ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3314

เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย “ดี งั้นเรื่องญาติของตระกูลเย่ ก็ฝากนายด้วยนะ”

พูดจบ เขาก็มองไปที่เย่โจงฉวนอีกครั้ง แล้วกล่าวขึ้นเรียบๆว่า “คุณปู่ งานไหว้บรรพบุรุษคราวนี้ ก็เอาขั้นตอนยืดเยื้อเหล่านั้นออกไปเลยเถอะ! ผู้นำพิธีต้องจริงใจ หากไม่จริงใจแล้ว ต่อให้เอาพิธีมาจัดให้ยิ่งใหญ่แค่ไหน โออ่าเพียงใดแล้วจะมีความหมายอะไร?”

เย่โจงฉวนพยักหน้า แล้วกล่าวอย่างเห็นพ้องว่า "เฉินเอ๋อเธอพูดถูก การไหว้บรรพบุรุษไม่ได้ขึ้นอยู่กับสถานที่ แต่ขึ้นอยู่กับความกตัญญู ก่อนหน้านี้ทุกคนต่างระดมคนไปไหว้บรรพบุรุษ กลับกลายเป็นว่าพอพบเจออันตรายนิดหน่อย คนส่วนใหญ่ก็หันหัวกลับ แล้วเอาบรรพบุรุษไปขายหมด หากตอนนี้บรรพบุรุษที่อยู่ในประโลกทราบ ไม่รู้ว่าจะโกรธมากแค่ไหน แล้วยังจะจัดงานหรูหราเหล่านั้นไปเพื่ออะไร”

คนตระกูลเย่ที่คุกเข่าอยู่ แต่ละคนละอายใจสุดจะรับได้ จนไม่กล้าเงยหน้า

เย่เฉินไม่สนใจพวกเขา ก้าวฝีเท้าเดินไปยังหน้าสุดของสุสานบรรพบุรุษตระกูลเย่ ก่อนจะคุกเข่าสองข้างลงกับพื้น มองดูสุสานหลายร้อยแห่งของบรรพบุรุษตระกูลเย่รวมถึงพ่อแม่ของเย่เฉิน จากนั้นก็เอ่ยขึ้นเสียงดัง “บรรพบุรุษตระกูลเย่ที่อยู่เบื้องบน หลานผู้ไม่รักดีเย่เฉิน ในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมาระหกระเหินอยู่ข้างนอก ไม่สามารถมาไหว้บรรพบุรุษได้ หวังว่าบรรพบุรุษจะให้อภัย!”

นิ่งไปชั่วครู่ เย่เฉินก็กล่าวอีกว่า “วันนี้ เป็นการเริ่มต้นใหม่ของตระกูลเย่ที่ยืนหยัดขึ้นมาท่ามกลางอันตราย! เย่เฉินหลานไม่รักดีก็กลับสู่ตระกูลเย่อย่างเป็นทางการในวันนี้เช่นกัน และรับช่วงต่อเป็นผู้นำตระกูลเย่!”

“ณ ที่แห่งนี้ เย่เฉินขอสัญญาต่อบรรพบุรุษตระกูลเย่! ตั้งแต่วันนี้ไป จะไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ฉกฉวยผลประโยชน์จากตระกูลเย่อีก! และไม่อนุญาตให้ใครดูหมิ่นบรรพบุรุษของตระกูลเย่! ตระกูลเย่ทั้งบนล่าง ต้องเห็นผลประโยชน์ของตระกูลเย่เป็นที่ตั้ง!”