ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3160
เย่โจงฉวนมองไปที่ผู้คนตรงหน้าอย่างตื่นเต้น ส่ายหัวเบาๆ
คุณรู้ คนพวกนี้ต่างก็ขาดความเข้าใจในตัวเย่เฉิน ขณะเดียวกันก็กังวลว่าหลังจากที่เย่เฉินกลับมา จะมาแย่งผลประโยชน์ของพวกเขา ดังนั้นจึงพูดออกมาแบบนี้ เพื่อจงใจพูดให้สับสน
แต่ว่า ไอ้เจ้าเล่ห์อย่างเขาจะได้รับอิทธิพลจากคนพวกนี้ได้อย่างไร
ความสามารถที่แท้จริงของเย่เฉิน ตระกูลเย่มีเพียง 2 คนเท่านั้นที่รู้
ในหมู่พวกเขา เย่ฉางหมิ่นรู้อยู่บ้าง เย่โจงฉวนรู้มากกว่า
ครั้งก่อนเย่ฉางหมิ่นถูกหม่าหลันทุบตีที่จินหลิง และถูกเซียวฉางเฉียน เซียวไห่หลงสองพ่อลูกลักพาตัวไป เย่เฉินพูดบางอย่างเกี่ยวกับตัวเองต่อหน้าเธอ
รวมถึงการรักษากู้เย้นจงที่ป่วยหนัก สังหารราชาบู๊ทั้งแปดแห่งตระกูลอู๋ จนกระทั่งที่ญี่ปุ่น ช่วยเหลือตระกูลอิโตะ ให้ได้รับชัยชนะครั้งสุดท้ายในการต่อสู้
และเย่โจงฉวนนอกจากรู้เรื่องเหล่านี้ ยังรู้ว่าเย่เฉินสามารถเข้าไปในซีเรียเพียงลำพังได้ ช่วยชีวิตผู้หญิงจากฐานฝ่ายค้าน เขาสามารถจับซูโสว่เต้าด้วยตัวเองและโยนทิ้งไปยังซีเรีย
เย่โจงฉวนรู้แม้กระทั่ง เย่เฉินเมื่อสองวันก่อนไปซีเรียรอบหนึ่ง พาซูโสว่เต้ากลับมาจากภาวะบ้านแตกสาแหรกขาดในภาวะสงคราม
อีกอย่าง ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา มีการรายงานองค์กรที่เรียกว่าสำนักว่านหลง พบกับความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ในซีเรีย เย่โจงฉวนรู้สึกคลุมเครือว่าเรื่องนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับเย่เฉินด้วย
แต่ว่า เรื่องเหล่านี้ เขาไม่เคยพูดกับคนอื่นๆในครอบครัวเลย
เหตุผลที่เขาไม่ได้พูดถึงมันเป็นเพราะเขาไม่เข้าใจความชอบของเย่เฉินที่แน่ชัด
ถ้าทุกคนไม่ทะเลาะกัน ลูกสาวที่ออกเรือนไปแต่งงานตั้งนานแล้วอย่างเธอ มีสิทธิ์อะไรจะได้รับส่วนแบ่งจากตระกูลเย่ล่ะ?
ในตอนนี้ เย่โจงฉวนเหนื่อยหน่ายกับการใส่ร้ายของคนกลุ่มนี้แล้ว พูดอย่างเย็นชาว่า: “พอแล้ว ที่พวกแกพูดเมื่อครู่ ฉันจะถือว่าไม่ได้ยิน ตั้งแต่ตอนนี้ไป ถ้าหากใครพูดเรื่องไร้สาระนี้ต่อหน้าฉันหรือเฉินเอ๋อ อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ!”
เย่เฟิงเห็นว่าคุณท่านนิ่งเฉยมาตลอด อดไม่ได้ที่ถามว่า: “คุณปู่ ผมรู้ว่าในใจคุณติดค้างเย่เฉินมากแค่ไหน แต่ให้ผมบอกความในใจนะ คุณ คุณจะโอ๋เย่เฉินเกินไปไม่ได้นะ!”
ขณะที่พูด เย่เฟิงรีบพูดเสริมว่า: “หลายปีมานี้เขาไม่ได้อยู่ที่ตระกูลเย่ ไม่ใช่แค่ไม่เรียนหนังสือ ในแต่ละเรื่องก็ยังขาดกฎเกณฑ์พื้นฐานและการศึกษา ครั้งก่อนคุณป้าหวังดีไปจินหลิงเพื่อช่วยเขาแก้ไขปัญหาเรื่องการแต่งงาน แต่เขาทำอะไรกับคุณป้าไว้ล่ะ? วันส่งท้ายปีเก่านำตัวป้าของฉันไปกักไว้ในกระท่อมที่เมืองจินหลิง ในสายตาของเขายังรู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่อยู่ไหม? ถ้าคุณอยากให้เขากลับไปตระกูลเย่ จะต้องตั้งกฎเกณฑ์ให้เขาถึงจะได้!”
ขณะที่พูด เขามองเย่ฉางหมิ่น พูดอย่างจงใจว่า: “คุณป้า เย่เฉินเสียมารยาทกับคุณ ในสายตาเดิมทีก็ไม่เห็นคุณเป็นผู้อาวุโสกว่าอยู่แล้ว คุณว่าจะตั้งกฎเกณฑ์ให้เขาดีไหม?”
เย่ฉางหมิ่นฟังดังนั้น ก็รีบโบกมือและพูดว่า: “เสี่ยวเฟิงแกอย่าพูดแบบนี้เด็ดขาด ครั้งก่อนที่ไปจินหลิง ฉันผิดก่อน เรื่องนั้นโทษเฉินเอ๋อไม่ได้ ถ้าจะโทษก็ต้องโทษที่ฉันไม่ได้คิดรอบคอบ……”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...