ในขณะเดียวกัน กู้ชิวอี๋ที่นั่งอยู่ในรถวอลโว่
กู้ชิวอี๋ขับรถไปด้วย ถามเย่เฉินไปด้วยว่า“พี่เย่เฉินคะ เมื่อกี้พี่บอกว่าเฮเลน่าผู้หญิงคนนั้นอาการไม่ดี เธอป่วยหรอคะ?”
เย่เฉินพยักหน้า“ใช่แล้ว”
กู้ชิวอี๋อดที่ถามไม่ได้ว่า“เธอป่วยเป็นอะไรคะ?”
เย่เฉินครุ่นคิด แล้วพูดอย่างจริงจังว่า“พูดยาก มันซับซ้อนมาก และระบบที่เกี่ยวข้องกับหัวใจก็มีปัญหาใหญ่”
กู้ชิวอี๋ถามอย่างประหลาดใจว่า“ห้ะ?หนักขนาดนั้นเลยหรอคะ?”
“ใช่แล้ว”เย่เฉินพยักหน้า“หนักมาก”
กู้ชิวอี๋ถามอีกว่า“แล้วอันตรายถึงชีวิตไหมคะ?”
เย่เฉินอธิบาย“อาการของเธอเหมือนเหยียบอยู่บนแผ่นน้ำแข็ง มีโอกาสเหยียบพลาด ตกน้ำได้ตลอดเวลา”
กู้ชิวอี๋เบิกตากว้าง“ไม่ใช่มั้งคะ เธอดูยังเด็กอยู่เลย”
เย่เฉินพูดอย่างเรียบเฉยว่า“ความเจ็บป่วยไม่เคยสนใจว่าคนเราจะอายุน้อยหรือแก่ชรา ดังนั้นจึงมักมีคนจำนวนมากที่เสียชีวิตตั้งแต่ยังเด็ก หรือแม้แต่คนจำนวนไม่น้อย ที่ยังไม่ทันได้โตก็ด่วนจากไปก่อน”
“นี่มัน……”กู้ชิวอี๋พยักหน้าเบาๆ แล้วถามว่า“พี่เย่เฉินคะ แล้วพี่มีวิธีช่วยเธอได้ไหมคะ?”
พูดจบ กู้ชิวอี๋ถามเองตอบเองว่า“พี่ต้องมีวิธีช่วยเธอแน่นอน ใช่ไหมคะ?ตอนนั้นอาการของพ่อฉันหนักขนาดนั้น พี่ยังสามารถรักษาเขาหายเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเฮเลน่าคนนี้ใช่ไหมคะ?”
เย่เฉินพูดอย่างใจกว้าง“ช่วยน่ะสามารถช่วยได้ ฉันให้พ่อของเธอกินยาแบบนั้นแค่ครึ่งเม็ดก็สามารถรักษาหายได้แล้ว”
พูดถึงตรงนี้ เย่เฉินก็เปลี่ยนบทสนทนา แล้วพูดอย่างจริงจังว่า“แต่ยาแบบนี้มันล้ำค่ามากๆ แต่ฉันกับเธอไม่ได้เป็นอะไรกัน วันนี้ก็พึ่งเจอกันครั้งแรก แน่นอนว่าไม่สามารถช่วยเธอเปล่าๆ”
กู้ชิวอี๋ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้ากล่าวว่า“จริงด้วย มีคนตายมากมายในโลกใบนี้ ถึงจะเป็นเทพเจ้าก็ไม่สามารถช่วยได้”
ทั้งสองมาถึงคฤหาสน์ของตระกูลกู้ กู้เย้นจงกับหลินหว่านชิวเข้าครัว ทำอาหารทั้งโต๊ะด้วยตัวเอง
พอเห็นว่าเย่เฉินมาถึง สองสามีภรรยาจึงรู้สึกปลื้มปีติมาก
กู้เย้นจงตรงเข้าไปลากเขามานั่งที่โต๊ะอาหาร แล้วหยิบเหล้าที่เขาเก็บสะสมออกมา เพื่อรินให้เขา
หลินหว่านชิวรู้สึกอารมณ์ดีมาก เธอหยิบไวน์แดงออกมาดื่มด้วย
สำหรับเย่เฉิน หลินหว่านชิวชิวเขามาก และพึงพอใจในตัวเขามากเช่นกัน ดังนั้นในตอนที่เธอเห็นเย่เฉิน เธอไม่ได้เห็นเย่เฉินเป็นว่าที่ลูกเขยแล้ว เธอเห็นว่าเขาเป็นเหมือนลูกชายของตัวเองยังไงอย่างงั้น
เย่เฉินชอบความรู้สึกแบบนี้ของตระกูลกู้ ตระกูลกู้พ่อแม่ลูกทั้งสามคนปฏิบัติต่อเขาอย่างจริงใจ
ประกอบกับทั้งสองครอบครัวไปมาหาสู่กันมานานหลายปี และทำให้เย่เฉินสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของครอบครัวที่แท้จริง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...