ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 325

บทที่ 325

ในเวลานี้หลิวหมิงและยัยหน้าปลอม กำลังหมดหวังกับอนาคตของพวกเขา

เย่เฉินลงโทษพวกเขาก็รู้สึกโล่งใจมากขึ้น จึงพูดกับหงห้าว่า “สองคนนี้ทำฉันปวดหัวจริงๆ รีบๆเอาพวกมันออกไปไกลๆที”

หงห้าพยักหน้า เตะเข้าไปที่ร่างของหลิวหมิง พร้อมกับด่าว่า “ยังไม่รีบไสหัวไปอีก！”

หลิวหมิงลุกขึ้นมา ไม่สนใจสิ่งสกปรกที่อยู่บนร่างกายของเขา เตรียมหนีไปกับยัยหน้าปลอม

หงห้าใช้เท้าเตะเข้าไปที่ก้นของเขาอย่างแรง เตะจนเขากระเด็นออกไปไกล เขาล้มไปโดนอึของสุนัข เขาตะโกนเสียงดัง “พวกนายทั้งสองคนฟังเอาไว้นะ หลังจากนี้หนึ่งอาทิตย์ ให้พวกนายมารายงานฉันที่เทียนเซียงฝู่ ให้ฉันตรวจสอบ ถ้าไม่มาล่ะก็ ฉันจะตามล่านายจนตายเลยคอยดู！”

“ท่านห้า คุณวางใจเถอะ พวกเราจะไปที่นั่นแน่นอน….”

ทั้งสองตอบรับอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็หนีออกไปอย่างตื่นตระหนก หนีไปอย่างไร้ร่องรอยอย่างรวดเร็ว

หงห้ามาหาเย่เฉินด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียด ถามอย่างประจบว่า “ท่านอาจารย์เย่ ไม่ทราบว่าท่านพอใจรึยังครับ？”

เย่เฉินหันไปมองที่เซียวชูหรันและต่งรั่งหลิน เมื่อเห็นสีหน้าของพวกเขาที่แปลกไป จึงถามว่า “ภรรยา รั่งหลิน พวกเธอพอใจไหม？”

เซียวชูหรันพูดอย่างคลุมเครือว่า “เย่เฉิน นายทำแบบนี้กับสองคนนั้น มันเกินไปหน่อยไหม？”

ท่านหงห้ารีบพูดว่า “คุณนายเย่ไม่รู้อะไรเสียแล้ว ไอ้หลิวหมิงคนนี้มันเป็นคนสารเลวครับ เขาชอบรังแกคนอื่น ไม่รู้ว่ามีคนจนมากน้อยแค่ไหนที่โดนรังแก สิ่งที่น่าโมโหที่สุดก็คือ เมื่อฤดูหนาวที่ผ่านมาเขาดื่มเยอะเกินไป อารมณ์ก็ไม่ค่อยดี เห็นคนจรจัดที่อยู่แถวนั้นก็ทุบตีจนเขาตาย สิ่งที่เขาทำมันเลวร้ายมาก มันคืออาชญากรรมนะครับ！”

เซียวชูหรันอุทาน “คนคนนี้เลวขนาดนั้นเลยเหรอ？”