ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3341

วิลเลียมตื่นเต้นจนแทบจะตะโกนออกมา

“ฉันยังอยากจะหาจุดที่จะแทรกเข้าไป พยายามจะไปเชิญเย่เฉินให้มาติดกับอย่างเป็นธรรมชาติ แต่ไม่คิดเลยว่าเย่เฉินมันจะโดดเข้าใส่กับดักมาเอง”

“เพอร์เฟค!”

ฉะนั้น เขาแสร้งทำเป็นพูดอย่างมีมารยาทว่า “คิดไม่ถึงเลยจริงๆนะครับว่าคุณเย่เองก็ชอบเล่นเท็กซัส โฮลเอ็มเช่นกัน ในเมื่อเป็นอย่างนี้ งั้นทุกคนก็มาเล่นด้วยกันสักสองตาแล้วกันครับ เป็นความบันเทิง”

เย่เฉินเองก็พูดอย่างเป็นมิตรว่า “ฮ่าๆ คุณวิลเลียมพูดถูก！เป็นความบันเทิง！ฉันคนนี้ไม่มีความชอบอย่างอื่น แค่ชอบเล่นไพ่ แม้ว่าฝีมือการเล่นไพ่จะแย่มาก แต่ก็ยังชอบเล่น！โดยทั่วไปแล้วทุกๆปีต้องเสียเงินสองสามพันล้านให้กับการเล่นไพ่ตลอด”

ในใจของวิลเลียมดีใจสุดๆ แต่ปากกลับพูดยิ้มๆว่า “ดูแล้วทุกคนต่างก็เหมือนกัน！ผมเองก็ฝีมือการเล่นไพ่แย่มากเหมือนกันครับ แต่ก็ยังชอบเล่นมากๆ！ทุกๆปีก็ต้องเสียเงินไม่น้อยเป็นบทเรียน”

เย่เฉินพูดอย่างไม่แคร์ว่า “ทุกคนต่างก็ยังหนุ่ม ต้องเอาความสุขเป็นหลักอยู่แล้ว！เสียเงินนิดหน่อยจะเป็นไรไป?”

โอลิเวียพูดยิ้มๆว่า “ในเมื่อทุกท่านต่างก็อยากจะเล่น งั้นฉันก็เล่นกับพวกคุณสักสองตาแล้วกันค่ะ！”

พูดจบ โอลิเวียก็พูดอีกว่า “เอาแบบนี้ทุกคนย้ายกันไปที่ชั้นสองนะคะ ที่นั่นมีศูนย์นันทนาการ แล้วยังมีโต๊ะไพ่อยู่โต๊ะนึงพอดีเลยค่ะ”

ทุกคนต่างก็ตอบตกลงอย่างพอใจ

ริชาร์ดพ่อของโอลิเวียโล่งใจ คิดในใจว่า “ดูแล้วโอลิเวียและลูกเขยในอนาคตของฉัน คิดจะไปเป็นพวกเดียวกับเย่เฉินแล้ว เด็กสองคนนี้สามารถวางทิฐิของเมื่อก่อนได้เร็วขนาดนี้ เป็นหนุ่มสาวที่มีสายตาเฉียบคมจริงๆด้วย”