ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3157
พูดมาถึงตรงนี้ ซูเฉิงเฟิงหัวเราะอย่างเยือกเย็นเล็กน้อย พูดว่า : “ถึงตอนนั้น ก็คงต้องดูว่ากำปั้นใครจะหนักกว่ากันจริงๆ ขอเพียงแค่ว่านพั่วจวินสามารถจัดการตระกูลเย่ได้อย่างราบคาบ ขุดโลงศพของเย่ฉางอิง ยกขี้เถ้าของเย่ฉางอิงแล้ว แล้วค่อยขุดโลงศพของบรรพบุรุษคนอื่นๆในตระกูลเย่ออกมา ให้ทุกคนในตระกูลคุกเข่าลงกับพื้นอย่างโศกเศร้าเสียใจ ต้อนรับโลงศพของพ่อแม่เขาที่ฝังไว้ที่ภูเขาเย่หลิงซาน ชื่อเสียงและศักดิ์ศรีของตระกูลเย่นั้นจะต้องได้รับหายนะ ！”
“เมื่อเย่โจงฉวนเขาให้ตระกูลเย่คุกเข่าลงโดยสิ้นเชิงแล้ว ทั้งชีวิตของเขานั้นก็ไม่มีวันที่จะได้ลุกขึ้นอีกเลย！”
ซูอานสุ้นลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เอ่ยปากพูดว่า : “ถ้าหากเรื่องนี้เป็นไปตามทิศทางที่คุณพูดล่ะก็ งั้นชื่อเสียงของตระกูลเย่ก็ถูกทำลายโดยสิ้นเชิง แต่เมื่อชื่อเสียงถูกทำลายแล้ว ทรัพย์สินของตระกูลเย่ยังอยู่ ธุรกิจยังอยู่ อย่างมากที่สุดก็แค่สูญเสียเส้นสายและศักดิ์ศรีไป ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ พวกเราอยากจะเข้าไปกดขี่ตระกูลเย่อีกขึ้นหนึ่ง เกรงว่าก็ไม่ได้ง่ายดายขนาดนั้นนะ”
พูดแล้ว เขาก็ลังเลอยู่นาน ถึงจะพูดอย่างจริงจังว่า : “คุณท่าน ผมขอพูดหน่อยนะ พูดแล้วคุณห้ามโมโหเด็ดขาด”
ซูเฉิงเฟิงโบกไม้โบกมือ พูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า ： “ฉันรู้ว่าแกจะพูดอะไร แกอยากจะบอกว่า ชื่อเสียงของตระกูลซู ก็ได้ถูกฉันทำลายเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เพราะงั้นถึงตอนนั้นเกรงว่าฉันและตระกูลเย่จะไม่สามารถปกปิดการกระทำที่น่ารังเกียจได้ ทุกคนก็จะคิดว่าทั้งสองตระกูลเหมือนกัน ถูกไหม ？”
ซูอานสุ้นรีบคุกเข่าลงทันที พูดกล่าวอย่างเกรงกลัวว่า : “คุณท่าน ผม……ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนี้นะครับ……”
ซูเฉิงเฟิงย้อนถามเขา : “งั้นแกหมายความว่ายังไง？”
“ผม……ผม……” ซูอานสุ้นพูดไม่ออกเลยทันที
ซูอานสุ้นรีบพูดชื่นชมทันทีว่า : “คุณท่านฉลาดเลิศ！ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ต่อไปตระกูลเย่จะต้องถูกว่านพั่วจวินทรมานจนตกอยู่ในสภาวะที่กดดันอย่างมากถึงขั้นบ้านแตกสาแหรกขาด ถึงตอนนั้น พวกเขาก็ไม่มีพละกำลังที่จะต่อกรทางธุรกิจกับพวกเราไปโดยปริยายแล้ว”
ซูเฉิงเฟิงยิ้มอย่างเยือกเย็นพร้อมพูดว่า : “เย่โจงฉวนแม้แต่ตัวเองก็ใกล้จะเอาตัวไม่รอดแล้ว ยังจะเอาอะไรมาต่อกรกับฉัน？”
พูดมาถึงตรงนี้ เขาพูดอย่างคาดหวังมากว่า : “เย่โจงฉวนทั้งชีวิตนี้รักษาหน้าตาและเกียรติมากที่สุด ฉันล่ะรอคอยวันเช็งเม้งวันนั้นจริงๆ ภาพฉากที่โลงศพของบรรพบุรุษนับร้อยของตระกูลเย่ถูกขุดออกมาทั้งหมด และยิ่งรอคอยเย่โจงฉวนไอ้แก่อายุ70-80ปี มีท่าทางที่ไว้อาลัยอย่างโศกเศร้าให้กับคู่สามีภรรยาว่านเหลียนเฉิง ！ ถึงตอนนั้นฉันจะถ่ายรูปที่ท่าทางสุดอนาถของเขาเอาไว้ และโพสต์ลงบนอินเทอร์เน็ต ให้ทุกคนได้ดู ผู้นำตระกูลเย่ที่องอาจสง่างาม ทำไมถึงเหมือนหมาเช่นนี้ คุกเข่าลงกับพื้นด้วยท่าทางประจบประแจงอย่างไม่รู้สึกละอาย！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...