ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3173
จากนั้น พ่อของเฮเลน่าก็พบว่าเฮเลน่าเป็นโรคหัวใจแต่กำเนิด แต่เพื่อทำให้เฮเลน่าสามารถสืบราชบัลลังก์ในภายภาคหน้า เขาไม่ได้บอกเรื่องนี้กับราชวงศ์ แต่แอบพาเฮเลน่าหาหมอที่ดีที่สุด ใช้วิธีที่ดีที่สุดในการรักษาเฮเลน่า เพื่อให้เฮเลน่าสามารถมีชีวิตได้นานขึ้นอีกหน่อย
พ่อของเฮเลน่าเชื่อว่า แม้จะมีโอกาสในการสืบราชบัลลังก์น้อยมาก แต่ตราบใดที่ปกปิดข้อบกพร่องแต่กำเนิดของเฮเลน่า อีกทั้งคิดหาทุกวิถีทางทำให้เฮเลน่าสามารถมีชีวิตอยู่รอดไปจนถึง25ปี เฮเลน่าก็จะมีโอกาสได้สืบราชบัลลังก์ก่อนตาย
เพราะตัวเขากับยายของเฮเลน่า อายุต่างกันแค่สามสิบปี แต่เฮเลน่ากับยายของเธอต่างกันหกสิบปี
ภายใต้สถานการณ์ปกติ ราชินีองค์ปัจจุบันจะมีชีวิตอยู่ในวัยแปดสิบปี
ถ้าหากเฮเลน่าสามารถมีชีวิตอยู่รอดไปจนถึงอายุยี่สิบห้า พอถึงตอนนั้นยายของเธอก็แปดสิบห้าปีแล้ว
ขอแค่เฮเลน่าสามารถอยู่ต่อไปจนถึงยายของเธอสิ้นพระชนม์ เธอก็จะสามารถสืบทอดราชบัลลังก์ได้อย่างราบรื่น
และในฐานะสมาชิกของราชวงศ์ จุดสูงสุดของชีวิตคือการสืบทอดบัลลังก์
ดังนั้น พ่อของเธอ ขอแค่เฮเลน่าสามารถสืบทอดราชบัลลังก์ได้อย่างราบรื่น ถึงจะเป็นราชินีแค่ปีเดียว หรือเป็นราชินีแค่หนึ่งเดือน ก็ถือว่าได้เติมเต็มชีวิตแล้ว
สิบปีก่อน สภาพร่างกายของเฮเลน่าเก็บเป็นความลับมาอย่างดีมาตลอด แต่ในตอนที่พ่อของเฮเลน่าตาย เพราะเฮเลน่าเสียใจมากเกินไป จึงทำให้อาการโรคหัวใจของเธอกำเริบขึ้นมาในงานศพ ถูกหามส่งโรงพยาบาลถึงรอดพ้นอันตรายมาได้
ยายของเฮเลน่า ซึ่งเป็นราชินีในปัจจุบันของยุโรปเหนือตระหนักได้ว่าเธอถูกหลอก ดังนั้นเธอจึงพยายามกีดกันเฮเลน่าจากมรดกของเธอ และวางลูกสาวของอาของเฮเลน่า ลูกพี่ลูกน้องของเฮเลน่าขึ้นเป็นรัชทายาทลำดับที่หนึ่งแทน
เฮเลน่าที่สูญเสียการปกป้องของคุณพ่อ ในขณะเดียวกันก็สูญเสียสิทธิ์ในการเป็นรัชทายาท เธอจึงถูกตัดขาดจากเรื่องของภายในวังไปอย่างสิ้นเชิง
แม้ว่าเธอจะป่วยหนัก แต่เฮเลน่าก็ยังคงหนีจากชะตากรรมของการแลกเปลี่ยนผลประโยชน์ให้ราชวงศ์ได้ และถูกบังคับให้แต่งงานกับตระกูลเย่
ถึงแม้ว่าราชวงศ์จะวินิจฉัยโรค ว่าเธอจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกินสามถึงห้าปี แต่ราชวงศ์ก็ยังคงไม่ยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระ
ในความคิดของราชวงศ์ เวลาแค่สามถึงห้าปีก็มากพอแล้ว พวกเขาวางแผนจะใช้ประโยชน์จากเธอให้ภายในสามถึงห้าปี พยายามหาทางเอาทรัพยากรและเงินทุนสนับสนุนจากตระกูลเย่ จะต้องสามารถใช้ประโยชน์ได้มากมาย
ในขณะเดียวกัน เธอก็อดนึกถึงเย่เฉินไม่ได้
ดังนั้น เธอจึงอดคิดในใจไม่ได้ว่า“หรือเย่เฉินผู้ชายคนนั้นจะดูออกว่าฉันเป็นโรคอะไร？”
“ได้ยินคนอื่นบอกว่า แพทย์แผนจีนมี‘การมองที่ผิวการ การฟังเสียง การถามเกี่ยวกับอาการ การสัมผัสกับสภาพของชีพจร’ได้ยินมาว่าสามารถดูอาการของคนคนหนึ่งได้ หรือเขาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านแพทย์แผนจีน？”
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ก้นบึ้งหัวใจของเฮเลน่าก็อดที่จะถอนหายใจไม่ได้ เธอคิดในใจ“ผู้เชี่ยวชาญด้านแพทย์แผนจีนจะมีประโยชน์อะไร？ถึงจะสามารถตรวจโรคของฉันได้ แต่ก็ช่วยฉันรักษาโรคไม่หายอยู่ดี”
“โรคของฉันได้รับการวินิจฉัยตอนฉันคลอด ยี่สิบปีต่อมา แพทย์ทั่วโลกสามารถตรวจได้ว่าฉันเป็นโรคอะไร แต่ไม่มีทางรักษาให้หายได้……”
“หัวใจของฉันรวมถึงหลอดเลือดสมอง หลอดเลือดปอดมีความบกพร่องอย่างหนัก แม้แต่การปลูกถ่ายหัวใจก็รักษาไม่หาย……”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...