ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3233

“จริงเหรอ?” เมื่อซูจือหยูได้ยินเรื่องนี้ ถามด้วยความตื่นเต้น “ว่านเหลียนเฉิงเป็นลูกน้องพ่อจริงเหรอ?”

“ถูกต้อง” ตู้ไห่ชิงพยักหน้า “สามารถกล่าวได้ว่าพ่อของคุณนั้นมีบุญคุณยิ่งใหญ่ต่อตระกูลว่าน”

“เยี่ยมมาก!” ซูจือหยูกล่าวด้วยความตื่นเต้น “ประจวบเหมาะที่คราวนี้ผู้มีพระคุณต้องการพาพ่อไปที่ภูเขาเย่หลิงซานเพื่อไปขอโทษพ่อแม่ของเขา ในเมื่อพ่อมีบุญคุณต่อตระกูลว่าน เมื่อถึงเวลานั้นผู้มีพระคุณใช้พ่อเป็นเงื่อนไข ต้องสามารถบังคับให้ว่านพั่วจวินยอมถอยได้อแน่นอน.......”

หลังจากนั้น เธอกล่าวอย่างรีบร้อนว่า “ไม่ได้ ฉันต้องไปที่เย่นจิง! พรุ่งนี้เช้าฉันจะไปรอที่ภูเขาเย่หลิงซาน มิฉะนั้น ถ้าพ่อไม่ยินยอมให้ความร่วมมือ ฉันจะได้เกลี้ยกล่อมเขาได้!”

ตู้ไห่ชิงพยักหน้าเห็นด้วยและกล่าวว่า “พ่อของคุณมีบุญคุณยิ่งใหญ่ต่อตระกูลว่านจริง ถ้าพ่อของคุณยินยอมเป็นคนกลาง เรื่องนี้น่าจะจบลงอย่างสงบ!”

หลังจากนั้น ตู้ไห่ชิงมองเวลาและกล่าวว่า “จือหยู รีบจองตั๋วเครื่องบิน แม่จะกลับไปที่เย่นจิงพร้อมกับคุณ!”

ซูจือหยูรีบกล่าวว่า “แม่ แม่อย่าไปเลย......มันอันตรายเกินไป!”

ตู้ไห่ชิงส่ายศีรษะและกล่าวอย่างจริงจัง “แม่ไม่เป็นอันตรายหรอก คนตระกูลว่านเป็นคนที่รักน้ำใจไมตรี ตอนเด็กว่านพั่วจวินมักจะมาตามพ่อแม่มาเยี่ยมที่ตระกูลเป็นประจำ เขาแก่กว่าพี่ชายของคุณสองหรือสามปี ดังนั้นตอนเด็กพี่ชายของคุณจึงชอบเล่นกับเขา ทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ตอนที่เขาเห็นแม่กับพ่อ เขาให้ความเคารพแม่กับพ่อมาก ดังนั้นแม่จึงเชื่อว่าเขาจะไม่ทำอะไรแม่ และถ้าเขารู้สถานะของคุณ เขาก็จะไม่ทำอะไรคุณเช่นกัน”

หลังจากแล้ว เธอก็ถอนหายใจ “เมื่อถึงเวลานั้นแม่ขอให้เขายั้งมือไว้ไมตรี เชื่อว่ามันจะได้ผลไม่มากก็น้อย.......”

ซูจือหยูพยักหน้าและกล่าวว่า “งั้นก็ดี......แม่! ฉันจะจองเที่ยวบินเดี๋ยวนี้ พวกเราจะไปที่นั่นโดยเร็วที่สุด!”

……

ขณะเดียวกัน หงห้าก็ได้ยินข่าวระหว่างตระกูลเย่กับสำนักว่านหลง

หลังจากได้ยินเรื่องนี้ เขารู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก และรีบโทรไปหาเฉินจื๋อข่ายทันที เพื่อสอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์เฉพาะ

เฉินจื๋อข่ายในฐานะโฆษกของตระกูลเย่ วันนี้เฉินจื๋อข่ายไม่มีคุณสมบัติที่จะไปหาตระกูลเย่ และอยู่ในโรงแรมพร้อมกับโฆษกคนอื่น ๆ เพื่อรอไปที่ภูเขาเย่หลิงซานในงานไหว้บรรพบุรุษวันพรุ่งนี้