ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3147
ก็เป็นเพราะว่าเห็ดหลินจือเพาะพันธุ์ง่าย ผลผลิตสูง เพราะงั้นในตลาดถึงได้มีผลิตภัณฑ์ยาจีนจำพวกเห็ดหลินจือมากมาย ไม่ว่าเป็นเครื่องยาสมุนไพรหรือที่เรียกว่าสปอร์เห็ดหลินจือ ล้วนแต่เกลื่อนกลาดเต็มไปหมดแล้ว ปริมาณความต้องการทางตลาดสูงมากในทุกปี
ถ้าหากใช้วิธีการที่เหมือนกันในการแพ็คโสมหิมะ เกรงว่าโสมที่ขุดออกมาได้ทั้งหมดจากสามมณฑลที่อยู่ภาคตะวันออก ก็ไม่เพียงพอสำหรับความต้องการในตลาดตลอดหนึ่งปี
ก่อนหน้านี้เย่เฉินเพียงพูดเอ่ยให้ฉินกางฟัง ฉินกางก็หาเห็ดหลินจือพันปีให้เขากว่าหลายหัวเลย แต่ละหัวก็ใหญ่กว่าอ่างล้างหน้าซะอีก
และยาสมุนไพรตัวช่วยอื่นๆ ทางฉินกางนั่นก็จัดการได้เรียบร้อยเช่นกัน เพราะงั้นเย่เฉินก็ให้เขาจัดหาคน นำยาสมุนไพรที่ตัวเองต้องการมาส่งให้ที่นี่ทั้งหมดแล้ว
เพราะว่ายาเสริมชี่ปราณต้องการสมุนไพรหลากหลายชนิด ปริมาณก็ต้องเยอะ ถึงตอนนั้นเวลากลั่นขึ้นมา เพียงแค่หลอมส่วนสำคัญของยา ก็เทียบกับต้มยาจีนหม้อใหญ่
ยิ่งไปกว่านั้นแอมเบอร์กริสสมุนไพรที่มีกลิ่นรุนแรงแบบนี้ มีมันรวมอยู่ด้วย กลัวว่ากลิ่นจะหอมกรุ่นมากยิ่งขึ้น
เย่เฉินกลัวว่ากลิ่นของสมุนไพรจะแรงเกินไป ยากที่จะอธิบายให้คนในครอบครัวฟัง เพราะงั้นก็เลยเอาแอมเบอร์กริสและโสมหิมะพันปีมาแล้ว เตรียมไปยังคฤหาสน์ช็องเซลีเซียนสปาที่อยู่ชานเมือง นั่นที่เฉินจื๋อข่ายมอบให้กับตัวเอง
สถานที่นั้นเป็นวิลล่าเดี่ยวๆที่อยู่บนเนินเขา ห่างจากเพื่อนบ้านข้างๆกว่าหลายร้อยกิโลเมตร เพราะงั้นยิ่งจะสงบมาก และก็ยิ่งจะลึกลับ
ส่วนสมุนไพรอื่นๆที่เขาต้องการ เขาให้ฉินกางหาคนนำมาส่งที่หน้าประตูใหญ่ของTomson Rivieraแล้ว อีกเดี๋ยวตัวเองขับรถออกไป ไปเอาสมุนไพรแล้วก็ไปที่คฤหาสน์ช็องเซลีเซียนสปาเลย
และเขาเพิ่งจะขับรถออกมา ก็รับสายของกู้ชิวอี๋แล้ว กู้ชิวอี๋พูดถามมาทางปลายสายโทรศัพท์นั่นอย่างมีความสุขมากว่า : “พี่เย่เฉิน พ่อของฉันบอกว่าพรุ่งนี้คุณมาเย่นจิง？”
“จะได้ยังไงล่ะ！” กู้ชิวอี๋พูดอย่างไม่ลังเลเลยว่า : “เป็นแขกคนสำคัญของตระกูลเรา จะให้คุณมาเองได้ยังไงล่ะ！ทำเหมือนกับครั้งก่อน ฉันไปรับคุณที่สนามบิน เอาตามนี้แหละ ！คุณยืนยันเวลาขึ้นเครื่องเรียบร้อยแล้วบอกฉัน ถ้าคุณกล้าที่จะไม่บอกฉันล่ะก็ ฉันก็จะไม่สนใจคุณแล้ว！คุณก็ทำตามเห็นสมควรแล้วกัน！”
“โอเคๆๆ” เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดอย่างจนใจว่า: “ในเมื่อคุณพูดมาแบบนี้แล้ว งั้นพรุ่งนี้ก็ลำบากคุณมารับผมที่สนามบินหน่อยนะ”
กู้ชิวอี๋พูดอย่างตื่นเต้นมากว่า : “ไม่ลำบากๆ！ถ้าหากว่าคุณเต็มใจที่จะมาทุกวันล่ะก็ ผมก็เต็มใจที่จะไปรับคุณที่สนามบินทุกวันเช่นกัน！”
เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า ： “ได้ งั้นก็เอาตามนี้แล้วกัน หลังจากที่ผมยืนยันเวลาขึ้นเครื่องเรียบร้อยแล้ว จะบอกคุณล่วงหน้า พรุ่งนี้พวกเราเจอกันที่สนามบินนะ”
กู้ชิวอี๋พูดอย่างมีความสุขว่า ： “โอเค！เจอกันพรุ่งนี้ที่สนามบิน！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...