ตอน บทที่ 3174 กล่าวโทษ จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 3174 กล่าวโทษ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ในขณะเดียวกัน กู้ชิวอี๋ที่นั่งอยู่ในรถวอลโว่
กู้ชิวอี๋ขับรถไปด้วย ถามเย่เฉินไปด้วยว่า“พี่เย่เฉินคะ เมื่อกี้พี่บอกว่าเฮเลน่าผู้หญิงคนนั้นอาการไม่ดี เธอป่วยหรอคะ?”
เย่เฉินพยักหน้า“ใช่แล้ว”
กู้ชิวอี๋อดที่ถามไม่ได้ว่า“เธอป่วยเป็นอะไรคะ?”
เย่เฉินครุ่นคิด แล้วพูดอย่างจริงจังว่า“พูดยาก มันซับซ้อนมาก และระบบที่เกี่ยวข้องกับหัวใจก็มีปัญหาใหญ่”
กู้ชิวอี๋ถามอย่างประหลาดใจว่า“ห้ะ?หนักขนาดนั้นเลยหรอคะ?”
“ใช่แล้ว”เย่เฉินพยักหน้า“หนักมาก”
กู้ชิวอี๋ถามอีกว่า“แล้วอันตรายถึงชีวิตไหมคะ?”
เย่เฉินอธิบาย“อาการของเธอเหมือนเหยียบอยู่บนแผ่นน้ำแข็ง มีโอกาสเหยียบพลาด ตกน้ำได้ตลอดเวลา”
กู้ชิวอี๋เบิกตากว้าง“ไม่ใช่มั้งคะ เธอดูยังเด็กอยู่เลย”
เย่เฉินพูดอย่างเรียบเฉยว่า“ความเจ็บป่วยไม่เคยสนใจว่าคนเราจะอายุน้อยหรือแก่ชรา ดังนั้นจึงมักมีคนจำนวนมากที่เสียชีวิตตั้งแต่ยังเด็ก หรือแม้แต่คนจำนวนไม่น้อย ที่ยังไม่ทันได้โตก็ด่วนจากไปก่อน”
“นี่มัน……”กู้ชิวอี๋พยักหน้าเบาๆ แล้วถามว่า“พี่เย่เฉินคะ แล้วพี่มีวิธีช่วยเธอได้ไหมคะ?”
พูดจบ กู้ชิวอี๋ถามเองตอบเองว่า“พี่ต้องมีวิธีช่วยเธอแน่นอน ใช่ไหมคะ?ตอนนั้นอาการของพ่อฉันหนักขนาดนั้น พี่ยังสามารถรักษาเขาหายเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเฮเลน่าคนนี้ใช่ไหมคะ?”
เย่เฉินพูดอย่างใจกว้าง“ช่วยน่ะสามารถช่วยได้ ฉันให้พ่อของเธอกินยาแบบนั้นแค่ครึ่งเม็ดก็สามารถรักษาหายได้แล้ว”
พูดถึงตรงนี้ เย่เฉินก็เปลี่ยนบทสนทนา แล้วพูดอย่างจริงจังว่า“แต่ยาแบบนี้มันล้ำค่ามากๆ แต่ฉันกับเธอไม่ได้เป็นอะไรกัน วันนี้ก็พึ่งเจอกันครั้งแรก แน่นอนว่าไม่สามารถช่วยเธอเปล่าๆ”
กู้ชิวอี๋ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้ากล่าวว่า“จริงด้วย มีคนตายมากมายในโลกใบนี้ ถึงจะเป็นเทพเจ้าก็ไม่สามารถช่วยได้”
ทั้งสองมาถึงคฤหาสน์ของตระกูลกู้ กู้เย้นจงกับหลินหว่านชิวเข้าครัว ทำอาหารทั้งโต๊ะด้วยตัวเอง
พอเห็นว่าเย่เฉินมาถึง สองสามีภรรยาจึงรู้สึกปลื้มปีติมาก
กู้เย้นจงตรงเข้าไปลากเขามานั่งที่โต๊ะอาหาร แล้วหยิบเหล้าที่เขาเก็บสะสมออกมา เพื่อรินให้เขา
หลินหว่านชิวรู้สึกอารมณ์ดีมาก เธอหยิบไวน์แดงออกมาดื่มด้วย
สำหรับเย่เฉิน หลินหว่านชิวชิวเขามาก และพึงพอใจในตัวเขามากเช่นกัน ดังนั้นในตอนที่เธอเห็นเย่เฉิน เธอไม่ได้เห็นเย่เฉินเป็นว่าที่ลูกเขยแล้ว เธอเห็นว่าเขาเป็นเหมือนลูกชายของตัวเองยังไงอย่างงั้น
เย่เฉินชอบความรู้สึกแบบนี้ของตระกูลกู้ ตระกูลกู้พ่อแม่ลูกทั้งสามคนปฏิบัติต่อเขาอย่างจริงใจ
ประกอบกับทั้งสองครอบครัวไปมาหาสู่กันมานานหลายปี และทำให้เย่เฉินสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของครอบครัวที่แท้จริง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...