ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3294

คำพูดเดียวของเย่เฉิน ทำเอาซูเฉิงเฟิงสะดุ้งตกใจ

เขายิ่งกลัว ก็ยิ่งตะโกนเสียงดังขึ้น “เพราะอะไร?！ฉันเป็นผู้นำตระกูลซูมานานขนาดนี้ เพราะอะไรนายพูดว่าไม่ใช่ ฉันก็ไม่ใช่?！นายมีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับเรื่องในตระกูลซูของเรา?！ฉันถึงจะเป็นผู้นำของตระกูลซู เรื่องทุกอย่างของตระกูลซู ล้วนเป็นฉันตัดสินใจ！”

เย่เฉินพูดอย่างดูถูก “เรื่องในตระกูลซูของพวกนายฉันไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งอยู่แล้ว แต่ว่าตอนนี้นายอยู่ที่ภูเขาเย่หลิงซาน ฉันยุ่งเรื่องตระกูลซูไม่ได้ แต่ฉันยุ่งเรื่องนายได้！”

ซูเฉิงเฟิงหน้าด้านพูดว่า “ฉันนายก็ยุ่งไม่ได้！ฉันไปมาได้อิสระ นายมีสิทธิ์อะไรมายุ่งเรื่องฉัน?”

เย่เฉินพูดเสียงเย็นชา “ด้วยสิทธิ์ที่วันนี้นายใส่ชุดไว้ทุกข์มาที่ภูเขาเย่หลิงซานของตระกูลเย่！ถ้าหากนายไม่มา ฉันก็จะไม่ทำอะไรนาย ต่อไปถ้าหากตระกูลซูยังมีอะไรที่ไม่พอใจ พวกเรายังมีโอกาสมากมายที่จะต่อสู้กันได้ในแต่ละที่ แต่นายผิดก็ตรงที่ว่ามาหาเรื่องเองถึงที่ ในเมื่อมาแล้ว ทุกอย่างล้วนเป็นฉันตัดสินใจ！”

พูดจบ เขาก็พูดอย่างโหดเหี้ยมชี้ไปที่ซูจือหยู พูดกับซูเฉิงเฟิงว่า “ซูเฉิงเฟิง！ตอนนี้ฉันให้ทางเลือกนายสองทาง หนึ่ง ยกตำแหน่งผู้นำตระกูลให้กับซูจือหยูอย่างถูกกฎหมาย จากนั้นนายก็ไปที่มัลดีฟส์ หาเกาะสักแห่งใช้ชีวิตวัยแก่ซะ ตายเมื่อไหร่ ก็ค่อยนอนอยู่ในโลงศพกลับมาที่นี่！”

พูดถึงนี่ น้ำเสียงของเย่เฉินก็ดังขึ้น พูดเสียงเย็นชาว่า “ตัวเลือกที่สอง ก็คือฉันส่งนายกับลูกชายคนโตของนายไปยังที่ซีเรียเดี๋ยวนี้ แต่ฉันจะขอเตือนก่อนสักหน่อย คุณภาพชีวิตที่นั่น เทียบกับมัลดีฟส์ไม่ได้ แล้วนายก็สบายใจได้ จากคนรู้จักที่ฉันมีอยู่ที่นั่น นายไปแล้วก็ไม่มีทางได้มีชีวิตรอดกลับมา และถึงแม้จะตายไปก็กลับมาไม่ได้”

ใจของซูเฉิงเฟิงกระตุกวูบทีหนึ่ง พูดออกไปว่า “นาย…แบบนี้มันคือการลักพาตัว！นายรู้มั้ยว่าฉันเป็นบุคคลผู้มีชื่อเสียงไปทั่วโลก? นายกล้าลักพาตัวฉัน?”