ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3138
เมื่อกองทัพของรัฐบาลจับกุมทหารหัวกะทิของสำนักว่านหลงจำนวน 15,000 คน และขณะที่นำไปสู่การเกิดความคิดเห็นของสาธารณชนระหว่างประเทศ เครื่องบินคองคอร์ดเรียวยาวคล้ายหงส์สีขาวของตระกูลเย่ก็ลงจอดที่สนามบินเมืองจินหลิงอย่างราบรื่น
เมื่อเครื่องบินจอดที่ปลายรันเวย์ มีเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งจอดรออยู่ที่ลานจอดรถเป็นเวลานานแล้ว
คราวนี้สถานะของคนสองคนที่เย่เฉินพากลับมาจากตะวันออกกลางนั้นมีความละเอียดอ่อนมาก
ซูโสว่เต้าเป็นลูกชายคนโตของตระกูลซู นับตั้งแต่เขาหายตัวไป ตระกูลซูและแม้กระทั่งคนทั้งสังคมได้ค้นหาร่องรอยของเขา ตอนนี้ถ้าข่าวการปรากฏตัวของเขาที่หัวเซี่ยรั่วไหลออกไป ย่อมสามารถสร้างกระแสฮือฮาได้อย่างแน่นอน
สำหรับเฉินจงเหล่ยแล้วคนหัวเซี่ยรู้จักเขาไม่มากนัก แต่สำหรับคนต่างประเทศแล้วมีคนมากมายที่รู้จักเขา สถานะของเขาเป็นหนึ่งในสี่ราชันสงครามของสำนักว่านหลง เขามีชื่อเสียงในต่างประเทศมาก และมีทหาร 15,000 คนอยู่ภายใต้การบังคับบัญชา และเมื่อสักครู่ทหารทั้งหมดถูกกองกำลังของรัฐบาลซีเรียจับกุม ซึ่งทำให้ชื่อเสียงของเขาดังไปอีกทางหนึ่ง ถ้ามีคนรู้ว่าเขาปรากฏตัวที่หัวเซี่ย ไม่เพียงแค่ดึงดูดความสนใจเท่านั้น มันจะนำไปสู่การไล่ฆ่าจากสำนักว่านหลง
ดังนั้น เย่เฉินจึงขอให้เฉินจื๋อข่ายจัดเฮลิคอปเตอร์ไว้ล่วงหน้า ทันทีที่เครื่องบินลงจอด เขารีบใช้เฮลิคอปเตอร์พาคนสองคนไปที่ฟาร์มสุนัขของหงห้าทันที และไม่มีการติดต่อกับโลกภายนอกระหว่างกระบวนการทั้งหมด
และทั้งสองคนถูกสวมหมวกคลุมหน้าสีดำก่อนลงจากเครื่องบินคองคอร์ด เพื่อให้แน่ใจว่าแม้แต่ระบบกล้องวงจรปิดก็ไม่สามารถจับภาพใบหน้าของพวกเขาได้
หลังจากนั้น เย่เฉินลากทั้งสองคนลงจากออกจากเครื่องบินคองคอร์ด และขึ้นเฮลิคอปเตอร์ที่จอดรออยู่ทันที
หลังจากนั้น เฮลิคอปเตอร์ก็บินออกจากสนามบินอย่างรวดเร็ว และมุ่งหน้าบินไปที่ฟาร์มสุนัขของหงห้า
ฟาร์มสุนัขของหงห้าได้รับการปรับปรุงและขยายหลายครั้ง ตอนนี้สถานที่ยิ่งอยู่ยิ่งใหญ่ขึ้น และคุณสมบัติของมันสมบูรณ์แบบยิ่งขึ้น ระดับความลับก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ
ขณะนี้หงห้ามองไปที่ด้านข้างของเย่เฉิน เห็นเฉินจงเหล่ยที่สวมถุงผ้าสีดำบนศีรษะ จึงถามเย่เฉินด้วยความนอบน้อมว่า “อาจารย์เย่ จะทำอย่างไรกับคนนี้?”
เย่เฉินกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “คนนี้ค่อนข้างเชื่อฟัง ให้เขาตามโคบายา ชิจิโร่เพื่อเรียนรู้วิธีทำความสะอาด ช่วงสองวันนี้ให้เขาทำงที่นี่ วันมะรืนผมจะพาเขาและซูโสว่เต้าไปที่เย่นจิง”
“โอเค!” หงห้าพยักหน้าและกล่าวกับผู้ใต้บังคับอีกคนว่า “ไปเรียกโคบายา ชิจิโร่มา”
ไม่นาน โคบายา ชิจิโร่ที่สวมผ้ากันเปื้อนกันน้ำ และถือไม้กวาดขนาดใหญ่อยู่ในมือวิ่งมา เมื่อเห็นหน้าเย่เฉิน เขากล่าวด้วยความตื่นเต้นทันทีว่า “คุณเย่! คุณไม่ได้มาที่นี่สักพักแล้ว!”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและถามเขาว่า “โคบายา ชิจิโร่ ช่วงนี้คุณเป็นอย่างไรบ้าง?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...