บทที่ 33 พบปะกัน
ได้ยินภรรยาพูดอย่างนั้น เย่เฉินก็มีความสุขมาก
ดูเหมือนว่าที่ตนเลือกที่นี่ในวันครบรอบแต่งงาน จะสามารถทำให้ภรรยาพอใจแน่นอน!
ทั้งคู่มาถึงสวนดอกไม้กลางอากาศ นั่งตรงตำแหน่งที่จองไว้ ในไม่ช้าต่งรั่งหลินก็มาถึง
“ซูหรัน!”
“รั่งหลิน!”
สองสาวเพื่อนสนิทกอดกัน มีความสุขจนเกินบรรยาย
หลังจากนั้นทั้งสองคนก็จับมือพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องราวที่ผ่านมาครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆ เงียบลง
ต่งรั่งหลินพูดว่า “ซูหรัน เธอสิ้นเปลืองเกินไปแล้ว ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะเลือกมาทานอาหารที่สวนดอกไม้กลางอากาศ!”
เซียวซูหรันยิ้มพลางพูดว่า “เธอมาทั้งที! ฉันก็ต้องขูดเลือดบ้างสิ!”
ต่งรั่งหลินหัวเราะฮิฮิ “สมควรแล้วที่เป็นเพื่อนสนิทของฉัน!”
เซียวซูหรันบอกว่า “บอกตามตรงนะ ฉันไม่มีคุณสมบัติพอจะสั่งอาหารที่นี่ทานหรอก ฉันขอให้รองประธานหวังตงเสวี่ยนของตี้เหากรุ๊ปช่วยจองให้น่ะ นี่เป็นการใช้บัตรสมาชิกของเธอ!”
ต่งรั่งหลินถอนหายใจ “สวนกลางฟ้าแห่งนี้ดูเหมือนว่าจะมีข้อกำหนดสูงเป็นพิเศษเลย น่าจะต้องเป็นสมาชิกระดับเพชรใช่ไหม”
“อืม” ต่งรั่งหลินพยักหน้าและบอกว่า “บอกตามตรงเลยนะว่านี่เป็นครั้งแรกที่ฉันมาที่นี่!”
ต่งรั่งหลินยิ้มและพูดว่า “ขอบคุณเธอมากจริงๆ รั่งหลินคนดีของฉัน!”
เมื่อพูดจบเธอก็พูดอีกว่า “จริงสิ เมื่อครู่ตอนที่ฉันมาที่นี่ เห็นป้ายประกาศข้างนอกบอกว่าสวนดอกไม้กลางอากาศถูกเหมาจองหลังจากนี้อีกสามวันเหรอ”
“ใช่” เซียวซูหรันบอกว่า “แปลกดีนะ แต่ไหนแต่ไรมาสวนดอกไม้กลางอากาศไม่เคยรับจองเหมามาก่อนเลย ครั้งนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม”
ต่งรั่งหลินพยักหน้าและพูดตามตรง “เมื่อไม่นานมานี้ ในติ๊กต็อกมีมหาเศรษฐีระดับเทพของเมืองจินหลินคนหนึ่ง ซื้อสร้อยคอแค่หนึ่งเส้นแต่นำรถโรลส์รอยซ์หลายสิบคันมา พร้อมด้วยชายชุดดำนับสิบ และเงินสดมากกว่าสิบล้าน คลิปวิดีโอนั้นพวกคุณดูหรือยัง”
เย่เฉินพยักหน้า ส่วนเซียวซูหรันพูดว่า “ฉันดูแล้ว เอิกเกริกใหญ่โตมากเลย”
ต่งรั่งหลินพูดว่า “ทุกคนต่างสงสัยคาดเดากันว่าเป็นใครกันแน่”
เซียวซูหรันพูดว่า “เดาว่าอะไรบ้าง...”
ต่งรั่งหลินยิ้มและพูดว่า “ซุบซิบ! ทุกคนต่างอยากรู้ว่าคนที่มีอำนาจขนาดนั้นเป็นใคร มีบางคนบอกว่าน่าจะเป็นประธานคนใหม่ของตี้เหากรุ๊ป!”
เย่เฉินที่อยู่ข้างๆ มีสีหน้าตกใจขึ้นมาฉับพลัน
แต่แล้วในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติ
ต่งรั่งหลินพูดต่อว่า “วันนี้สวนดอกไม้กลางอากาศของแชงกรีล่าก็ถูกคนเหมา ฉันรู้สึกว่าที่เหมาสวนดอกไม้กลางอากาศกับคนที่อยู่ในคลิปวิดีโอ น่าจะเป็นคนคนเดียวกัน”
เซียวซูหรันถอนหายใจอย่างหมดหนทาง “ไม่ได้เจอกันนานขนาดนี้ เธอยังขี้นินทาเหมือนเดิมเลยนะ!”
ต่งรั่งหลินยิ้มและพูดว่า “การนินทาเป็นแรงผลักดันให้ผู้หญิงมีชีวิตรอด!”
พูดอย่างนั้นแล้วต่งรั่งหลินก็พูดอีกว่า “อีกสามวันหลังจากนี้ฉันจะมาดูที่นี่ว่าใครกันมีหน้ามีตาใหญ่โตขนาดนี้ สามารถเหมาสวนดอกไม้กลางอากาศได้!”
เย่เฉินที่อยู่ข้างๆ ได้ยินคำพูดนี้ ก็หัวโตมหึมาขึ้นมาทันที
เขาแค่อยากเซอร์ไพรส์ภรรยา อยากจัดงานแต่งงานให้เธอทดแทนตอนนั้นที่ไม่ได้จัด
แต่เขาไม่ได้อยากให้มีคนสังเกตเห็นในคราวเดียว
ทว่าดูเหมือนเขาจะประเมินอิทธิพลของสวนดอกไม้กลางอากาศาต่ำไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...