เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3142

เมื่อกี้ยังวิเคราะห์เหมือนกันกับสองพ่อลูกตระกูลHorowitzg ลงความเห็นว่าผู้ที่มาไม่มีทางเป็นซูโสว่เต๋อคนของตระกูลซูแน่นอน ในเวลานี้สีหน้าท่าทางก็จนใจอย่างมากจริงๆ

ให้เขาฝันก็คิดไม่ถึงว่า ‘เพื่อนบ้านใหม่’ที่ถูกลูกน้องของหงห้าพาตัวเข้ามา จู่ๆจะเป็นพี่ใหญ่ของตัวเองซูโสว่เต้า！

Steve Horowitzที่อยู่ข้างๆค่อนข้างผิดหวัง

เมื่อกี้เข้ายังมีความคาดหวังที่สูงมาก เพียงครู่หนึ่งคนที่เดินเข้ามาจากพรมสีแดง คือแม่ที่แก่ชราคนนั้นของตัวเอง

ในฐานะที่เป็นลูกชาย ในใจที่ความคาดหวังเช่นนี้ค่อนข้างไปไม่ถูกเลยทีเดียว

แต่ในใจของSteveก็เข้าใจดี ตอนนี้นอกจากแม่แล้ว เกรงว่าจะไม่มีใครสามารถช่วยตัวเองและWalterออกไปได้แล้ว

อีกอย่าง แม่ไปช่วยตระกูลรอธส์ไชลด์ก็ไม่มีประโยชน์ ถึงอย่างไรตัวเองก็ไม่ได้แซ่รอธส์ไชลด์สักหน่อย เมื่อแม่อยู่ตรงหน้าของตระกูลรอธส์ไชลด์ก็ไม่ได้มีสถานะอะไร คนเขาไม่มีทางสนใจว่าตัวเองและลูกจะเป็นหรือตาย

ความเป็นไปได้เดียวที่จะให้ตระกูลรอธส์ไชลด์ลงมือจัดการ ก็คือแม่ก็จะต้องถูกเย่เฉินจับตัวมาด้วย

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า ความหวังนี้ว่างเปล่าโดยสิ้นเชิงแล้ว

ดังนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยซูโสว่เต๋อแล้ว เบ้ปากพร้อมพูดว่า : “เหล่าซู หากใช้คำพูดของคนหัวเซี่ยอย่างพวกแกแล้ว แกแม่งก็คือคนที่ปากเสีย！”

ซูโสว่เต๋อเยาะเย้ยครู่หนึ่ง ไม่ได้สนใจเขา

ซูโสว่เต๋อในตอนนี้ จะสามารถไปทะเลาะกับเขาได้ที่ไหนกันล่ะ เขายังคงจมดิ่งอยู่ในอาการช็อกเมื่อได้เห็นพี่ชายอย่างซูโสว่เต้าจนตัวเองถอนตัวไม่ขึ้น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน