ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3262

นอกจากซาบซึ้งใจแล้ว เขาก็พูดกับอิโตะ นานาโกะเล็กน้อย ซ่งหวั่นถิงและคนอื่นๆอย่างจนใจว่า : “ทุกท่าน ก็เป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น ฉันไม่อยากทำให้ทุกท่านตื่นตกใจกัน คิดไม่ถึงว่ายังต้องรบกวนทุกท่านเดินทางมาจากแดนไกล ขอโทษด้วยจริงๆ”

ซ่งหวั่นถิงรีบพูดว่า : “อาจารย์เย่ โดยปกติแล้วพวกเราก็ได้รับความกรุณาจากท่านมากมาย สถานการณ์แบบนี้จะยืนมองอย่างนิ่งดูดายได้อย่างไรกันละ……”

เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะถามว่า : “พวกคุณเดาสถานะของฉันออกได้ยังไง?เป็นความดีความชอบของใครกัน?”

ซ่งหวั่นถิงแลบลิ้นออกมา ชี้ไปที่อิโตะ นานาโกะพร้อมพูดว่า : “นานาโกะเป็นคนที่เดานะ แต่ว่าตอนแรกมันก็เป็นเพียงแค่การคาดเดาเท่านั้น ต่อมาหลังจากที่ได้รับการยืนยันจากเรื่องอื่นๆแล้ว พวกเราก็รีบมาเลย ”

เย่เฉินเรียกสติกลับมาได้ทันที โพล่งพูดว่า : “โทรศัพท์สายนั้นที่คุณโทรมาหาฉันเมื่อวานเพื่อช่วยยืนยันให้พวกคุณใช่ไหม?เหมือนว่าฉันจะบอกคุณทางโทรศัพท์ว่า ฉันดูฮวงจุ้ยให้คนอื่นอยู่ที่เย่นจิง”

ซ่งหวั่นถิงพูดอย่างเก้ๆกังๆว่า : “ใช่……อาจารย์เย่คุณห้ามโมโหเด็ดขาด ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะหยั่งเชิงท่าน เพียงแค่อยากรู้ตัวตนของท่านมากเกินไป เพราะงั้นก็เลย……”

อิโตะ นานาโกะที่อยู่ข้างๆใบหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกอาย รีบพูดอย่างหยาดเยิ้มว่า : “เย่เฉินซัง คุณอย่าได้ตำหนิพี่หวั่นถิงเด็ดขาดนะ ทั้งหมดเป็นไอเดียของฉันเอง ฉันเป็นคนแนะนำให้พี่หวั่นถิงทำแบบนี้เอง ……”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย พูดอย่างจริงจังว่า : “จะทำอย่างนั้นได้ยังไงล่ะ ทุกท่านมาไกลก็เพื่อฉัน ฉันจะตำหนิได้อย่างไรกันล่ะ ”

อิโตะ นานาโกะโล่งใจแล้ว รีบถาม : “เย่เฉินซัง เรื่องในวันนี้ คุณมีความมั่นใจไหม?”

เย่เฉินพยักหน้าพร้อมยิ้ม เอ่ยปากพูดว่า : “แน่นอน ฉันเย่เฉินไม่เคยต่อสู้โดยไม่มั่นใจ”

พูดแล้ว เย่เฉินก็มองไปที่ข้างหลังของเธอที่อยู่ไม่ไกล นินจาญี่ปุ่นและลูกน้องของตระกูลซ่งที่ยืนเรียงกันสามสี่แถวอย่างเป็นระเบียบ พูดว่า : “นานาโกะ อีกเดี๋ยวอย่าให้นินจาที่คุณพามาลงมือนะ หวั่นถิง ลูกน้องทางฝั่งนั้นของคุณก็เหมือนกัน!มองดูอยู่ด้านหลังของฉันอย่างเงียบๆก็พอแล้ว”

ซ่งหวั่นถิงอดไม่ได้ที่จะพูดว่า : “อาจารย์เย่……ท่าน……ท่านจะทำอะไร……”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน