ผ่านไปไม่นาน ผู้เชี่ยวชาญที่เป็นผู้หญิงแปดคน ก็เดินทางออกมาจากโรงพยาบาลส่วนตัวของตระกูลเย่ มายังโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงแห่งเย่นจิง
ถังซื่อไห่กับเย่ฉางหมิ่น รีบเดินทางออกจากตระกูลเย่อย่างเร่งด่วน
ตอนนี้ เฮเลน่านอนพิงอยู่บนหมอนนุ่มนิ่ม ใบหน้าอ่อนแรง
เธอหยิบมือถือขึ้นมาอย่างลังเล เพื่อขอความช่วยเหลือแม่ของเธอที่อยู่ไกลในยุโรปเหนือ
ยุโรปเหนือกับเย่นจิงห่างกันหกชั่วโมง เวลาในเย่นจิงคือบ่ายโมง ซึ่งเป็นเวลาเจ็ดโมงเช้าของยุโรปเหนือ
จากที่เฮเลน่ารู้จักแม่ของเธอ ตอนนี้เธอต้องตื่นนอนแล้วอย่างแน่นอน
ผ่านไปไม่นาน ก็มีคนรับสาย แม่ของเฮเลน่าที่อยู่ปลายสายกำลังนั่งรับประทานอาหารเช้าคนเดียว
เธอมองเห็นเฮเลน่า จึงอดขำออกมาไม่ได้ว่า“อยู่ที่หัวเซี่ยเป็นยังไงบ้างลูก?ปรับตัวได้รึยัง?”
เฮเลน่าอยากบอกว่าตัวเองปรับตัวในหัวเซี่ยไม่ได้ แต่กลัวว่าแม่จะเป็นห่วงและปวดใจ ดังนั้นจึงทำได้เพียงแค่ฝืนยิ้มแล้วพูดว่า“ปรับตัวได้ค่ะ ทุกอย่างเรียบร้อยดี”
พูดจบ เธอก็มองไปในวิดีโอคอล บนโต๊ะอาหารเช้าของแม่มีเพียงแค่นมหนึ่งแก้ว แล้วขนมปังไม่กี่แผ่นรวมถึงเนยหนึ่งก้อน เธออดที่จะรู้สึกสงสารไม่ได้ แล้วกล่าวว่า“แม่คะ ทำไมแม่ถึงแอบกินขนมปังที่ห้องตัวเองคนเดียวล่ะคะ?ทำไมไม่ได้ทานที่ร้านอาหารคะ”
เหล่าราชวงศ์ยุโรปเหนือที่เป็นสายเลือดโดยตรง จะอาศัยอยู่ในวัง ที่นี่ คนส่วนใหญ่จะไม่ทำอาหารกัน ราชวงศ์มีร้านอาหารของตัวเองเพื่อให้บริการสมาชิกของราชวงศ์
แม่ของเฮเลน่ายิ้มอย่างขมขื่น แล้วกล่าวว่า“หญิงหม้ายที่ไม่มีสามีแล้ว อยู่ที่นี่มีแต่คนดูถูก แม่ยอมอยู่ในห้องคนเดียว พยายามไม่ไปสุงสิงกับพวกเขาดีกว่า”
เฮเลน่าอดที่จะสะอื้นไม่ได้ เธอพยักหน้าแล้วพูดว่า“แม่คะ แม่ต้องดูแลสุขภาพตัวเองให้ดีนะคะ ไม่ต้องเป็นห่วงหนู”
“จ๊ะ……”แม่ของเฮเลน่าพยักหน้า แล้วนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงกล่าวว่า“จริงด้วย ยายของลูกช่วงนี้เหมือนจะสุขภาพไม่ดี ดังนั้นอาของลูกจึงบอกว่า เขากับน้องสาวต้องคอยดูแลไม่ห่าง เลยไปงานหมั้นของลูกกับเย่เฟิงที่หัวเซี่ยไม่ได้ ถึงเวลานั้นจะส่งพ่อบ้านวิลกิ้นเป็นตัวแทนของราชวงศ์ไป”
เฮเลน่ายิ้มอย่างขมขื่น แล้วกล่าวว่า“หนูพึ่งตกปากรับคำจะเกี่ยวดองกับตระกูลเย่ พวกเขาขี้เกียจมาร่วมแม้แต่งานหมั้นของตัวเอง นี่มันดูถูกกันเกินไปแล้ว……”
แม่ของเฮเลน่าส่ายหัวไปมาแล้วกล่าวว่า“ไม่ใช่ปัญหาของพวกเขา เป็นเพราะอาการของคุณยายไม่ค่อยดี ตอนนี้นอนอยู่บนเตียงลุกไม่ได้ ทีมหมอหลวงได้เปลี่ยนห้องของเธอเป็นห้องไอซียู มีหมอกับพยาบาลหลายคนกำลังดูอาการอย่างใกล้ชิด””
เฮเลน่ารีบถามว่า“เป็นหนักไหมคะ?เกิดอะไรขึ้น?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...