ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3246

ซูโสว่เต้าตกใจกับกลิ่นอายที่เต็มไปด้วยการสังหารนั่นของเย่เฉินแล้ว

ในเวลานี้เขา ในสมองก็มีแค่ความคิดเดียวเท่านั้น งั้นก็อย่าให้สมาชิกตระกูลซูตาต่ำเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้เด็ดขาด

ทางที่ดีที่สุดอย่าให้เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เลยสักนิด

แต่ว่า เขาจะรู้ได้ยังไงล่ะ เฒ่าชราแก่หง่อมของเขานั่น ในเวลานี้ตื่นเต้นจนทนไม่ไหวแล้ว รอแค่พรุ่งนี้เช้า ขึ้นไปภูเขาเย่หลิงซานพร้อมกับว่านพั่วจวิน เป็นสักขีพยานในความพินาศของตระกูลเย่!

เวลานี้ซูเฉิงเฟิง กินอาหารค่ำไปพลาง พร้อมใช้ตะเกียบชี้ๆไปสามสี่จาน พูดกับพ่อบ้านซูอานสุ้นว่า : “อานสุ้น มื้ออาหารค่ำนี้ไม่มีเหล้า รู้สึกขาดไปนิดหนึ่งนะ !”

ซูอานสุ้นรีบยิ้มพร้อมพูดว่า : “คุณท่าน หมอบอกว่าให้ท่านลดการดื่มเหล้า พยายามไม่ดื่ม อีกอย่างพรุ่งนี้ท่านจะต้องตื่นตั้งแต่เช้าด้วยไม่ใช่เหรอครับ?ผมกลัวว่าท่านดื่มเหล้าแล้วจะทำให้เสียงาน เพราะงั้นจึงไม่ได้เตรียมครับ”

ซูเฉิงเฟิงพูดด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกว่า : “ฉันถามนายนะ วันนี้เป็นวันอะไร?”

ซูอานสุ้นรีบพูดกล่าว : “4 เมษายนครับ ทำไมเหรอ?”

ซูเฉิงเฟิงพูดด่าว่า : “เหลวไหล ฉันจะไม่รู้เหรอว่าวันนี้เป็นวันที่ 4 เมษายน?!ฉันหมายความว่า วันนี้เป็นวันพิเศษอะไร?”

ซูอานสุ้นกลอกตาวนไปมา คิดอย่างรวดเร็ว รีบพูดชมทันทีว่า : “ขอตอบคุณท่าน วันนี้เป็นวันที่สำนักว่านหลงฆาตกรรมตระกูลเย่ ทำให้ตระกูลเย่อัปยศอดสู! ”

“ถูกต้อง!” ซูเฉิงเฟิงหัวเราะฮ่าๆ พูดว่า : “วันนี้ แม้ว่าเปรียบเทียบกับวันปีใหม่ ก็ไม่ได้ด้อยกว่าเลยใช่ไหม? นายว่าวันที่ยินดีปรีดาเช่นนี้ถ้าหากฉันไม่ดื่มสักสองแก้ว จะไม่ทำให้โลงศพกว่าหนึ่งร้อยกว่าโลงนั้นที่ว่านพั่วจวินส่องให้ตระกูลเย่ผิดหวังเหรอ?!จะไม่ทำให้เย่ฉางอิงที่ต้องถูกทำลายเถ้ากระดูกในเช้าวันพรุ่งนี้ผิดหวังเหรอ?! ”

ซูอานสุ้นรีบพยักหน้าทันที : “คุณท่านพูดถูกครับ ผมจะไปเอาเหล้ามาให้ท่านเดี๋ยวนี้เลย!ท่านอยากดื่มแบบไหนครับ?”

ซูเฉิงเฟิงถึงจะพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ยิ้มกริ่มพร้อมพูดกำชับว่า : “เอาเหมาไถที่ดีที่สุด แล้วก็เอาแก้วมาให้ฉันเพิ่มอีกใบ ฉันจะชนแก้วในระยะไกลกับเย่ฉางอิง!ฮ่าๆๆๆ!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน