ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3257

พูดจบ เขาก็ขว้างเตาอั้งโล่ในมือ ลงบนพื้นอย่างแรงและเสียงดัง ขี้เถ้ากระเด็นไปทั่ว

ทันใดนั้น นายพลห้าดาวแห่งสำนักว่านหลังในชุดกระสอบทั้ง 8 นาย ยกโลงศพทั้งสองขึ้น

และปรมาจารย์สำนักว่านหลงกว่า 100 ท่าน เป่าเครื่องดนตรีสว่อน่า ด้วยท่าทางเคร่งขรึม เดินมุ่งหน้าตรงไปยังภูเขาเย่หลิงซาน!

……

ในขณะนี้ บนภูเขาเย่หลิงซาน!

คนของตระกูลเย่จ้องมองนาฬิกาบนมือของตน

เวลาที่เหลือสำหรับพวกเขาเหลือไม่ถึงชั่วโมงแล้ว

เย่ฉางโคงกระสับกระส่ายมากขึ้นเรื่อยๆ ดวงตาของเขาแอบมองกองวัสดุที่เตรียมไว้สำหรับพิธีบวงสรวงบรรพบุรุษที่อยู่ไม่ไกล

เมื่อวานเขาให้ลูกชายแอบหนีออกไปซื้อชุดไว้ทุกข์ และเอาไปซ่อนอยู่ในนั้น ถ้าสถานการณ์ผิดปกติ เขาก็จะรีบเอาออกมาสวม

ในเวลานี้ ลูกน้องของเย่ฉางอิงที่เนินภูเขาเย่หลิงซานส่งข่าวมาบอกว่า: “คุณนายใหญ่ตระกูลซูและคุณผู้หญิงมาแล้ว ขอขึ้นเขามาหาคุณชาย!”

คนของตระกูลเย่อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเล็กน้อย

พวกเขาคิดไม่ออก ตู้ไห่ชิงและซูจือหยูทำไมถึงกลับมาที่นี่

เย่เฉินก็คิดไม่ถึง ว่าสองแม่ลูกนี้จะมา ครั้นแล้วจึงพูดว่า: “ให้พวกเธอขึ้นมาเถอะ”

ทางเนินภูเขาได้รับคำสั่ง ก็ปล่อยให้มาทันที

ไม่นาน ซูจือหยูขับรถ และพาแม่ขึ้นไปบนภูเขา

เย่โจงฉวนในตอนนี้ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ: “ไห่ชิง! ลำบากคุณแล้วที่มาถึงที่นี่โดยฉพาะเพื่อตระกูลเย่!”

ตู้ไห่ชิงพูดอย่างจริงจังว่า: “ลุงเย่ ชีวิตของฉันและจือหยู คุณเย่ต่างก็เคยช่วยชีวิตไว้ เวลาแบบนี้ก็ต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยเหลือกัน”

คนอื่นๆในตระกูลเย่ต่างก็รู้สึกสงสัยเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าเย่เฉินยังเคยช่วยตู้ไห่ชิงและซูจือหยู

แต่เมื่อมาคิดดีๆ ช่วงเวลาก่อนหน้าเรื่องที่เกิดขึ้นของตู้ไห่ชิงและซูจือหยูสองแม่ลูก ก็เกิดขึ้นที่เมืองจินหลิง

และเย่เฉินก็รุ่งเรืองอยู่ในเมืองจินหลิงมาตลอด ก็ถือว่าเป็นเจ้าถิ่นของเมืองจินหลิงได้เลย

ดังนั้น ที่เมืองจินหลิงช่วยสองแม่ลูกก็เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลแล้ว

เมื่อสมาชิกในตระกูลเย่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เย่เฉินส่ายหัวและยิ้มอย่างเหลืออด และพูดกับตู้ไห่ชิงว่า: “น้าตู้ ฉันซาบซึ้งในความหวังดีของท่าน แต่อีกเดี๋ยวหลังจากที่ว่านพั่วจวินมาถึง ฉันก็ไม่อยากให้ท่านไปอ้อนวอนแทนฉัน คุณไม่ต้องมาอ้อนวอนเขาหรอก ฉันขอบคุณมากๆเลย!