ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3278

เย่เฉินบอกว่าสายเกินไปแล้ว ทำให้พญาเสือดาวหน้าดำตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ！

เขาแทบจะถอยหลังไปสองสามก้าวโดยที่ไม่รู้ จากนั้นก็หันหลังกลับ พยายามสุดชีวิตเพื่อวิ่งลงไปจากภูเขา

เขาเพิ่งเห็นวิธีการที่เย่เฉินใช้ตอนที่เขาฆ่าพญาราชสีห์ทองคำ

หินกรวดก้อนหนึ่ง สามารถฆ่านักบู๊หกดาวได้

ถ้าตัวเองไม่หนีอีก เกรงว่าจะต้องล้มเหลวพลาดซ้ำแบบพญาราชสีห์ทองคำ

แต่ว่า เขาเพิ่งจะหันหลังไป ยังวิ่งไม่ถึงสองก้าว รู้สึกปวดที่ศีรษะด้านหลัง ทันใดนั้นทั้งตัวก็หมดสติลง

พญาเสือดาวหน้าดำตายอย่างง่ายดาย แทบจะเป็นการตายแบบสายฟ้าฟาด ดังนั้นไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไร

แต่ว่า ในสายตาทหารคนอื่นของสำนักว่านหลง สภาพการตายของพญาเสือดาวหน้าดำ มันน่าอนาถเกินไป!

เย่เฉินใช้ก้อนหิน โจมตีเข้าที่หัวของเขา

ที่น่าอนาถยิ่งกว่าคือ หินกรวดพุ่งทะลุศีรษะของเขา ระเบิดจากใบหน้าของเขา และรูเลือดขนาดเท่ากำปั้นก็ระเบิดตรงกลางใบหน้าของเขาทั้งหมด！

จมูกของเขาหายไป และลูกตาของเขาถูกบีบออกจากเบ้าด้วยพลังของก้อนหิน！

ในเวลานี้ ทุกคนในสำนักว่านหลงต่างถูกเย่เฉินทำให้ตกตะลึง!

ราชันสงครามของสำนักว่านหลง เดิมทีตายในตะวันออกกลางหนึ่งคน ตอนนี้ใช้งานไม่ได้หนึ่งคน ตายไปแล้วสองคน!

ณ จุดนี้ ราชันสงครามของสำนักว่านหลง ได้ล่มสลายไปหมดแล้ว

ท่ามกลางผู้คนที่เหลือ ยกเว้นว่านพั่วจวิน ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดนั้นไม่มีอะไรนอกจากนักบู๊ห้าดาว จะเป็นคู่ปรับกับเย่เฉินได้อย่างไร?

ในตอนนี้เย่เฉินมองไปที่ทหารที่ตื่นตระหนกของสำนักว่านหลง พูดด้วยเสียงเย็นชาว่า: “พวกแกแต่ละคนก็ลำบากมาหลายปีแล้ว ถึงจะมีผลการฝึกฝนอย่างเช่นทุกวันนี้ ถ้าหากไม่อยากให้ความทุ่มเทหลายปีมันทลายลง ให้ถอยลงไปให้หมด!”

เย่เฉินพูดจบ เกือบร้อยคนถอยกลับแทบไม่ลังเล