เมื่อเย่โจงฉวนได้ยินอย่างนั้น เขาก็อดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้ แล้วถามไถ่ถังซื่อไห่“ซื่อไห่ ตอนนี้แกอยู่ในเหตุการณ์ด้วย แกคิดว่าคำพูดพวกนั้นของเฉินเอ๋อ ตกลงเป็นเรื่องจริงไหม หรือเขาพูดไม่คิด?”
ถังซื่อไห่พูดอย่างนอบน้อม“เรียนคุณท่าน ผมคิดว่าคุณชายเฉินจริงจังครับ ไม่เหมือนกับคนที่มีความคิดไม่ให้เกียรติ”
เย่โจงฉวนพยักหน้าเบาๆ แล้วกล่าวว่า“ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน”
ทันใดนั้นเย่เฟิงจึงโพล่งออกไปว่า“คุณปู่!คงไม่ได้จริงจังใช่ไหมครับ?!เย่เฉินเขาแตะอั๋งเฮเลน่าชัดๆ ทำไมคุณปู่ถึงคิดว่าเขาไม่ได้มีใจไม่ให้เกียรติครับ?!”
เย่โจงฉวนพูดอย่างเรียบเฉย“จากที่ฉันดู เฉินเอ๋อน่าจะดูออกว่าเฮเลน่ามีปัญหาบางอย่างด้านสุขภาพจากที่ฉันรู้จักเฉินเอ๋อ เขาไม่ว่างจน คิดหาวิถีทาง มาทำเรื่องไม่ให้เกียรติผู้หญิงคนหนึ่งแบบนี้หรอก”
เย่เฟิงโต้เถียงว่า“คุณปู่ครับ คุณปู่ลำเอียงเกินไปแล้วนะครับ!คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ อีกอย่างเขาจากบ้านไปนานหลายปี คุณปู่ไม่รู้ว่าเขาเป็นคนนิสัยสันดานยังไงด้วยซ้ำ!เฮเลน่าเป็นผู้หญิงที่สวมหมดจด ผู้ชายมากมายคิดไม่ดีเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว แล้วทำไมเย่เฉินจะเป็นไม่ได้?”
เย่โจงฉวนส่ายหัวเบาๆ แล้วหัวเราะ พลางพูดอย่างจริงจังว่า“เฟิงเอ๋อ ฉันไม่เข้าใจในตัวเฉินเอ๋อจริงๆนั่นแหละ แต่อย่างน้อยฉันก็รู้อะไรมาบ้าง……”
พูดถึงตรงนี้ เย่โจงฉวนก็มองไปที่เย่เฟิง แล้วกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า“และความเข้าใจที่แกมีต่อเฉินเอ๋อ มันก็น้อยเกินไปจริงๆ!”
เขาโกรธจนแทบอยากร้องไห้ เขาพูดด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น“คุณปู่ครับ……ถึงคุณปู่จะลำเอียงยังไง คงไม่สามารถลำเอียงได้ถึงขนาดนี้มั้งครับ!เย่เฉินเป็นหลานของคุณปู่ ผมก็เป็นเหมือนกัน!อีกทั้งเฮเลน่าก็ยังเป็นว่าที่หลานสะใภ้ของคุณปู่ ถึงคุณปู่จะไม่ช่วยผม แต่ก็ต้องช่วยเฮเลน่าพูดรึเปล่า!คุณปู่คงไม่คิดปล่อยให้เธอรู้สึกปวดใจ ก่อนที่จะได้เข้าบ้านเรา?”
ในเวลานี้เย่โจงฉวนไม่มีกะจิตกะใจสนใจความรู้สึกของเย่เฟิง เขาเห็นเย่เฟิงอารมณ์พลุ่งพล่าน จึงกล่าวอย่างหงุดหงิดว่า“เอาล่ะ!เรื่องนี้อย่าพูดอีก!ฉันเชื่อว่าเฉินเอ๋อไม่ใช่คนแบบนั้น!”
พูดจบ เขาก็พูดอย่างจริงจังว่า“ในเมื่อเฉินเอ๋อบอกว่าเฮเลน่าอาการไม่ค่อยดี ฉันก็คิดว่าทางที่ดีหาหมอตรวจสุขภาพให้เธอสักหน่อยดีกว่า วันมะรืนเธอยังต้องเข้าร่วมพิธีบูชาบรรพบุรุษของเรา หลังจากนั้นอีกสองวันค่อยจัดงานหมั้นให้แก ถ้าเฮเลน่าเกิดเป็นโรคอะไรในพื้นที่ของเรา ไม่เพียงแต่จะกระทบต่อจังหวะการผลักดันความก้าวหน้าของเรา อีกทั้งเราก็ไม่รู้จะอธิบายกับราชวงศ์แห่งยุโรปเหนือยังไง”
เย่เฟิงแทบเข่าทรุด แล้วโพล่งออกไปว่า“คุณปู่ครับ!เรื่องนี้คุณปู่ไม่ช่วยเฮเลน่าทวงยุติธรรมก็ช่างเถอะ แต่ทำไมยังเชื่อคำพูดข้างเดียวของเย่เฉินด้วยล่ะ?ถ้าถึงตอนนั้นดึงเฮเลน่าไปตรวจสุขภาพ เฮเลน่าจะต้องคิดว่าเราบ้าไปแน่ๆ!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...