ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3158
เช้าวันรุ่งขึ้นของวันที่ 3 เมษายน เย่เฉินเก็บเสื้อผ้าอย่าง่ายๆสามสี่ชุด บอกลาภรรยาและพ่อตาแม่ยาย และออกเดินทางกลับสู่เย่นจิงอีกครั้งแล้ว
ครั้งนี้เขาไม่ได้นั่งเครื่องบินส่วนตัวของตระกูลเย่ แต่นั่งเครื่องบินBoeing Business Jetลำนั้นที่กู้เย้นจงมอบให้ กับเฉินจื๋อข่าย เตรียมเดินทางมุ่งหน้าไปยังเย่นจิง
หลังจากที่ขึ้นเครื่อง เย่เฉินโทรศัพท์หากู้ชิวอี๋แล้ว บอกเขาว่าเครื่องบินกำลังจะบินแล้ว ประมาณชั่วโมงกว่าเครื่องบินก็ลงสู่สนามบินเย่นจิง
กู้ชิวอี๋ดีใจอย่างมากไปโดยปริยาย ลุกออกจากตรงนั้นทันที มุ่งหน้าไปสนามบินเพื่อเตรียมต้อนรับ
และเครื่องบินค่อยๆเคลื่อนตัวออกอย่างช้าๆ เมื่อตอนที่กำลังเร่งเครื่องไปยังปลายรันเวย์ เย่เฉินก็รับสายของคุณท่านเย่เย่โจงฉวนแล้ว
ในสายโทรศัพท์ เย่โจงฉวนเอ่ยพูดอย่างตื่นเต้นอย่างไม่อาจจะปกปิดได้ว่า ： “เฉินเอ๋อ แกมาเย่นจิงเมื่อไหร่？”
เย่เฉินพูดอย่างราบเรียบว่า : “ตอนนี้ผมอยู่บนเครื่องบิน เครื่องบินกำลังจะขึ้นบินแล้ว”
“ดีมากเลย！” เย่โจงฉวนพูดอย่างตื่นเต้นอย่างมากว่า : “ทั้งตระกูลเย่ตอนนี้ขาดแค่แกเพียงแค่คนเดียว！ คืนนี้ฉันจัดงานเลี้ยงต้อนรับเครือญาติของตระกูลเย่และผู้ดูแลของตระกูลที่แตกย่อยออกไปทั้งหมด แล้วก็ผู้แทนแต่ละประเทศและกระทั่งทั่วทุกมุมโลกของตระกูลเย่ของเรา ถึงตอนนั้นฉันจะแนะนำสถานะของแกให้พวกเขาได้รู้ต่อหน้าทุกคนเลย”
เย่เฉินเอ่ยปากพูดว่า ： “ช่างมันเถอะ ทำแบบนั้นก็เป็นการทำเกินความเป็นจริงไปหน่อย ไม่ค่อยสอดคล้องกับนิสัยการทำงานของคนอย่างผม”
พูดแล้ว เย่เฉินก็พูดอีกว่า ： “วันนี้ผมจะพักที่บ้านของลุงกู้ก่อน พรุ่งนี้ผมจะกลับไปประชุมก่อนถึงพิธีกราบไหว้บรรพบุรุษที่ตระกูลเย่ พิธีกราบไหว้บรรพบุรุษในวันมะรืนก็จะเข้าร่วมตรงเวลา โอกาสและกิจกรรมอื่นๆผมจะไม่เข้าร่วม”
เย่โจงฉวนรีบพูดกล่าวทันทีว่า : “เฉินเอ๋อ แกเป็นลูกชายของฉางอิง เป็นหลายชายของฉัน เป็นคุณชายสองในรุ่นนี้ของทั้งตระกูลเย่ แกต้องรู้ไว้ว่าผลประกอบการในอนาคตล้วนเป็นของพวกเด็กวัยรุ่นอย่างพวกแกนะ ในอนาคตแกก็เป็นบุคคลสำคัญคนที่สองของตระกูลเย่ โอกาสที่สำคัญเช่นนี้ 12ปีถึงจะมีแค่ครั้งเดียว แกจะต้องใช้โอกาสนี้ทำให้สมาชิกในตระกูลเย่เหล่านั้นเลื่อมใสในตัวแกอย่างสุดจิตสุดใจ ”
เย่เฉินยิ้มแล้ว พูดว่า ： “ไม่จำเป็นหรอกนะ ผมก็ไม่เตรียมที่จะสืบทอดทรัพย์สินของตระกูลเย่ เรื่องปรากฏตัวในแวดวงสังคมก็ให้คนอื่นไปทำละกัน ”
ในเวลานี้ เย่โจงฉวนเห็นเย่เฉินตัดสายของตัวเอง ในใจก็ไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่
แต่เขาก็รู้ถึงสาเหตุที่เย่เฉินทำแบบนี้ดี
และเขาก็รู้ว่า เย่เฉินยังไม่อยากกลับสู่สถานะของคุณชายแห่งตระกูลเย่อย่างเป็นทางการ
ถ้าหากในฐานะที่เป็นคุณปู่คนหนึ่งล่ะก็ ลูกชายคนที่สองเสียชีวิตไปนานขนาดนี้แล้ว กว่าที่ตัวเองจะตามหาหลานชายที่พลัดพรากจากไปเจอก็ไม่ได้ง่ายดาย เขาไม่อยากบีบบังคับเย่เฉินจริงๆ
ให้เย่เฉินได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตามที่ตัวเขาเองต้องการ ก็ถือว่าเป็นทางเลือกที่ดี
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...