ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3180

เย่ฉางหมิ่นเห็นว่าเฮเลน่าปฏิเสธข้อเสนอการตรวจของแพทย์โดยไม่ลังเล อีกทั้งสีหน้ายังมีความวิตกกังวลกับความตื่นเต้น จึงรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

โดยปกติแล้ว มีแค่คนจน หรือคนที่ไม่ได้มีฐานะขนาดนั้น ถึงจะกลัวการพบแพทย์

เพราะพวกเขารู้มาตั้งแต่เด็กว่า การพบแพทย์ จะต้องไปหาภายใต้การที่ตนเองป่วยเท่านั้น

เป็นเพราะการหาหมอมาตั้งแต่เด็ก ไม่ใช่ฉีดยาก็ต้องกินยา ดังนั้นจึงทำให้พวกเขามีความทรงจำไม่ดีกับหมอ จึงอดที่จัรู้ประหม่าเมื่อเอ่ยถึงหมออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

คนที่เกิดในครอบครัวแบบนี้ ถึงจะเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่ก็ยังคงมีความกลัวหมออยู่ ในชีวิตประจำวัน จึงมีหลักการที่ว่าถ้าไม่เป็นอะไรก็อย่าพยายามไปโรงพยาบาล

แต่เฮเลน่าไม่ใช่คนจน เธอเป็นคนรุ่นหลังของราชวงศ์ยุโรปที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานหลายร้อยปี

โดยปกติแล้ว ไม่ว่าจะเป็นราชวงศ์ หรือสมาชิกในตระกูลที่มั่งคั่งและผู้สูงศักดิ์เหล่านี้ จะต้องมีนิสัยติดต่อไปมาหาสู่กับหมอตั้งแต่เด็ก

ยกตัวอย่างเช่นตระกูลเย่ ไม่เพียงแต่มีทีมแพทย์ดูแลสุขภาพของตัวเอง ยังมีโรงพยาบาลเอกชนเป็นของตัวเองอีกด้วย

นอกจากสมาชิกในตระกูลเย่อย่างเย่เฉินที่จากบ้านไปตั้งแต่เด็ก สมาชิกคนอื่นๆในตระกูลเย่ จะต้องตรวจสุขภาพอย่างน้อยปีละสองถึงสามครั้ง

โดยเฉพาะคนรุ่นหลังที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ จะต้องตรวจทุกๆหนึ่งถึงสองเดือน แพทย์ด้านการดูแลสุขภาพจะทำการตรวจร่างกายและประเมินการเจริญเติบโตและการพัฒนา

หากรู้สึกไม่สบาย ไม่ต้องไปโรงพยาบาลเอง แต่ทั้งทีมแพทย์จะมาให้บริการถึงที่ จะต้องดูแลอย่างใกล้ชิด

ดังนั้น เด็กที่เติบโตในสภาพแวดล้อมแบบนี้ ไม่เพียงแต่ไม่กลัวหมอ ในทางกลับกันยังต้องการพึ่งหมอมาก แค่ตัวร้อนปวดหัวเป็นไข้ ก็แทบอยากจะเรียกหมอส่วนตัวมาดูแลตลอด24ชั่วโมง

ด้วยเหตุนี้เอง เย่ฉางหมิ่นจึงค่อนข้างแปลกใจ

เธอมักรู้สึกว่าการแสดงออกถึงการกลัวหมอ จะต้องมีความลับอะไรซ่อนไว้แน่