ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 321
บทที่ 321
ผู้จัดการเจิงของช็องเซลิเซียนสปาเห็นฉากนี้ก็ถึงกับอึ้งไปเลยทีเดียว
เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผู้รักษาความปลอดภัยแต่ละคนก็ไม่กล้าขยับ
หลิวหมิงร้องลั่นราวกับเสียงหมูถูกฆ่าว่า “ลุงหงหยุดตีได้แล้ว！นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่？！”
ท่านหงห้าใช้เท้าเหยียบไปที่ใบหน้าของหลิวหมิง แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “โดยปกติฉันก็มันจะบอกว่าแกเป็นหลานคนโต ซึ่งถือว่าเป็นการให้เกียรติแกแล้วใช่ไหม แต่ทำไมเวลาอยู่ข้างนอกยังจะมาเสแสร้งแกล้งทำอีก？”
หลิวหมิงพูดอย่างตื่นตระหนกว่า “ลุงหง ผมจะไปยั่วโมโหลุงได้ยังไงกัน？ลุงพูดออกมาได้เลย ผมจะเปลี่ยนแปลงตัวเองครับ！”
ท่านหงห้าเหยียบเขาพร้อมทั้งด่ากราดไปว่า “ความเมตตาของท่านอาจารย์เย่ที่มีต่อฉันนั้นเหมือนกับพ่อแม้แท้ๆ นายยังจะกล้ามาดูหมิ่นท่านอาจารย์เย่อีก ดูเอาเองแล้วกันว่ากำลังรนหาที่ตายรึเปล่า？！”
หลิวหมิงเพิ่งจะมาตระหนักได้ว่าเขาได้หาเรื่องคนที่ไม่สมควรหาเรื่องไปแล้ว จึงรีบร้องอ้อนวอนด้วยน้ำตา “ลุงหง ผมผิดไปแล้ว ผมเข้าใจท่านอาจารย์เย่ผิดไป ผมจะไปขอโทษเขา มันไม่ถูก มันเป็นความผิดของผม โทษผมเถอะ ผมยินดีชดใช้ให้กับความสูญเสียของเขา”
ท่านหงห้ามองไปที่รถสปอร์ตมาเซราตีของเขา จึงหัวเราะเยาะพร้อมกล่าวว่า “เด็กหนุ่มนี่ขับรถคันใหม่ซะด้วย ไม่ใช่ของนายสินะ？เรียกคนมาทุบรถของไอนี่ซะ！ทุบให้มันยับเยินไปเลย！วันนี้ฉันอยากได้ยินเสียงดังๆแบบกังวานเลย！ขับรถมาเซราตีที่พังนี่ไป มันคงได้พานายไปบนฟ้าแน่ๆ ใครๆก็กล้าที่จะมารุกราน”
“ครับ!” ชายชุดดำที่ดูกำยำด้านหลังได้ไปหยิบไม้กอล์ฟ และเข้าไปทุบรถมาเซราตีทันที
ผู้หญิงหน้าปลอมอยู่บนรถมาเซราตีกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ เธอเปิดประตูแล้ววิ่งออกมา
เมื่อท่านหงห้าเห็นรูปลักษณ์ของเธอคนนี้ ก็รู้ว่าเธอไม่ใช่คนที่ดีนัก จึงพูดกับฝ่ายตรงข้ามทันทีว่า “มา เอายัยหน้าปลอมนี่มาคุกเข่าตรงนี้”
เป็นผลให้ยัยหน้าปลอมคนนั้นโดนจับมา พร้อมกับให้นั่งคุกเข่าลงบนพื้น
เธอพูดอย่างรำคาญว่า“พวกนายจะทำอะไร ฉันจะบอกอะไรพวกนายให้นะ ฉันมีแฟนคลับเป็นล้านในติ๊กต็อก ถ้ากล้ามาแหยมกับฉัน ฉันจะเปิดโปงพวกนายให้หมดเลย！”
“จะไม่พูดใช่ไหม？”ท่านหงห้าพยักหน้าพร้อมกับพูดว่า“มัดเธอแล้วพาเธอไปที่ร้านคาราโอเกะของฉัน ให้เธอไปเป็นเด็กที่นั่นสามปี ถ้ากล้าหนีจะตีให้ตาย”
“รับทราบครับ！”ลูกน้องหลายคนเดินขึ้นมา
ยัยหน้าปลอมตกใจร้องไห้ร้องขอ “ท่านห้า ฉันยอมพูดแล้ว ฉันยอมพูดแล้วยังไม่โอเคอีกเหรอ….”
ท่านหงห้าเล็งกล้องไปที่หล่อน พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “รีบพูด！”
ยัยหน้าปลอมพูดด้วน้ำตาว่า “ฉันเป็นโสเภณีรุ่นที่สอง...”
หลังจากพูดจนครบสิบครั้ง ท่านหงห้าจึงหยุดบันทึกและโหลดลงไปในติ๊กต็อกของหล่อน จากนั้นกระแทกมือถือลงกับพื้น แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
----------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...