ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 327
บทที่ 327
เมื่อท่านหงห้าเริ่มเห็นเย่เฉินมีอารมณ์โกรธขึ้นเล็กน้อย เขาจึงรีบสั่งลูกน้องด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “ตีมันให้แรง！”
กลุ่มชายฉกรรจ์ก็ได้ยืนล้อมเจิงต้าเฉียน ต่างเตะต่อยจนกระทั่งเขาแทบจะหมดลมหายใจจึงจะหยุดลง
เจิงต้าเฉียนนอนอยู่ที่พื้นร้องอยู่ตลอด สิ่งที่เลวร้ายกว่านั้นถึงจะตามมา หงห้ากล่าวว่า “ฉันให้เวลานายครึ่งวันในการย้ายออกไปจากจินหลิง ถ้าพรุ่งนี้เช้าฉันยังเห็นแกในจินหลิงอีกล่ะก็ ฉันจะมาเอาชีวิตแกแน่！”
เจิงต้าเฉียนที่กำลังจะตายสำลักอย่างอ่อนแรงแล้วพูดว่า “ท่านห้า ท่านสามารถผ่อนผันให้ผมสักสองวันได้ไหม ให้ผมรักษาอาการบาดเจ็บก่อนค่อยไป...”
“ออกไปรักษาตัวเองข้างนอกไป！”ท่านหงห้าตะโกนอย่างเย็นชา “โทรหาครอบครัวของนายซะ แล้วเรียกรถพยาบาลมาพานายออกไป เพียงแค่ไม่อยู่ที่จินหลิง！ต่อให้นายจะตายที่อื่นก็อย่ามาฝังศพที่นี่เด็ดขาด ไม่อย่างนั้นฉันจะขุดหลุมศพของนายออกมา เถ้ากระดูกของนายจะถูกยกขึ้นมา！”
เจิงต้าเฉียนตกใจราวกับจะเป็นบ้า เขาชักอยู่ที่พื้นเป็นครึ่งค่อนวัน
นี่มันโหดเกินไปแล้ว！
รีบฆ่ามันให้สิ้นซาก！
ไม่อนุญาตให้กลับมา แม้แต่ขี้เถ้าก็ไม่ให้เอากลับมา?!
ในตอนนี้เอง เจิงต้าเฉียนนั้นอยากจะตายเสียจริง
แต่มันไม่มีทางอื่น เขารู้ตัวเองดีว่า นี่เป็นการลงโทษตัวเขาเองอยู่
เจินจื๋อข่ายให้ตัวเขามารับผิดชอบที่ช็องเซลิเซียนสปา เพื่อที่จะได้บริการลูกค้าให้ดี เพื่อให้ถูกใจลูกค้าแต่ละราย จึงให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของช็องเซลิเซียนพยายามทุบตีลูกค้าท่านอื่น นี่เป็นการบกพร่องต่อหน้าที่อย่างร้ายแรง
ยิ่งไปกว่านั้นยังไปหาเรื่องแขกคนที่เฉินจื๋อข่ายนับถือเป็นอย่างมากอีก ไม่โดนเอาชีวิตก็ถือว่ากรุณามากแล้ว！
ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่เพียงหยิบโทรศัพท์ออกมาด้วยท่าทีสั่นระริก โทรหาครอบครัวด้วยน้ำตา ให้คนในครอบครัวเรียกรถพยาบาลไปส่งเขารักษาที่ต่างเมืองที
ลูกค้าแต่ละท่านก็จะมีห้องส่วนตัวและทางด้านหลังของห้องก็จะมีสนามหญ้าที่ครอบคลุมไปกว่าหนึ่งร้อยตารางเมตรแถมยังมีบ่อน้ำพุร้อนส่วนตัวอยู่ในสนามหญ้านี้
น้ำในสระน้ำพุร้อนนี้มาจากต้นน้ำของน้ำพุร้อนใต้ดิน ที่ไหลลงต่อเนื่องเป็นเวลายี่สิบสี่ชั่วโมงซึ่งนั่นทำให้อุณหภูมิของน้ำนั้นพอเหมาะมากๆ
เฉินจื๋อข่ายรู้ว่าเย่เฉินจะมา จึงรีบจัดเตรียมคนของโรงแรม พวกเขาอัปเกรดห้องให้เป็นห้องสวีทชั้นเยี่ยม มีห้องนอนที่ใหญ่โตหรูหราถึงสองห้อง แม้แต่บ่อน้ำพุ ก็มีขนาดใหญ่กว่า ทิวทัศน์ก็สวยกว่าที่อื่นเป็นอย่างมาก
เมื่อเข้ามาในห้อง เซียวชูหรันและต่งรั่งหลินชมวิวอยู่สักครู่ ความสุขจึงเพิ่มพูนขึ้นทันที ต่งรั่งหลินรีบรบเร้าเซียวชูหรัน “ชูหรัน รีบไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำแล้วลงไปแช่น้ำคลายความเมื่อยล้ากันเถอะ！”
“อืม！” เซียวชูหรันเองก็มีความสุข เธอพยักหน้าตอบรับอย่างรวดเร็ว
เดิมทีเย่เฉินอยากจะมีโอกาสเห็นความงามของภรรยาที่จะเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำ แต่ไม่คิดเลยว่า สองคนนั้นจะเข้าไปห้องเดียวกัน…..
----------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...