ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3139
โคบายา ชิจิโร่รีบกล่าวว่า “สบายดี สบายดีมากครับ! ท่านหงห้าและลูกน้องของเขาดีกับผมมาก แต่การรับใช้ Walter นั้นมีความลำบากเล็กน้อย แต่ไม่เป็นไร ผมสามารถทำได้!”
“Walter…..” เย่เฉินยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย Walter เป็นคนที่วางยาพิษพ่อของหวังตงเสวี่ยน จนทำให้พ่อของหวังตงเสวี่ยนไตวายและเกือบจะเสียชีวิต
เมื่อเห็นโคบายา ชิจิโร่เอ่ยถึงเขา เย่เฉินก็ถามว่า “แล้วตอนนี้ Walter เป็นยังไงบ้าง?”
โคบายา ชิจิโร่กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ตอนนี้เขาทำได้เพียงนอนอยู่บนเตียงตลอด ชีวิตประจำวันการกินและดื่ม หรือแม้กระทั่งการฟอกไตก็ต้องอยู่บนเตียงทั้งหมด Steve Horowitz พ่อของเขาก็พักอาศัยอยู่ในห้องเดียวกัน แต่พ่อของเขาแก่แล้ว เลยไม่สามารถดูแล Walter ได้มากนัก”
“อึ่ม” เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวว่า “คุณอยู่ที่นี่ต้องทำตัวดี ผมจะให้หงห้าปรับปรุงความเป็นอยู่ของคุณให้ดีขึ้น และจะลดงานให้กับคุณอีกด้วย”
เมื่อโคบายา ชิจิโร่ได้ยินประโยคนี้ กล่าวด้วยความตื่นเต้นทันที “คุณเย่ คุณ......คุณพูดจริงเหรอ?”
หงห้ายื่นมือออกมาตบศีรษะเขาเบา ๆ และกล่าวด้วยสีหน้าที่บึ้งตึงว่า “ชิจิโร่ คุณยังคงสงสัยคำพูดอาจารย์เย่อีกหรือ? มีตอนไหนบ้างที่อาจารย์เย่ไม่รักษาคำพูด?”
โคบายา ชิจิโร่จับหลังศีรษะของตนเองและกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ท่านหงห้าพูดถูก ท่านหงห้าพูดถูก!”
หลังจากนั้น เขารีบมองไปที่เย่เฉิน โค้งคำนับให้เย่เฉินด้วยความซาบซึ้ง และกล่าวด้วยภาษาจีนปนภาษาญี่ปุ่นว่า “คุณเย่ ขอบคุณ! ขอบคุณมาก ๆ ครับ!”
เย่เฉินยิ้มและกล่าวกับหงห้าว่า “หงห้า ผมคิดว่าตอนนี้ธุรกิจของคุณไม่เลว และโคบายา ชิจิโร่ซึ่งเคยยโสโอหัง ตอนนี้กลายเป็นคนสุภาพมาก เห็นได้ชัดว่าได้รับการเปลี่ยนแปลงทางจิตวิญญาณจากที่นี่อย่างแท้จริง และต่อไปต้องพยายามยิ่งขึ้นอีก!”
หงห้ารู้สึกเก้อเขินเล็กน้อย เขาหัวเราะและกล่าวว่า “อาจารย์เย่ คุณชมเกินไปแล้ว เรื่องนี้ผมได้เรียนรู้จากคุณ และผมปฏิบัติต่อพวกเขาด้วยความเมตตา! ถ้าคนที่เชื่อฟังพวกเราก็จะปฏิบัติกับเขาดีหน่อย ถ้าไม่เชื่อฟังพวกเราจะปฏิบัติต่อเขาอย่างเข้มงวด และพยายามให้แต่ละคนกลับตัวกลับใจกลายเป็นคนดี”
หงห้ากล่าวโดยไม่ลังเลว่า “โอเค อาจารย์เย่ คุณวางใจเถอะ ผมจะจัดการเป็นอย่างดี!”
โคบายา ชิจิโร่ที่ยังคงเกลียดชังเย่เฉิน เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เฉิน ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทันใดนั้นน้ำตาก็ไหลลงมา
เขามองไปที่เย่เฉินด้วยสายตาที่ไม่อยากไม่เชื่อ และอดไม่ได้ที่จะสะอึกสะอื้นอยู่ในใจ “ให้ตายสิ...ผม...ผมเป็นอะไรไป...ทั้งที่ใจผมเกลียดชังเย่เฉิน!”
“ทำไม?.....ทำไมตอนนี้ถึงได้รู้สึก.....ถึงได้รู้สึกว่าเขาเต็มไปด้วยความรักและความห่วงใยเหมือนพ่อ และประกายความเป็นมนุษย์...... ”
“นี่.....นี่คืออาการสต็อกโฮล์ม ซินโดรม ใช่ไหม?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...