ลู่เห้าเทียนมองเขาด้วยความเหยียดหยามไม่พูดอะไรอีก แต่หันกลับมาตะโกนบอกคนที่อยู่รอบตัวว่า “พี่น้อง ขนโลงศพทั้งหมดที่ประมุขส่งมาให้ตระกูลเย่!”
หลังจากกล่าวจบ ยอดฝีมือนักบู๊สามดาวหลายสิบคนรีบวิ่งขึ้นไปบนรถบรรทุกพื้นเรียบ แล้วใช้เท้าถีบโลงศพที่ด้อยคุณภาพลงมาจากรถบรรทุกทันที หลังจากโลงศพที่ด้อยคุณภาพตกลงบนพื้น แตกกระจายเป็นแผ่นกระดานเต็มพื้น
หลังจากนั้น ลู่เห้าเทียนมองไปที่คนตระกูลเย่และกล่าวเยาะเย้ย “จำไว้พรุ่งนี้ตอนแปดโมงเช้า ถ้าประมุขของพวกเราไม่เห็นสิ่งที่เขาต้องการที่ภูเขาเย่หลิงซาน พวกคุณทุกคนจะต้องตาย! หลังจากตายไปแล้ว ก็ใช้แผ่นกระดานโลงศพพวกนี้!”
หลังจากนั้น เขาตะโกนใส่ผู้ใต้บังคับบัญชา “พวกเรากลับ!”
กลุ่มคนของสำนักว่านหลง ออกไปจากตระกูลเย่อย่างเอิกเกริก
และขณะนี้ บอดี้การ์ดของตระกูลเย่หนีไปหมดแล้ว
บอดี้การ์ดของตระกูลเย่ส่วนใหญ่เป็นนักบู๊ หลังจากที่พวกเขาได้เห็นความแข็งแกร่งของลู่เห้าเทียน และรู้ความน่าเกรงขามของสำนักว่านหลงแล้ว พวกเขาต่างคิดว่าคนของตระกูลเย่ต้องตายแน่นอน ดังนั้นจึงไม่มีใครอยากทำงานให้ตระกูลเย่อีกต่อไป
เพราะเมื่อตระกูลเย่ปฏิเสธสำนักว่านหลง คนตระกูลเย่ทุกคนจะกลายเป็นเป้าหมายการสังหารของสำนักว่านหลง
เมื่อถึงเวลานั้น บอดี้การ์ดอย่างพวกเขาจะเป็นคนกลุ่มแรกที่ถูกฆ่าตาย
ตอนนี้ตระกูลเย่ เหลือคนต่างแซ่เพียงสองคน
คนหนึ่งคือถังซื่อไห่พ่อบ้านของตระกูลเย่
เมื่อเย่เฟิงได้ยินประโยคนี้ ด่าด้วยความโมโหว่า “แม่งฉิบหาย คุณเป็นโรคประสาทหรือ? คุณคนเดียวจะจัดการกับสำนักว่านหลง? คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? เมื่อถึงเวลานั้นคุณจะทำให้พวกเราต้องตายด้วย!”
หลังจากนั้น เขามองไปที่เย่โจงฉวนและกล่าวโพล่งออกมา “คุณปู่! เย่เฉินเป็นคนบ้า! อาศัยฝีมือแค่นี้ของเขา พรุ่งนี้เช้าเมื่อไปถึงภูเขาเย่หลิงซานแล้ว เกรงว่าอีกฝ่ายจะชกเขาตายด้วยหมัดเดียว! เขาตายมันไม่สำคัญ แต่พวกเราไม่สามารถไปกับคนบ้าเช่นนี้ได้!”
เย่โจงฉวนจ้องเย่เฟิงด้วยสายตาที่โกรธเคืองและด่าด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “สารเลว! คุณไม่มีสิทธิ์พูด!”
“ผมไม่มีสิทธิ์พูด?!” เย่เฟิงมองเย่โจงฉวนด้วยสีหน้าตกตะลึงและคำรามอย่างโกรธจัด “ผมเป็นหลานชายคนโตของตระกูลเย่! ถ้าแม้แต่ผมก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะพูด! เย่เฉินยิ่งไม่มีคุณสมบัติ! เขามีสิทธิ์ตัดสินใจแทนตระกูลเย่ได้ แต่ผมกลับไม่สามารถพูดอะไรแม้แต่คำเดียว!”
เย่โจงฉวนชี้ไปที่เย่เฟิงและด่าด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “คนขี้ขลาดอย่างคุณ! คู่ควรที่จะเทียบกับเฉินเอ๋อหรือ?! เรื่องนี้มอบให้เฉินเอ๋อเป็นคนตัดสินใจ ถ้าใครกล้าคัดค้าน จะถูกไล่ออกจากตระกูลเย่ทันที!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...