ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3317
สมาชิกตระกูลตู้ทั้งสามรินเหล้าเต็มแก้ว ดื่มกับเย่เฉินจนหมด
เมื่อเย่เฉินสังเกตเห็นคนของตระกูลซ่งและตระกูลอิโตะนั่งร่วมโต๊ะเดียวกันอยู่ไม่ไกล จึงพูดกับสมาชิกตระกูลตู้ทั้งสามว่า “ตรงนั้นยังมีเพื่อนคนอื่นๆ อยู่ ผมจะไปทักทายสักหน่อย”
“ไปเถอะ!” กู้เย้นจงยิ้มแล้วพูดว่า “อย่าลืมกลับมาดื่มกับอาด้วยล่ะ!”
“ครับ!”
หลังจากที่เย่เฉินบอกลากับตระกูลกู้แล้ว ก็ถือแก้วเหล้ามายังโต๊ะที่ตระกูลซ่งและตระกูลอิโตะนั่งอยู่
ในเวลานี้อิโตะ นานาโกะเห็นเย่เฉินเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แม้ว่าใบหน้าเขาจะดูอ่อนโยนเหมือนเคย แต่สายตาที่เต็มไปด้วยความรักนั้นปิดไว้ไม่มิดแล้ว
เธอนั้นรักเย่เฉินมากอยู่แล้ว วันนี้เมื่อเห็นว่าเขาทำให้ทั้งสำนักว่านหลงคุกเข่าโขกคำนับขอความเมตตาต่อหน้าเขาด้วยกำลังของตัวเอง เธอก็รู้สึกว่า ถ้าชีวิตนี้เธอไม่สามารถแต่งงานกับเย่เฉินหรือเป็นผู้หญิงของเขาได้ ชั่วชีวิตนี้เธอคงอยู่ตัวคนเดียวไปจนแก่
เพราะเธอรู้ดีว่าจะไม่มีชายอื่นใดที่สามารถพิชิตเธอได้อย่างแท้จริงเหมือนเย่เฉินอีกแล้ว
ส่วนซ่งหวั่นถิงผู้งดงามและสวยเพียบพร้อม มักจะวางมาดเหมือนบุตรสาวจากครอบครัวที่มีชื่อเสียงมาตลอด แต่ลึกๆ ในใจเธอก็แพ้ใจเหมือนเด็กสาวทั่วไป
เมื่อเห็นภาพนี้กู้เย้นจงอดทอดถอนใจให้ภรรยาและลูกสาวไม่ได้ “ดูเหมือนว่านินจาญี่ปุ่นเหล่านี้จะชื่นชมความแข็งแกร่งของเฉินเอ๋ออย่างเต็มที่ ต่อหน้าเขานั้นไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้า!”
กู้ชิวอี๋พูดอย่างจริงจัง “ก็ใช่น่ะสิ! พี่เย่เฉินแข็งแกร่งกว่าพวกเขามากไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ พวกเขาต้องเคารพอยู่แล้ว!”
ในเวลานี้หลินหว่านชิวได้พึมพำเบาๆ ว่า “ฉันมักจะรู้สึกว่าสายตาที่หญิงสาวของตระกูลอิโตะ รวมถึงหญิงสาวจากตระกูลซ่ง มองมาที่เฉินเอ๋อนั้นมีอะไรไม่ชอบมาพากล…”
พูดจบ เธอก็มองไปที่ซูจือหยูและซูรั่วหลี สองพี่น้องที่อยู่อีกโต๊ะหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลกัน พลางถอนหายใจ “ยังมีสองพี่น้องตระกูลซู…สายตาที่มองเฉินเอ๋อ ก็ดูแปลกๆ เหมือนกัน…”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...