เย่เฉินวางสายจากกู้ชิวอี๋แล้ว ขับรถออกจาก Tomson Riviera ก็เห็นฉินเอ้าเสวี่ยนที่สวมชุดออกกำลังกาย ในเวลานี้กำลังยืนอยู่หน้ารถกระบะฟอร์ดทรงสูงคันหนึ่ง
สาวน้อยคนนี้มีรูปร่างสูงกว่าคนอื่นๆ บวกกับฝึกศิลปะการต่อสู้มาตลอดปี คนทั้งคนเปล่งความองอาจผึ่งผาย ยืนอยู่หน้ารถกระบะที่บึกบึน กลับว่าแสดงให้เห็นถึงพละกำลังที่น่าเกรงขามยิ่งขึ้น
เห็นเย่เฉินขับรถออกมา เธอก็รีบพุ่งเข้าไปโบกไม้โบกมือให้เย่เฉิน พูดอย่างมีความสุขว่า :“อาจารย์เย่!”
เย่เฉินขับรถเข้าข้างทาง ยิ้มพร้อมพูดว่า : “เอ้าเสวี่ยน พ่อของคุณให้คุณมา?”
“ใช่ไง!” ฉินเอ้าเสวี่ยนหัวเราะฮิฮิ ชี้ไปทางท้ายรถกระบะ พูดว่า : “พ่อบอกว่าคุณต้องการสมุนไพรมากมาย เพราะงั้นก็เลยให้ฉันขับรถกระบะมาส่งให้นะ”
เย่เฉินพยักหน้าแล้ว ยิ้มพร้อมพูดว่า : “งั้นก็ลำบากคุณแล้วจริงๆ เอ้าเสวี่ยน”
“ไม่ลำบาก!” ฉินเอ้าเสวี่ยนรีบพูดกล่าวว่า : “อาจารย์เย่ คุณไปเปิดกระโปรงรถ ฉันช่วยคุณเอาสมุนไพรใส่เข้าไปให้นะ”
เย่เฉินเปิดประตูลงจากรถมาพลาง พร้อมพูดอย่างจริงจังไปพลางว่า : “เรื่องแบบนี้จะให้ผู้หญิงมาจัดการได้อย่างไร ?ฉันขนย้ายเองดีกว่านะ”
พูดแล้ว เขามาถึงหลังรถกระบะฟอร์ด เห็นลังใหญ่ๆที่อยู่ข้างในสามสี่ลัง เอ่ยปากถามเธอว่า : “เอ้าเสวี่ยน สิ่งเหล่านี้คือเตรียมไว้ให้ผมเหรอ?”
“ใช่ค่ะ!” ฉินเอ้าเสวี่ยนรีบพูดว่า : “เตรียมไว้ให้คุณทั้งหมดค่ะ พ่อฉันให้ฉันมาบอกคุณสักหน่อยว่า ถ้าหากไม่พอใช้ละก็โทรหาเขาได้ทุกเมื่อค่ะ เขาจะรีบเตรียมของทันที”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย พูดว่า : “ใช้พอแล้วนะ ฝากขอบคุณพ่อของคุณด้วย”
พูดแล้ว เขาก็เปิดกระโปรงหลังรถBMWของตัวเอง ใส่สมุนไพรเหล่านี้เข้าไปแล้ว
ฉินกางเตรียมสมุนไพรไว้ให้มากเกินไปแล้ว กระโปรงหลังรถBMWใส่ได้ไม่พอ ดังนั้นเย่เฉินจึงนำสมุนไพรที่เหลือไปใส่ไว้ที่เบาะนั่งด้านหลังแล้ว นี่ถึงจะถือว่าฝืนยัดจนเสร็จแล้ว
ฉินเอ้าเสวี่ยนมีความสุขขึ้นมาทันที พูดอย่างตื่นเต้นว่า : “อาจารย์เย่ งั้นเราก็ตกลงกันตามนี้นะคะ!”
“โอเค” เย่เฉินรับปากแล้ว ยิ้มพร้อมพูดว่า: “เอ้าเสวี่ยน ผมมีธุระต้องไปนอกเมือง ไม่อยู่คุยกับคุณต่อแล้วนะ”
“ค่ะ” ฉินเอ้าเสวี่ยนรีบพูดกล่าวว่า: “อาจารย์เย่คุณขับรถช้าๆนะคะ”
เย่เฉินขับรถออกจากเขตเมือง ตรงไปคฤหาสน์ช็องเซลีเซียนสปาในเขตภูเขาแถวชานเมืองเลย
จินหลิงในช่วงต้นเดือนเมษายน อากาศอบอุ่นมากตั้งนานแล้ว ดอกไม้ใบหญ้าในเขตเมืองกลับมามีชีวิตชีวาใหม่อีกครั้งแล้ว แต่ว่าเนื่องในในภูเขามีอุณหภูมิค่อนข้างต่ำ ระดับความสูงที่ค่อนข้างสูง วัฏจักรของการเจริญเติบโตของพืชช้ากว่าในเขตเมืองมาก ในเวลานี้ต้นไม้ที่อยู่บนภูเขาและรอบๆคฤหาสน์เพิ่งแตกหน่อสีเขียวหน่อยๆ ดอกไม้แต่ละชนิดก็เพิ่งจะออกดอกตูม และไม่ได้เบ่งบาน
หลังจากที่เย่เฉินขับรถมาถึงด้านในคฤหาสน์ช็องเซลีเซียนสปาที่อยู่บนเนินเขาแล้ว ก็ขนย้ายสมุนไพรทั้งหมดเข้าไปในคฤหาสน์แล้ว และเริ่มเตรียมทำการกลั่นยาเสริมชี่ปราณทันที

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...