ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 320
บทที่ 320
“โย้ เกิดเรื่องอะไร ทำไมถึงเสียงดังขนาดนี้? ”
เมื่อผู้จัดการเจิงได้ยินประโยคนี้ ทันใดนั้นเขาก็ตกใจ ยังไม่ทันได้เข้าไปทำร้ายเย่เฉิน เขาหันหน้าไปมองตรงนั้นและกล่าวอย่างจริงจังว่า “ท่านหงห้า คุณแช่เสร็จแล้ว? รู้สึกเป็นยังไงบ้างครับ?”
“ก็ดี” ท่านหงห้าตอบ แล้วถามอย่างสงสัยว่า “พวกคุณกำลังทำอะไรอยู่? ”
ท่านหงห้าพูดพลาง ก็พาลูกน้องของตนเองเดินใกล้เข้ามา
ผู้จัดการเจิงรีบอธิบาย “มีไอ้ยาจกคนหนึ่งมันทำร้ายคุณชายหลิว ผมกำลังจะแก้แค้นแทนคุณชายหลิว ไอ้หนูนี่ความสามารถไม่เท่าไหร่? แต่นิสัยดื้อด้านมาก”
หลิวหมิงเอามือคลุมท้องไว้ แล้วกล่าวว่า “คุณลุงหง ไม่ได้พบกันเสียนาน”
ท่านหงห้าเหลือบมองเขาก่อนที่จะยิ้มและกล่าวว่า “ที่แท้เป็นไอ้ตัวเล็กของตระกูลหลิวนี่เอง นายนี่ไม่เอาไหนเลย อยู่ในเมืองจินหลิงยังถูกคนอื่นทำร้ายได้? ทำให้พ่อของนายต้องขายหน้า!”
ท่านหงห้ากับพ่อของหลิวหมิงมีความสัมพันธ์ค่อนข้างดี เพราะฉะนั้นหลิวหมิงก็เหมือนกับหลานคนหนึ่ง ถึงได้พูดจาตรง ๆ อีกอย่างน้ำเสียงก็เหมือนผู้อาวุโสพูดกับลูกหลาน
หลิวหมิงไม่กล้าสร้างปัญหาต่อหน้าท่านหงห้า จึงได้กล่าวอย่างเก้อเขินว่า “คุณลุงหง ก็แค่เจอไอ้ยาจกที่มึนงง เดี๋ยวผมจะทำให้มันรู้ว่าการทำร้ายผมต้องชดใช้ด้วยอะไร!”
ท่านหงห้าหัวเราะ แล้วกล่าวว่า “ผมก็อยากเห็นจริง ๆ ว่าใครกันที่กล้ามาทำร้ายนาย”
ท่านหงห้าเดินเข้ามาใกล้ จากนั้นเห็น รปภ. มากมายล้อมคนไว้ เมื่อมองผ่าน รปภ. เข้าไป
ทันใดนั้น เขาเห็นเย่เฉินที่ใบหน้าเคร่งขรึม
เย่เฉินมองท่านหงห้าด้วยสายตายียวน แล้วถามว่า “หงห้า คุณนี่ก็ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านน่ะ? ”
เย่เฉินชี้ไปที่ชายหนุ่มด้วยปลายนิ้ว และถามอย่างเรียบ ๆ ว่า “คุณรู้จักเจ้าเด็กคนนี้เหรอ?”
หงห้าก็ไม่ใช่คนโง่ รู้ว่าหลิงหมิงได้ล่วงเกินอาจารย์เย่ ในตอนนี้เขาไม่สามารถสนใจว่าเขาเป็นลูกชายของเพื่อน เดินไปตรงหน้าหลิวหมิงทันที ใช้มือฟาดไปเต็มแรงจนทำให้หลิวหมิงล้มลงกับพื้น จากนั้นก็จับผมของเขา และกระแทกศีรษะของเขาลงบนพื้นปูนซีเมนต์!
เสียงดังสนั่น หลิวหมิงถูกทุบตีทำร้าย
หลิวหมิงอดทนต่อความเจ็บปวด แล้วถามว่า “คุณลุงหง......คุณ.......ทำร้ายผมทำไม? !”
ท่านหงห้าจ้องมองเขาแวบหนึ่ง เขาใช้เท้าข้างหนึ่ง เหยียบลงไปบนศีรษะของหลิวหมิง!
“กล้าล่วงเกินอาจารย์เย่ แม่งฉิบหายไม่อยากมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้แล้วใช่ไหม!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...