แผนการในตอนแรกของเย่เฉิน คือนำยาอายุวัฒนะออกมาให้เฮเลน่าหนึ่งเม็ด
ในจำนวนครึ่งเม็ดนั้นรักษาโรคให้เฮเลน่า ครึ่งเม็ดที่เหลือให้เธอนำกลับไปมอบให้ควีนแห่งยุโรปเหนือที่ชีวิตใกล้จะสูญสิ้น
ขอเพียงเธอสามารถกลับยุโรปเหนือไปพบควีนได้ นำยาอายุวัฒนะครึ่งเม็ดที่เหลือแบ่งเป็นสองส่วน ส่วนแรกให้ควีนเสวยก่อน จะต้องทำให้ควีนฟื้นขึ้นมาจากการหลับลึกได้แน่
ถึงเวลาก็สามารถใช้อีกครึ่งมาเป็นข้อต่อรองได้ ให้ควีนยกบัลลังก์ให้เธอ
และเมื่อควีนได้เห็นประสิทธิผลของยาอายุวัฒนะ ก็จะต้องทุ่มสุดกำลังดันเธอขึ้นบัลลังก์อย่างแน่นอน
เย่เฉินเชื่อ สำหรับคนชราที่ป่วยเป็นโรคเรื้อรัง สลบไสลไม่ได้สติคนหนึ่ง การที่สามารถฟื้นขึ้นมาใหม่ได้อีกครั้ง นั่นก็เท่ากับได้ชีวิตใหม่ครั้งหนึ่งแล้ว
ดังนั้นเธอจึงต้องถนอมโอกาสครั้งนี้เอาไว้ให้ด
หากสามารถได้รับยาอายุวัฒนะส่วนที่สอง ชีวิตของเธอยังสามารถยืดอายุต่อไปได้อีกหลายปีถึงขั้นนานกว่านี้ก็ยังได้ เชื่อว่าเธอจะต้องไร้หนทางต้านทานความเย้ายวนเช่นนี้แน่
แต่ตอนนี้จู่ๆ เย่เฉินก็ได้ยินว่าน้องสาวที่ชื่อโอลิเวียคนนั้นของเฮเลน่า ถึงก้บต้องการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลรอธส์ไชลด์
นี่กลับเป็นโอกาสดีที่จะได้เข้าถึงตระกูลรอธส์ไชลด์ก่อนกำหนด
ดังนั้น เขาจึงอยากจะไปยุโรปเหนือด้วยตัวเองดูสักหน่อย เพื่อดูว่าที่ตระกูลรอธส์ไชลด์แต่งงานกับราชวงศ์ยุโรปเหนือมีจุดประสงค์อะไรกันแน่ และถือโอกาสคลำหาเบาะแสนี้จากตระกูลรอธส์ไชลด์ไปด้วยเสียเลย
พอเฮเลน่าได้ยินเย่เฉินบอกว่าต้องการไปยุโรปเหนือด้วยกันกับตน ย่อมจะดีใจอย่างบ้าคลั่ง
คุณท่านซ่งได้ยินเช่นนี้ พลันเอ่ยปากกล่าวว่า “ในเมื่ออาจารย์เย่พูดเช่นนี้แล้ว ผู้แซ่ซ่งก็จะรอหลังอาจารย์เย่เสร็จสิ้นงานไหว้บรรพบุรุษแล้ว จะร่วมดื่มสังสรรค์ด้วยกัน!”
นางาฮิโกะ อิโตะก็เอ่ยปากกล่าวเช่นกันว่า “คุณเย่! คืนนี้โปรดเตรียมเหล้าดีๆ ของหัวเซี่ยให้มากหน่อยนะ! ผมไม่เมาไม่เลิก!”
เย่เฉินยิ้มกล่าวว่า “คุณอิโตะวางใจ เหล้าดีมีเพียงพอแน่!”
จากนั้นเย่เฉินก็ทองไปทางซ่งหวั่นถิงอีกครั้ง แล้วเอ่ยปากกล่าวว่า “หวั่นถิง รบกวนเธอจัดหารถบัสมาที่นี่ที พาทุกคนไปส่งป๋ายจินฮ่านกงเพื่อพักผ่อนสักหน่อย”
ซ่งหวั่นถิงตอบรับทันที กล่าวด้วยเสียงอ่อนนุ่มว่า “อาจารย์เย่วางใจ หวั่นถิงจะเตรียมการให้ทุกคนอย่างดี”
“ดี” เย่เฉินประสานมือคำนับไปทางกลุ่มคนอีกครั้ง พร้อมกล่าวว่า “ทุกท่าน อีกเดี๋ยวจะเป็นงานไหว้บรรพบุรุษของตระกูลเย่ ขอรบกวนทุกท่านไปพักผ่อนที่โรงแรมก่อน พอหลังงานไหว้บรรพบุรุษเสร็จสิ้นแล้ว ผมจะไปที่นั่นทันที!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...