ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3140

เมื่อเห็นใบหน้าของโคบายา ชิจิโร่เต็มไปด้วยน้ำตา เย่เฉินตบไหล่เขาเบา ๆ และกล่าวอย่างจริงจังว่า “ชิจิโร่ ตั้งใจทำงาน หงห้าและผมจะปฏิบัติต่อคุณอย่างดี”

โคบายา ชิจิโร่โค้งคำนับอย่างซาบซึ้งและกล่าวด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้นว่า “คุณเย่! ขอบคุณมาก! ผมจะตั้งใจทำงานอย่างแน่นอน! ผมจะไม่ทำให้คุณและท่านหงห้าผิดหวัง! โปรดวางใจเถอะ!”

เมื่อเห็นว่าโคบายา ชิจิโร่ยังคงโค้งคำนับ และผมที่ยาวของเขาสะบัดไปมา เย่เฉินยิ้มด้วยความพอใจว่า “ไม่เลว ผมรู้สึกได้ถึงความจริงใจของคุณแล้ว”

หลังจากกล่าวจบ เขามองไปที่หงห้าและกล่าวว่า หงห้า “ให้เงินชิจิโร่อีกสองพัน ไม่ว่าชิจิโร่ต้องการของอะไร อยากจะกินหรือดื่มอะไร คุณให้คนไปซื้อกลับมาให้เขา แล้วหักจากเงินสองพันนี้ ขอเพียงสิ่งที่เขาต้องการซื้อไม่ละเมิดหลักการก็ไม่มีปัญหา!”

หงห้ากล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ครับ อาจารย์เย่!”

หลังจากพูดจบ หงห้ามองไปที่โคบายา ชิจิโร่ และถามเขาว่า “ชิจิโร่ อาจารย์เย่จะให้โบนัสคุณสองพัน คุณคิดดูว่าตอนนี้คุณยังต้องการอะไรอีก แล้วผมจะให้คนไปซื้อให้คุณ”

โคบายา ชิจิโร่รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากและกล่าวว่า “คุณเย่ ขอบคุณมาก และขอบคุณท่านหงห้าเช่นกัน ท่านหงห้า...ผม...ผมต้องการบุหรี่ 2 แถว...ต้องการชุดชั้นในที่สะอาด...และต้องการขนมขบเคี้ยวนิดหน่อย……”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ โคบายา ชิจิโร่ก้มศีรษะลง น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนเป็นเบามาก และกล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “อันนั้น...ผม...ผมยังต้องการ...ต้องการนิตยสาร...นิตยสารของผู้ใหญ่......”

เมื่อหงห้าได้ยินสิ่งนี้ เขาหัวเราะและกล่าวว่า “ชิจิโร่ คุณเป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่เห็นมีอะไรน่าอายเลย คุณวางใจเถอะ ผมจะจัดการทุกอย่างที่คุณต้องการ!”

โคบายา ชิจิโร่ร้องไห้อีกครั้งและกล่าวด้วยความตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากคุณเย่ และขอบคุณท่านหงห้า!”

……

ส่วนลึกในใจของโคบายา ชิจิโร่ อดไม่ได้ที่จะขอบคุณเย่เฉิน

ลูกน้องของหงห้าสามสี่คนถือพรมสีแดงที่หนักเดินเข้าไปห้องที่ซูโสว่เต๋ออาศัยอยู่