เมื่อเย่โจงฉวนได้ยินอย่างนั้น เขาก็อดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้ แล้วถามไถ่ถังซื่อไห่“ซื่อไห่ ตอนนี้แกอยู่ในเหตุการณ์ด้วย แกคิดว่าคำพูดพวกนั้นของเฉินเอ๋อ ตกลงเป็นเรื่องจริงไหม หรือเขาพูดไม่คิด?”
ถังซื่อไห่พูดอย่างนอบน้อม“เรียนคุณท่าน ผมคิดว่าคุณชายเฉินจริงจังครับ ไม่เหมือนกับคนที่มีความคิดไม่ให้เกียรติ”
เย่โจงฉวนพยักหน้าเบาๆ แล้วกล่าวว่า“ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน”
ทันใดนั้นเย่เฟิงจึงโพล่งออกไปว่า“คุณปู่!คงไม่ได้จริงจังใช่ไหมครับ?!เย่เฉินเขาแตะอั๋งเฮเลน่าชัดๆ ทำไมคุณปู่ถึงคิดว่าเขาไม่ได้มีใจไม่ให้เกียรติครับ?!”
เย่โจงฉวนพูดอย่างเรียบเฉย“จากที่ฉันดู เฉินเอ๋อน่าจะดูออกว่าเฮเลน่ามีปัญหาบางอย่างด้านสุขภาพจากที่ฉันรู้จักเฉินเอ๋อ เขาไม่ว่างจน คิดหาวิถีทาง มาทำเรื่องไม่ให้เกียรติผู้หญิงคนหนึ่งแบบนี้หรอก”
เย่เฟิงโต้เถียงว่า“คุณปู่ครับ คุณปู่ลำเอียงเกินไปแล้วนะครับ!คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ อีกอย่างเขาจากบ้านไปนานหลายปี คุณปู่ไม่รู้ว่าเขาเป็นคนนิสัยสันดานยังไงด้วยซ้ำ!เฮเลน่าเป็นผู้หญิงที่สวมหมดจด ผู้ชายมากมายคิดไม่ดีเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว แล้วทำไมเย่เฉินจะเป็นไม่ได้?”
เย่โจงฉวนส่ายหัวเบาๆ แล้วหัวเราะ พลางพูดอย่างจริงจังว่า“เฟิงเอ๋อ ฉันไม่เข้าใจในตัวเฉินเอ๋อจริงๆนั่นแหละ แต่อย่างน้อยฉันก็รู้อะไรมาบ้าง……”
พูดถึงตรงนี้ เย่โจงฉวนก็มองไปที่เย่เฟิง แล้วกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า“และความเข้าใจที่แกมีต่อเฉินเอ๋อ มันก็น้อยเกินไปจริงๆ!”
เขาโกรธจนแทบอยากร้องไห้ เขาพูดด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น“คุณปู่ครับ……ถึงคุณปู่จะลำเอียงยังไง คงไม่สามารถลำเอียงได้ถึงขนาดนี้มั้งครับ!เย่เฉินเป็นหลานของคุณปู่ ผมก็เป็นเหมือนกัน!อีกทั้งเฮเลน่าก็ยังเป็นว่าที่หลานสะใภ้ของคุณปู่ ถึงคุณปู่จะไม่ช่วยผม แต่ก็ต้องช่วยเฮเลน่าพูดรึเปล่า!คุณปู่คงไม่คิดปล่อยให้เธอรู้สึกปวดใจ ก่อนที่จะได้เข้าบ้านเรา?”
ในเวลานี้เย่โจงฉวนไม่มีกะจิตกะใจสนใจความรู้สึกของเย่เฟิง เขาเห็นเย่เฟิงอารมณ์พลุ่งพล่าน จึงกล่าวอย่างหงุดหงิดว่า“เอาล่ะ!เรื่องนี้อย่าพูดอีก!ฉันเชื่อว่าเฉินเอ๋อไม่ใช่คนแบบนั้น!”
พูดจบ เขาก็พูดอย่างจริงจังว่า“ในเมื่อเฉินเอ๋อบอกว่าเฮเลน่าอาการไม่ค่อยดี ฉันก็คิดว่าทางที่ดีหาหมอตรวจสุขภาพให้เธอสักหน่อยดีกว่า วันมะรืนเธอยังต้องเข้าร่วมพิธีบูชาบรรพบุรุษของเรา หลังจากนั้นอีกสองวันค่อยจัดงานหมั้นให้แก ถ้าเฮเลน่าเกิดเป็นโรคอะไรในพื้นที่ของเรา ไม่เพียงแต่จะกระทบต่อจังหวะการผลักดันความก้าวหน้าของเรา อีกทั้งเราก็ไม่รู้จะอธิบายกับราชวงศ์แห่งยุโรปเหนือยังไง”
เย่เฟิงแทบเข่าทรุด แล้วโพล่งออกไปว่า“คุณปู่ครับ!เรื่องนี้คุณปู่ไม่ช่วยเฮเลน่าทวงยุติธรรมก็ช่างเถอะ แต่ทำไมยังเชื่อคำพูดข้างเดียวของเย่เฉินด้วยล่ะ?ถ้าถึงตอนนั้นดึงเฮเลน่าไปตรวจสุขภาพ เฮเลน่าจะต้องคิดว่าเราบ้าไปแน่ๆ!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...