ท่าทีของลู่เห้าเทียนเฉื่อยชาทันที
สองสามปีนี้เขาฆ่าคนมานับไม่ถ้วน
ด้วยพละกำลังของเขา หลังจากดิ้นรนในต่างประเทศมาหลายปี แทบไม่เคยพบกับคู่ต่อสู้ที่สามารถรับมือเขาได้เลย ดังนั้นทุกครั้งที่ลงมือ ก็สามารถชนะด้วยความได้เปรียบอย่างถล่มทลาย
และทุกครั้งตอนที่ชนะ ฝ่ายแพ้ก็เหมือนเขาในตอนนี้ อ้อนวอนอย่างหนัก แต่เขาไม่เคยไว้ชีวิตใครเลยสักครั้งเดียว
ในวันนี้ ชะตาเปลี่ยน และในที่สุดก็มาถึงคราวเขาพญาเสือแพรขาวที่ต้องขอความเมตตาคนอื่นแล้ว!
แต่เย่เฉิน ไม่คิดที่จะปล่อยเขาไปแน่นอน!
เขามองลู่เห้าเทียน มุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นรอยยิ้มที่ครุ่นคิดและโหดร้าย
รอยยิ้มที่แปลกประหลาดของเย่เฉิน ทำให้หัวใจของลู่เห้าเทียนรู้สึกราวกับตกลงไปในถ้ำน้ำแข็ง
แม้ว่าไม่รู้ว่าเย่เฉินจะทำกับตัวเองอย่างไร แต่เขาตระหนักได้ว่า ตัวเองต้องจบเห่แล้วแน่ๆ!
ในตอนนี้ เย่เฉินจับหมัดของลู่เห้าเทียนด้วยมือขวา ทันใดนั้นก็พลิกข้อมือทันที!
ต่อมา ลู่เห้าเทียนสัมผัสว่าแขนของเขา ถูกส่งไปยังเครื่องบดเนื้ออันทรงพลัง
ต่อมา แขนทั้งสองบิดเข้าหากันราวกับเป็นเกลียว ถูกบิดเข้าหากันอย่างกะทันหัน!
ความเจ็บปวดเริ่มจากข้อมือทั้งสองข้างไปจนถึงแขน!
เขารู้สึกได้แม้กระทั่งข้อมือหักก่อน แล้วก็ค่อยเป็นแขน ข้อศอกรวมไปถึงข้อต่อไหล่……
และความเจ็บปวดแบบนี้ที่ลึกลงไปในไขกระดูกของจิตวิญญาณก็ไม่ถือว่าน่ากลัว ที่น่ากลัวยิ่งกว่าคือ ความเจ็บปวดที่รุนแรงนี้ราวกับว่านำมาซึ่งไวรัส ไวรัสเข้าร่างกายของตัวเองอย่างรวดเร็ว ทำให้พลังภายในทั้งหมดของตัวเองหายวับไปเลยทันที
ในตอนนี้ ความหวาดกลัวพรั่งพรูอยู่ในใจลึกๆลู่เห้าเทียนแล้ว!
ในตอนนี้ เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา: “แกฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มาหลายปี สุดท้ายพึ่งสิ่งนี้ ทำเรื่องชั่วร้ายมามากมาย และวันนี้ ฉันจะทำหน้าที่แทนสวรรค์ ในการทำลายสิ่งที่แกบำเพ็ญตนมาทั้งหมด!”
พูดคำนี้จบ ลู่เห้าเทียนก็รู้สึกว่า พลังภายในของตัวเองได้ผ่านเส้นลมปราณเส้นที่หกแล้ว ทันใดนั้น พลังอันทรงพลังก็พุ่งเข้ามา!
ความรู้สึกเช่นนี้ ราวกับว่าแมกมาในเปลือกโลกกำลังจะระเบิดออกมาจากปล่องภูเขาไฟ พลังนั้นแข็งแกร่งเกินกว่าจะรับไหว!
ในชั่วพริบตา เขารู้สึกว่าเส้นลมปราณเส้นที่หกของตัวเอง แตกสลายไปหมดแล้ว!
กว่าจะเป็นนักบู๊หกดาวต้องใช้เวลาหลายปีในการทำงานหนัก แต่ในพริบตามันก็หายไป!
“เส้นลมปราณของฉัน……เส้นลมปราณของฉัน……ไม่มีแล้ว! หายไปหมดแล้ว!”
ลู่ห้าวเทียนพึมพำกับตัวเอง และน้ำตาพรั่งพรูไหลออกมาทันที
จิตใจที่ยืนหยัดทั้งหมดของเขาพังทลายลงอย่างสมบูรณ์ในขณะนี้!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...