เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 315

บทที่ 315

ความเป็นจริงเย่เฉินไม่อยากไป

ถ้าหม่าหลันไม่บังคับ เขาจะปฏิเสธเซียวชูหรันอย่างแน่นอน

ทำไมเขาถึงไม่อยากไป ที่จริงในใจของเขารู้สึกรังเกียจต่งรั่งหลิน

นับตั้งแต่ตนเองช่วยต่งรั่งหลินเป็นครั้งที่2 ต่งรั่งหลินรู้ว่าตนเองเป็นชายในฝันแล้ว เธอก็เอาแต่สารภาพกับตนเองตลอดมา

ตอนนี้เธอจะเชิญภรรยาของตนเองออกไปแช่น้ำออนเซ็น แล้วก็ยังกำชับให้พาตนเองไปด้วย จุดประสงค์แท้จริงที่ชวนภรรยาของตนเองออกไปน่าจะเป็นข้ออ้าง ความจริงเธออยากชวนตนเองออกไปเสียมากกว่า?

เมื่อเป็นเช่นนี้ ถ้าหากตนเองไปแล้ว จะอึดอัดใจเสียเปล่า

แต่ว่า หม่าหลันเข้ามายุ่งวุ่นวายเรื่องนี้ บังคับต่าง ๆ นานา แหย่จนทำให้เย่เฉินรู้สึกหงุดหงิด

เมื่อคุณไม่อยากให้ผมไป?

ดี งั้นผมก็จะไป!

จะยั่วโมโหคุณ!

หม่าหลันไม่คาดคิดว่าเย่เฉินจะขัดแข้งกับตนเอง หอบด้วยความโกรธ แต่เนื่องจากเซียวชูหรันอยู่ด้วย เธอจึงไม่สามารถพูดอะไรได้มากกว่านี้

เมื่อเซียวชูหรันเห็นว่าเย่เฉินตกลงแล้วก็กล่าวว่า “สถานที่ที่รั่งหลินจองไว้ อยู่นอกเมืองชื่อโรงแรมช็องเซลิเซียนสปา เป็นโรงแรมในเครือของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง เห็นบอกว่าค่อนข้างดี พรุ่งนี้เธอจะขับรถมารับพวกเราไปพร้อมกัน ”

เย่เฉินพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “โอเค ผมฟังตามที่คุณวางแผน”

เซียวชูหรันกล่าวว่า “กลางคืนอย่าลืมเตรียมกางเกงว่ายน้ำ เพราะต้องใส่เวลาแช่น้ำออนเซ็น”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน