ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3264

พูดแล้ว เขาก็นำหน้าไป ก้าวเดินไปยังซุ้มประตูของสุสานบรรพบุรุษตระกูลเย่ และในเวลานี้เย่เฉินก็ก้าวเดินมาถึงด้านล่างของซุ้มประตูสุสานแล้ว

สมาชิกตระกูลเย่นอกจากเย่โจงจั่ว และเย่ฉางซิ่วอาสาวคนเล็กของเย่เฉินแล้ว คนอื่นๆก็ไม่มีใครกล้าเดินไปหน้าเกินไป แต่ละคนต่างก็พยายามเดินถอยหลังทั้งนั้น

แต่ว่า ผู้คนเหล่านั้นที่มาช่วยเหลือเย่เฉิน ต่างก็ยืนอยู่ข้างเย่เฉิน แม้ว่าจะเป็นเด็กผู้หญิงสามสี่คน ก็ไม่มีสีหน้าที่เกรงกลัวเลยสักนิด

ซูจือหยูแค่มองแวบเดียวก็จำได้ทันทีว่า ชายชราที่เสื้อชุดขาวไว้ทุกข์คนนั้นที่อยู่ในกองทัพทหารคือซูเฉิงเฟิงปู่ของตัวเอง ทันใดนั้นก็พูดถามอย่างตกใจว่า ： “ปู่ คุณ……นี่คุณ……”

ซูเฉิงเฟิงให้ฝันยังไงก็คิดไม่ถึงว่า หลานสาวของตัวเองจู่ๆจะอยู่ที่นี่ด้วย！

แล้วค่อยก้มมองดูชุดไว้ทุกข์ที่ตัวเองสวมใส่อีกครั้ง เขาแค่รู้สึกว่าใบหน้าแก่ๆร้อนผ่าว แทบอยากจะมุดดินหนีเข้าไปแล้ว

ตอนที่กำลังรู้สึกอึดอัด ทันใดนั้นก็เห็นตู้ไห่ชิงที่อยู่ข้างกายของซูจือหยู เมื่อเห็นตู้ไห่ชิงก็รู้สึกตกใจอย่างมาก ในขณะเดียวกันยังนำมาซึ่งสายตาที่ดูถูกเล็กน้อย ใบหน้าก็ยิ่งจะร้อนผ่าวขึ้นแล้ว

ซูเฉิงเฟิงเพิ่งคิดอยากจะหลบหลีกสายตาของตู้ไห่ชิง สุดท้ายกับพบเจอเงาร่างของอีกคนในกลุ่มคนที่ทำให้เขารู้สึกช็อกอย่างมาก！

คิดไม่ถึงว่าจะเป็นหลานสาวอีกคนของตัวเอง ลูกสาวนอกสมรสของซูโสว่เต้า ซูรั่วหลี！

ในเวลานี้ ในใจของซูเฉิงเฟิงรู้สึกช็อกอย่างมาก : “จู่ๆซูรั่วหลีก็ยังมีชีวิตอยู่……”

“เธอแม่งทำไมถึงอยู่ที่นี่ด้วย？！”

“ยังมีเหอหงเซิ่ง！แม่ง ทำไมสมาชิกตระกูลเหอถึงมาช่วยเย่เฉินแล้ว？！”

ในเวลานี้เย่เฉินยิ้มอย่างราบเรียบ: “คนอื่นๆกลัวตายหรือไม่นั้นฉันไม่รู้ ฉันรู้แค่ว่า ฉันไม่กลัว！”

สมาชิกในตระกูลเย่ส่วนใหญ่ต่างก็ตึงเครียดจะตายแล้ว เย่ฉางโคงถึงขั้นกับพูดกับเย่เฟิงด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า : “เร็วเข้า！แอบไปเอาชุดไว้ทุกข์มา！”

เย่เฟิงรีบพยักหน้าแล้ว ค้อมตัวแล้ววิ่งถอยไป หยิบชุดไว้ทุกข์สองชุด ออกมาจากในข้าวของเครื่องใช้ของพิธีกราบไหว้บรรพบุรุษ หลังจากนั้นเขาก็ยัดไว้ในอ้อมแขนอย่างกับเป็นขโมยเลย

สิ่งที่ทำให้เขาไม่คาดคิดก็คือ เย่เห้าก็หยิบชุดไว้ทุกข์สามสี่ชุดออกมาจากกล่องเหล็กที่ใส่ธูป มาไว้ในอ้อมแขนเช่นกัน เหมือนหญิงตั้งครรภ์เลย

สองคนมองตากัน ต่างก็เห็นความตกใจในแววตาของกันและกัน และก็มองเจตนาของอีกฝ่ายออก ทันใดนั้นทั้งสองคนก็ไม่มีใครสนใจใครอีก พร้อมทั้งเบือนหน้าเดินเข้าไปในกลุ่มคนแล้ว