจับกุมในข้อหาก่ออาชญากรรมที่เป็นภัยคุกคามต่อความมั่นคงของชาติ!”
ความคิดแรกของว่านพั่วจวินคือเป็นไปไม่ได้
กองทัพหัวกะทิที่แข็งแกร่งขนาดนั้น และยังเฉินจงเหล่ยพญาหมาป่าเนตรเขียวควบคุมดูแล จะถูกกองทัพของรัฐบาลที่ขาดแคลนอาวุธปืนจับได้อย่างไร?
ใครเคยได้ยินว่าชาวนานับหมื่นสามารถจับทหารประจำการ 15,000 คนได้?
นี่มันเป็นเรื่องตลกที่สุดใช่ไหม?
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและถามว่า “วันนี้เป็นวันที่ 1 เมษายน วันเอพริลฟูลเดย์ คุณพูดล้อกับผมเล่นใช่ไหม?”
ผู้ใต้บังคับบัญชาส่ายศีรษะอย่างต่อเนื่องและกล่าวโพล่งออกมาว่า “ประมุข ผมจะกล้าพูดเล่นเช่นนี้ได้อย่างไร! อีกฝ่ายได้ปล่อยวิดีโอออกมาแล้ว คนของพวกเราทั้งหมด 15,000 คนถูกจับแล้ว ไม่มีใครสามารถหนีรอดได้แม้แต่คนเดียว!”
ว่านพั่วจวินรู้สึกเหมือนถูกโจมตีอย่างหนัก! เขารู้สึกเหมือนฝันร้ายในวัยเด็ก และเขาแทบรอไม่ไหวที่จะตื่นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และจบทุกอย่างในความฝัน
เมื่อเห็นว่าเฉินจงเหล่ยทรยศต่อองค์กรอย่างสมบูรณ์ ว่านพั่วจวินคว้าโทรศัพท์ดาวเทียมบนโต๊ะ แล้วบีบจนแตกออกเป็นชิ้น ๆ และตะโกนด้วยความโมโหว่า “เฉินจงเหล่ยเป็นหนึ่งในสี่ราชันสงครามของสำนักว่านหลง แต่กลับถูกจับเช่นกัน เขาเป็นนักบู๊หกดาวที่ไร้ความสามารถจริง ๆ กระทั่งหลังจากถูกจับแล้วยังเปิดเผยแผนยุทธศาสตร์ของพวกเราอีก เขาไม่รู้หรือว่านี่เป็นการละเมิดกฎของสำนักว่านหลง และมีโทษประหารชีวิต!”
ลู่เห้าเทียนรู้สึกสับสนและกล่าวโพล่งออกมาว่า “ประมุข ตามที่ผมรู้จักพญาหมาป่าเนตรเขียว เขาจะไม่มีวันทรยศสำนักว่านหลงแน่นอน ในนั้นมีความลับอะไรหรือไม่?”
“ความลับ?” ว่านพั่วจวินด่าสาปแช่งด้วยความโมโหว่า “คุณไม่เห็นคลิปวิดีโอเมื่อสักครู่หรือ? เขาบอกเนื้อหาเหล่านั้นให้แก่อีกฝ่าย และอีกฝ่ายได้ประกาศให้ทั่วโลกรู้แล้ว ไม่นานสำนักว่านหลงจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ถูกทุกคนโจมตี! ต่อไปประเทศในตะวันออกกลางเหล่านี้ จะมีใครร่วมมือทำงานกับพวกเราอีก?!”
หลังจากนั้น เขากำหมัดไว้แน่น และกัดฟันกล่าวว่า “ยิ่งไปกว่านั้น! ทหาร 15,000 คนที่ถูกจับ ซึ่งถือเป็นการสูญเสียอย่างใหญ่หลวงต่อสำนักว่านหลง!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...