ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3284

วินาทีนี้ สีหน้าของทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็ตกใจอย่างมาก

ไม่มีใครคาดคิด ว่านพั่วจวินที่เป็นนักบู๊แปดดาว ถึงขั้นยังไม่ได้ต่อสู้กับเย่เฉิน ก็ตัดเส้นลมปราณทิ้งด้วยตัวเองและยอมแพ้ไป！

แม้แต่ตัวเย่เฉินเอง ก็มีความประหลาดใจเล็กน้อย

เดิมทีคิดว่าว่านพั่วจวินจะพยายามจนที่สุด แต่ไม่คิดเลยว่า เขาจะตัดเส้นลมปราณทิ้งไปเองซะเลย

เวลานี้ ว่านพั่วจวินใช้หัวก้มกระแทกลงพื้นอย่างแรง พูดเสียงดังว่า “ความผิดทั้งหมดล้วนเป็นว่านพั่วจวินผมคนเดียวเท่านั้น ได้โปรดขอให้คุณเย่สั่งให้คนนำศพพ่อแม่ของผมฝังดินอีกครั้ง และก็ขอร้องให้คุณเย่ปล่อยลูกน้องที่สู้รบมานานหลายปีกับผมไป ส่วนตัวผมเอง เพียงแค่คำพูดเดียวของคุณ ผมยินยอมที่จะก้มหัวกระแทกตายตรงหน้าคุณ！”

สำหรับว่านพั่วจวิน เขารู้แต่แรกแล้ว ว่าตัวเองไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของเย่เฉินได้ ลูกน้องพวกนี้ของตัวเอง ก็ไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของเย่เฉินได้เช่นกัน

ลูกน้องด้านหลังของเย่เฉินพวกนั้นยังไม่ทันได้ลงมือ ทางฝั่งของตัวเองนี้ก็สูญเสียราชันสงครามไปสามคนแล้ว อย่าว่าแต่ลูกน้องของตัวเองหวาดกลัวเย่เฉินจนเสียกำลัง แม้พวกเขาจะยังกล้าต่อสู้กับเย่เฉิน ก็ไม่มีทางที่จะชนะได้

ความเป็นไปได้มากที่สุด ก็คือตายราบจนหมดสิ้น

ถึงตอนนั้น ตัวเองและลูกน้องก็ไม่สามารถหนีรอดได้ แล้วโลงศพของพ่อแม่ตัวเอง ก็จะตกไปอยู่ในกำมือของเย่เฉิน

ดังนั้น ว่านพั่วจวินจึงตัดสินใจตัดเส้นลมปราณด้วยตัวเองและก้มหัวร้องขอชีวิตจากเย่เฉิน เพียงแค่รักษาโลงศพของพ่อแม่ไว้ได้ ขณะเดียวกันก็ไว้ชีวิตพลทหารคนอื่นๆของสำนักว่านหลงไว้

ส่วนชีวิตของตัวเอง เขาได้ละเลยทิ้งไปแล้ว

เพียงแค่สามารถทำให้เย่เฉินพอใจ สามารถทำให้เย่เฉินปล่อยพ่อแม่รวมทั้งลูกน้องของตัวเองไปได้ ถึงตัวเองจะตายอยู่ที่นี่ ก็จะไม่มีการร้องทุกข์ใดๆเด็ดขาด

ในวินาทีนี้ซูเฉิงเฟิงแทบจะสลบไป