ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3276

คำพูดของเย่เฉิน ทำให้สีหน้าท่าทางของว่านพั่วจวินตกตะลึงทันที!

หลังจากนั้น เขากัดฟันแข็งพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “ไอ้แซ่เย่! ความกล้านี้แกเอามาจากไหน! กล้าดูหมิ่นวิญญาณพ่อแม่ของฉันในสวรรค์!”

เย่เฉินยิ้มและพูดอย่างเย็นชา: “คิดไม่ถึงว่าประมุขของสำนักว่านหลง ก็เป็นแค่คนสองมาตรฐานเท่านั้นเอง!”

พูดจบ เย่เฉินก็พูดอีก: “แกเอาแต่ตะโกน จะทำลายเถ้ากระดูกของพ่อแม่ฉัน แกดูหมิ่นวิญญาณพ่อแม่ฉันได้ ฉันก็ต้องหนามยอกต้องเอาหนามบ่งไม่ดีกว่าเหรอ? มีสิทธิ์อะไร? หรือว่าหมัดของแกแกร่งกว่าฉัน? หรือว่าแกมีดีกว่าฉัน?”

ว่านพั่วจวินรู้สึกผิดอยู่ครู่หนึ่ง ไม่รู้ว่าจะตอบยังไง

เขารู้ เรื่องทำลายเถ้ากระดูกนี้ ตัวเองพูดขึ้นมาก่อน

แต่ในตอนนั้น เขาคิดไม่ถึงจริงๆว่า ตระกูลเย่จะมีสุดยอดฝีมือระดับสูงอยู่

เขาคิดว่า ตัวเองบดขยี้ตระกูลเย่ได้โดยสมบูรณ์

สถานการณ์เช่นตอนนี้ นี่พูดได้แค่ว่าเป็นการทำร้ายตัวเองชัดๆ

เย่เฉินเห็นว่าเขาไม่รู้จะตอบอะไรอยู่พักหนึ่ง ยิ้มเย็นชา จากนั้นก็เตะลู่เห้าเทียนให้คุกเข่าอยู่บนพื้น พูดเบาๆว่า: “มา แกมาออกความเห็นหน่อย ถ้าฉันทำลายเถ้ากระดูกของพ่อแม่ประมุขของพวกแก เป็นเพราะเขาหาเรื่องใส่ตัวใช่หรือไม่?”

ลู่เห้าเทียนไม่กล้าที่จะไม่เชื่อฟังเย่เฉินแม้แต่น้อย ในขณะเดียวกันก็รู้สึกว่า จุดจบของตัวเองในวันนี้ ก็เป็นเพราะว่านพั่วจวิน ครั้นแล้วเขาพูดออกมาโดยไม่ลังเล “เป็นเพราะเขาหาเรื่องใส่ตัว! ถ้าไม่เป็นเพราะเขาต้องการยั่วยุเรื่องเหล่านี้ ฉันก็ไม่ต้องมีจุดจบแบบนี้หรอก……”

เย่เฉินมองว่านพั่วจวิน ถามเขาว่า: “ได้ยินหรือยัง? แม้แต่ลูกน้องแกก็พูดว่าแกหาเรื่องใส่ตัวเลย!”