ซูเฉิงเฟิงฟังมาถึงนี่ อดที่จะตัวสั่นไม่ได้ พูดออกไปว่า “ฉันไม่ไปซีเรีย! ฉันไม่ไป!”
เย่เฉินพูดอย่างรำคาญว่า “อุดปากของเขาไว้ก่อนเลย แล้วค่อยไปมัดไว้ที่เสาหินอ่อนของประตูสัญญาณ!พรุ่งนี้ค่อยพาตัวซูโสว่เต้าไปพร้อมกันด้วย!”
ซูโสว่เต้าได้ยินอย่างนี้ ตกใจจนหน้าซีด รีบพูดว่า “พ่อครับ!ห้ามไปซีเรียเด็ดขาดเลยนะครับ ที่แห่งนั้นยากจนห่างไกลความเจริญมาก แล้วยังทำสงครามทุกวัน ทรมานยิ่งกว่าติดคุกเป็นหมื่นเท่าเลยนะครับ!”
สำหรับซูโสว่เต้าแล้ว เขาไม่อยากไปอย่างที่สุด
แต่ว่า ในใจเขาก็รู้ดี ไม่ว่าตัวเองจะอ้อนวอนเย่เฉินยังไง เย่เฉินก็ไม่มีทางเปลี่ยนความคิด
วิธีเดียวที่จะไม่ให้เขาต้องกลับไปที่ซีเรียอีก มีเพียงอย่างเดียว นั่นก็คือรีบให้ลูกสาวของเขาซูจือหยูขึ้นเป็นผู้นำตระกูลซู
เพราะว่าเย่เฉินเคยพูด หากซูจือหยูขึ้นเป็นผู้นำตระกูล ซูโสว่เต้าก็สามารถกลับมาได้
เมื่อกี้ เขาได้ยินเย่เฉินบอกให้คุณท่านออกจากตำแหน่ง ในใจเขาคิดถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง และก็เป็นความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว นั่นก็คือเย่เฉินอยากได้ซูจือหยูขึ้นเป็นผู้นำตระกูลของตระกูลซู
แต่เมื่อตอนที่เขาคิดว่าโชคชะตาตัวเองจะดีขึ้น ไม่คิดเลยว่าคุณท่านจะกล้าขัดความต้องการของเย่เฉิน นี่มันหาเรื่องใส่ตัวไม่ใช่หรือไง?
ซูเฉิงเฟิงตอนนี้เองก็วุ่นวายไปหมด
ก่อนหน้านี้เขาคิดว่า อย่างน้อยตัวเองก็เป็นผู้นำตระกูลของตระกูลระดับต้นในประเทศ เย่เฉินพูดอะไรก็ไม่สามารถนำเอาตัวเองไปต่างประเทศได้ ไม่อย่างนั้นถ้าลือกันออกไป ตระกูลเย่จะต้องกลายเป็นฝ่ายที่ถูกโจมตีแน่นอน
ถ้าเป็นอย่างนั้น สิ่งที่รอตัวเองอยู่ ก็มีเพียงแค่ความตายเท่านั้น!
ในเวลานี้ พลทหารพวกนั้นของสำนักว่านหลง ได้จับทั้งสองแขนของเขาไว้อย่างแน่นหนาแล้ว หนึ่งในนั้นได้ล้วงเอาผ้าเช็ดหน้าที่ไม่รู้เอาไว้ใช้ทำอะไรออกมาผืนหนึ่ง แล้วก็ยัดเข้าปากตัวเอง
วินาทีนี้ ซูเฉิงเฟิงตกใจจนหน้าซีดเซียว ดวงตาเบิกโพลง พูดอย่างสิ้นหวังว่า “อย่ามัดฉัน!ฉันเลือกข้อแรก!ฉันเลือกข้อแรก!”
พูดจบ เขาก็มองไปทางเย่เฉิน สะอื้นพูดว่า “คุณเย่ ฉันยินดีมอบตำแหน่งผู้นำตระกูลให้กับซูจือหยู ได้โปรดขอให้คุณเมตตา ปล่อยฉันไปสักครั้ง!ฉันจะเซ็นเอกสารทั้งหมดให้ครบเดี๋ยวนี้เลย จากนั้นก็ย้ายไปที่มัลดีฟส์!”
“ยังจะมัลดีฟส์อีก….” เย่เฉินพูดเสียงเย็นชา “ให้นายเลือกแต่แรกแล้วนายไม่เลือก ตอนนี้เงื่อนไขเปลี่ยนแล้ว!มัลดีฟส์นายไม่ต้องคิดแล้ว ที่ยุโรปมีประเทศหนึ่งชื่อว่ามาดากัสการ์ นายอยากจะทำความเข้าใจก่อนสักหน่อยมั้ย?!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...