ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3261

สิ่งที่ตกตะลึงก็คือ พวกเขาคิดไม่ถึงว่า นางาฮิโกะ อิโตะแห่งตระกูลอิโตะ แม่งเอ๊ยขาทั้งสองข้างด้วนแล้ว ยังจะมาถึงหัวเซี่ยเพื่อช่วยเย่เฉินอีก！

สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าคือ เขายังพานินจาชั้นยอดทั่วทั้งญี่ปุ่นมาด้วย

พละกำลังของนินจาญี่ปุ่น พวกเขาล้วนแต่ได้ยินมาทั้งหมด โดยพื้นฐานแล้วก็พอๆกันกับนักศิลปะต่อสู้ในประเทศเลย

แม้ว่าพวกเขาไม่รู้ ถึง พละกำลังที่แท้จริงของนินจาญี่ปุ่นเหล่านี้ ว่าเท่ากับนักบู๊กี่ดาว แต่สิ่งที่ยืนยันได้นิดหน่อยก็คือ พวกนินจาเหล่านี้ทุกคนล้วนแต่ถือว่าเป็นนักศิลปะต่อสู้ได้เลย

พละกำลังของนินจาร้อยกว่าคน แม้ว่าจะเทียบกับสำนักว่านหลงไม่ได้ แต่จะประเมินค่าต่ำไปไม่ได้ ไม่แน่ก็อาจจะต่อสู้กับพวกเขาได้จริงๆ

อีกอย่าง นี่ยังมีสมาชิกตระกูลเหออยู่อีกไม่ใช่เหรอ？

อีกอย่าง ยอดฝีมืออย่างซูรั่วหลีที่หายตัวไปนาน เธอสามารถฆาตกรรมยกครัวตระกูลมัตสีโมโตะที่ญี่ปุ่นได้ ดูแล้วพละกำลังก็ไม่ใช่อ่อนด้อยแน่นอน

อีกอย่างคนของตระกูลซ่งแห่งจินหลิงมาเกือบร้อยคน ดูจากพละกำลังแล้ว ก็สุดยอดมาก

ในเวลานี้ อิโตะ นานาโกะมองไปที่เย่เฉิน สายตาลึกซึ้ง น้ำเสียงหนักแน่น ถึงขั้นนำมาซึ่งยอมตายโดยไม่ยี่หระใดๆทั้งสิ้น เอ่ยปากพูดว่า : “เย่เฉินซัง！นานาโกะก็ได้เตรียมพร้อมสู้สุดกำลัง！วันนี้ไม่ว่าใครหน้าไหนที่มาหาเรื่องคุณ พวกเราไม่มีทางยอมเด็ดขาด！”

คุณชายเฟิงเห็นอย่างนี้ก็รู้สึกอึดอัดแทบแย่แล้ว ในใจแอบด่าว่า: “นี่เขาแม่งเห็นผีอะไรกันแน่！ เย่เฉินเจ๋งตรงไหน？！เจ๋งตรงไหนกันแน่！！！แม้แต่ยามาโตะนาเดชิโกะที่เป็นที่รู้จักทั่วญี่ปุ่น สาวสวยชั้นยอดที่เป็นสมบัติประจำชาติญี่ปุ่นล้วนแต่มีความรักต่อเย่เฉินทั้งนั้น！เขานี่แม่งทำให้คนมีชีวิตได้เหรอ？！”

เย่เห้าก็ทรุดตัวลงแล้ว ในใจร้องไห้ : “แม่งเอ๊ย！ฉันโตมาขนาดนี้ ยังไม่เคยเห็นสาวงามชั้นยอดมากมายขนาดนี้มาก่อนเลยสักครั้ง แต่ว่าสาวงามมากมายขนาดนี้ดูท่าทางเหมือนว่าจะชอบเย่เฉิน！ทำไม！สาวงามมากมายขนาดนี้ทำไมมีเพียงแค่ฉันเย่เห้าคนเดียวไม่ได้？！”

สมาชิกคนอื่นในตระกูลเย่ก็ถูกท่าทีของอิโตะ นานาโกะทำให้ตกใจอย่างมาก