เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3317

สมาชิกตระกูลตู้ทั้งสามรินเหล้าเต็มแก้ว ดื่มกับเย่เฉินจนหมด

เมื่อเย่เฉินสังเกตเห็นคนของตระกูลซ่งและตระกูลอิโตะนั่งร่วมโต๊ะเดียวกันอยู่ไม่ไกล จึงพูดกับสมาชิกตระกูลตู้ทั้งสามว่า “ตรงนั้นยังมีเพื่อนคนอื่นๆ อยู่ ผมจะไปทักทายสักหน่อย”

“ไปเถอะ!” กู้เย้นจงยิ้มแล้วพูดว่า “อย่าลืมกลับมาดื่มกับอาด้วยล่ะ!”

“ครับ!”

หลังจากที่เย่เฉินบอกลากับตระกูลกู้แล้ว ก็ถือแก้วเหล้ามายังโต๊ะที่ตระกูลซ่งและตระกูลอิโตะนั่งอยู่

ในเวลานี้อิโตะ นานาโกะเห็นเย่เฉินเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แม้ว่าใบหน้าเขาจะดูอ่อนโยนเหมือนเคย แต่สายตาที่เต็มไปด้วยความรักนั้นปิดไว้ไม่มิดแล้ว

เธอนั้นรักเย่เฉินมากอยู่แล้ว วันนี้เมื่อเห็นว่าเขาทำให้ทั้งสำนักว่านหลงคุกเข่าโขกคำนับขอความเมตตาต่อหน้าเขาด้วยกำลังของตัวเอง เธอก็รู้สึกว่า ถ้าชีวิตนี้เธอไม่สามารถแต่งงานกับเย่เฉินหรือเป็นผู้หญิงของเขาได้ ชั่วชีวิตนี้เธอคงอยู่ตัวคนเดียวไปจนแก่

เพราะเธอรู้ดีว่าจะไม่มีชายอื่นใดที่สามารถพิชิตเธอได้อย่างแท้จริงเหมือนเย่เฉินอีกแล้ว

ส่วนซ่งหวั่นถิงผู้งดงามและสวยเพียบพร้อม มักจะวางมาดเหมือนบุตรสาวจากครอบครัวที่มีชื่อเสียงมาตลอด แต่ลึกๆ ในใจเธอก็แพ้ใจเหมือนเด็กสาวทั่วไป

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน