เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3295

ซูเฉิงเฟิงฟังมาถึงนี่ อดที่จะตัวสั่นไม่ได้ พูดออกไปว่า “ฉันไม่ไปซีเรีย! ฉันไม่ไป!”

เย่เฉินพูดอย่างรำคาญว่า “อุดปากของเขาไว้ก่อนเลย แล้วค่อยไปมัดไว้ที่เสาหินอ่อนของประตูสัญญาณ！พรุ่งนี้ค่อยพาตัวซูโสว่เต้าไปพร้อมกันด้วย！”

ซูโสว่เต้าได้ยินอย่างนี้ ตกใจจนหน้าซีด รีบพูดว่า “พ่อครับ！ห้ามไปซีเรียเด็ดขาดเลยนะครับ ที่แห่งนั้นยากจนห่างไกลความเจริญมาก แล้วยังทำสงครามทุกวัน ทรมานยิ่งกว่าติดคุกเป็นหมื่นเท่าเลยนะครับ！”

สำหรับซูโสว่เต้าแล้ว เขาไม่อยากไปอย่างที่สุด

แต่ว่า ในใจเขาก็รู้ดี ไม่ว่าตัวเองจะอ้อนวอนเย่เฉินยังไง เย่เฉินก็ไม่มีทางเปลี่ยนความคิด

วิธีเดียวที่จะไม่ให้เขาต้องกลับไปที่ซีเรียอีก มีเพียงอย่างเดียว นั่นก็คือรีบให้ลูกสาวของเขาซูจือหยูขึ้นเป็นผู้นำตระกูลซู

เพราะว่าเย่เฉินเคยพูด หากซูจือหยูขึ้นเป็นผู้นำตระกูล ซูโสว่เต้าก็สามารถกลับมาได้

เมื่อกี้ เขาได้ยินเย่เฉินบอกให้คุณท่านออกจากตำแหน่ง ในใจเขาคิดถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง และก็เป็นความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว นั่นก็คือเย่เฉินอยากได้ซูจือหยูขึ้นเป็นผู้นำตระกูลของตระกูลซู

แต่เมื่อตอนที่เขาคิดว่าโชคชะตาตัวเองจะดีขึ้น ไม่คิดเลยว่าคุณท่านจะกล้าขัดความต้องการของเย่เฉิน นี่มันหาเรื่องใส่ตัวไม่ใช่หรือไง?

ซูเฉิงเฟิงตอนนี้เองก็วุ่นวายไปหมด

ก่อนหน้านี้เขาคิดว่า อย่างน้อยตัวเองก็เป็นผู้นำตระกูลของตระกูลระดับต้นในประเทศ เย่เฉินพูดอะไรก็ไม่สามารถนำเอาตัวเองไปต่างประเทศได้ ไม่อย่างนั้นถ้าลือกันออกไป ตระกูลเย่จะต้องกลายเป็นฝ่ายที่ถูกโจมตีแน่นอน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน