ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3165
เย่เห้ารีบพูดสำทับไปว่า“จริงด้วยพี่เฟิง ผมไม่เข้าใจเลย พี่ว่าคุณปู่เลอะเลือนอะไรรึเปล่า ให้ความสำคัญกับเย่เฉินทำไมกัน？คนอย่างเขาที่ใช้ชีวิตข้างถนนเป็นคนจรจัดอาศัยการขอทาน เขาไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่ในเย่นจิงได้ด้วยซ้ำ ถ้าให้คนภายนอกรู้เรื่องนี้ ตระกูลเย่ของเราเอาญาติที่เรียนไม่จบแม้แต่มหาวิทยาลัยกลับมาจากจินหลิง คนต้องหัวเราะเยาะเราจนฟันร่วงกันแน่！”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ เย่เห้าก็รู้สึกโมโหมาก เขาพูดอย่างหงุดหงิดว่า“อีกอย่างนะ ก่อนหน้านี้คุณปู่ยกตี้เหากรุ๊ปให้เขาก็ใจกว้างมากพอแล้วนะ ยังไม่พอไล่เขาไปอีกหรอ？ถ้าเขาเจียมตัวหน่อย ได้ตี้เหากรุ๊ปมาแล้วไสหัวไปไกลๆ อย่างน้อยก็อย่ามาที่ตระกูลเย่ให้คนอื่นเขารังเกียจอีก！”
เย่เฟิงพูดอย่างเย็นชา“อย่าพูดถึงตี้เหากรุ๊ปกับฉันอีก พอคิดถึงตี้เหากรุ๊ปแล้วกูโมโหชะมัด！”
พูดจบ เย่เฟิงก็กัดฟันกรอดพูดว่า“อย่าพึ่งพูดว่าตี้เหากรุ๊ปมีมูลค่าเท่าไร แต่มีมูลค่าในตลาดถึงสองแสนล้าน！สำหรับทรัพย์สินของตระกูลเย่ ตี้เหากรุ๊ป มันเป็นเศษหนึ่งส่วนสิบไปแล้ว！”
“รุ่นหลายอย่างเราๆ จนถึงตอนนี้ก็ทำได้แค่ตำแหน่งผู้บริหารระดับกลางในบริษัทเท่านั้น เงินเดือนและเงินปันผลได้ไม่น้อยเลย แต่ปีปีหนึ่งได้เงินมาแค่สองสามร้อยล้านก็ถือว่าเก่งมากแล้ว คุณปู่ไม่เคยบอกกับเราว่าจะยกบริษัทที่มีมูลค่าสองแสนล้านกับเรา แล้วให้เราไปดูแลบริหารเอง แล้วมีสิทธิ์อะไรยกตี้เหากรุ๊ปให้เย่เฉิน？นี่มันไม่ยุติธรรมเลย！”
เมื่อเย่เห้านึกถึงเรื่องนี้ก็อดที่จะสบถด้วยความโกรธไม่ได้ เขาพูดอย่างรู้สึกไม่เป็นธรรมว่า“ตรุษจีนปีนี้ บริษัทแจกเงินปันผล ผมได้รับแค่แปดสิบเจ็ดล้าน แม้แต่หนึ่งร้อยล้านยังไม่ได้เลย！แต่ในมือของเย่เฉินกลับมีบริษัทสองหมื่นล้าน ผมจำได้ว่าคุณปู่เหมือนจะให้ถังซื่อไห่นำบัตรธนาคารที่มีเงินหนึ่งหมื่นล้านให้กับเย่เฉิน？”
“ใช่แล้ว！”เย่เฉินพูดด้วยสายตาเกลียดชัง“เงินสดหนึ่งหมื่นล้าน บวกกับตี้เหากรุ๊ปอีกสองแสนล้าน เย่เฉินไอ้หมอนั่นลับยังไม่พอใจ ยังกลับมาแย่งมรดกกับฉันอีก！”
เย่เห้ากัดฟันพูดว่า“อะไรดลใจให้คุณปู่ ให้ความสำคัญกับเย่เฉินขนาดนี้！ถ้าให้เขาอยู่ต่อที่ตระกุลเย่ต่อไป จากนี้ไปตำแหน่งของพี่เฟิง เกรงว่าต้องได้รับผลกระทบอย่างหนักแน่！”
สิ่งที่ต้องห้ามมากที่สุดเกี่ยวกับเย่เฉิน ก็คือมีคนพยายามแย่งตำแหน่งทายาทของตระกูลเย่กับเขา
“ไม่ใช่แค่นี้นะ！”เย่เฟิงหัวเราะอย่างเย้ยหยัน แล้วพูดด้วยสีหน้าชั่วร้าย“รอโอกาสเหมาะสม ฉันจะต้องเอาตี้เหากรุ๊ปกลับมาจากมือของเขาแน่！ยังมีหนึ่งหมื่นล้านนั่นอีก ฉันจะให้มันคายออกมาให้หมด！”
เย่เห้ารีบชูนิ้วโป้ง แล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า“พี่เฟิง ผมเชื่อมั่นในความสามารถของพี่ ต่อกรกับเขาต้องไม่มีปัญหาแน่！”
สีหน้าของเย่เฟิงชั่วร้ายมากๆ เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“ไม่จัดการเขาทิ้งไปซะ ผลประโยชน์ของฉันกับแกในตระกูลเย่ก็จะได้รับผลกระทบไปด้วย！เห้าเห้า เรื่องนี้ แกต้องร่วมมือกับฉันนะ เราสองพี่น้องช่วยกัน ต่อกรกับศัตรู เข้าใจไหม？”
เย่เห้าพูดด้วยสีหน้าหนักแน่น“พี่เฟิงวางใจได้เลย ผมจะยืนข้างพี่ตลอด พี่ให้ผมทำอะไร ผมก็ทำสิ่งนั้น！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...