ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 317

บทที่ 317

เมื่อรถเกิดมีรอยขีดข่วน ต่งรั่งหลินก็รู้สึกไม่พอใจมากเช่นกัน

ยังไงเธอก็เป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลต่ง ไม่ใช่คนที่ใครจะมาเอาเปรียบได้ง่าย ๆ เธอจึงผลักประตูแล้วลงจากรถ และไปถกเถียงกับชายหนุ่มคนนั้น “แกเอะอะโวยวายทำไม? แกเป็นคนที่นิสัยแย่มากที่มาแย่งที่จอดรถ ทำผิดแล้วยังไม่รู้ตัว ยังมีหน้ามาด่าคนอื่นอีก! ”

ชายหนุ่มไม่คาดคิดว่าต่งรั่งหลินจะกล้าโต้กลับ แล้วจึงตะโกนด่าว่า “แม่งฉิบหายเป็นผู้หญิงโง่ ๆ ขับรถอีกแล้ว หากพบคนที่ขับรถโง่ ๆบนท้องถนนสิบคน ก็จะมีเก้าคนที่เป็นผู้หญิง! แม่งฉิบหายแกขับรถเป็นไหม? ถ้าขับรถไม่เป็นก็ไสหัวกลับไปที่ท้องของแม่แกไปฝึกขับให้คล่องแล้วค่อยออกมา แม่งอย่ามาทำเรื่องให้ขายขี้หน้าแบบนี้! ”

หลังจากนั้น เขาก็กล่าวอีกครั้งว่า “กูเพิ่งซื้อรถคันนี้ ด้วยราคาหนึ่งล้านกว่า แม่งฉิบหายถูกมึงทำให้มีรอยขีดข่วน มึงเตรียมตัวจะชดใช้เท่าไหร่? ”

ต่งรั่งหลินขมวดคิ้วและโต้กลับ “เฮ้ แกคิดดี ๆ! ฉันเห็นที่จอดรถนี้ก่อน และฉันก็เตรียมพร้อมที่ถอยเข้าไปจอด แกพุ่งออกมาจากกลางทางเพื่อแย่งที่จอด เดิมมันก็เป็นความผิดของแกอยู่แล้ว ยังมีหน้ามาด่าคนอื่นอีก? ”

ชายหนุ่มตวาดด้วยความโกรธ “กูจะด่ามึงมีอะไรไหม? ด่ามึงมันเป็นสิ่งที่ถูกต้องอยู่แล้ว? กูไม่เพียงแต่จะด่ามึง แต่กูยังจะทำร้ายมึงด้วย! ”

หลังจากนั้น ชายหนุ่มก็ยื่นมือออกมา เพื่อที่จะจับผมของต่งรั่งหลิน

ต่งรั่งหลินรู้สึกตกใจ ไม่คิดว่าชายหนุ่มคนนี้จะมีนิสัยที่หยาบเช่นนี้ จึงรีบหลบไปข้างหลัง

เซียวชูหรันรีบตะโกน “เย่เฉิน เกิดเรื่องแล้ว รีบลงมาเร็ว! ”

ชายหนุ่มขมวดคิ้วแล้วมองไปเซียวชูหรัน หัวเราะอย่างเยือกเย็นแล้วกล่าวว่า “โย้ ผู้หญิงคนนี้สวยนี่ คุณอยู่กับผมคืนหนึ่ง แล้วเรื่องนี้ผมก็จะไม่เอาความ! ”

พูดจบ ก็ยื่นมือเพื่อที่จะดึงตัวเซียวชูหรันเข้ามาในอ้อมกอดตนเอง