เย่เฉินตกตะลึงกับคำถามที่เฮเลน่าถามอย่างกะทันหัน
เขาไม่เข้าใจว่า ทำไมตัวเองพูดคุยเรื่องโชคชะตากับเฮเลน่าอย่างบริสุทธิ์ใจ เฮเลน่ากลับร้องขอความต้องการไร้สาระแบบนี้ออกมาอย่างกะทันหัน
เขาถามอย่างไม่รู้ตัวว่า: “เอ่อ……เหมือนกับว่าจะไม่เกี่ยวกับหัวข้อที่พวกเรากำลังพูดถึงนะ?”
เฮเลน่ากะพริบตายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ต่อจากนั้นก็โน้มตัวไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน ริมฝีปากสีแดงของตัวเอง ประกบไปบนริมฝีปากของเย่เฉินแน่นๆ
ต่อจานนั้น เฮเลน่าก็กัดริมฝีปากล่าง และพูดอย่างเขินอายว่า: “ถ้าหากไม่มีรถบีเอ็มดับเบิลยูคันนั้นและแจกันโบราณนั้น พวกเราไม่มีทางได้รู้จักกันด้วยซ้ำ ฉันก็ไม่มีทางถูกคุณช่วยชีวิต ไม่มีทางตกหลุมรักคุณในเวลาอันสั้นขนาดนี้ ก็ยิ่งไม่มีการจูบของเมื่อกี้นี้ และจูบแรกของฉันก็ไม่มีทางถูกคุณได้ไป ดังนั้นคุณเย่คุณพูดถูก โชคชะตาวิเศษมากจริงๆ ฉันเข้าใจแล้ว!”
เย่เฉินไร้คำพูดไร้คำตอบในทันที
คาดไม่ถึงว่าเฮเลน่าจะใช้ตรรกะแห่งโชคชะตาที่ตัวเองพูดถึง เกี่ยวพันตัวเองเข้าไป
เขาไม่กล้าอาลัยอาวรณ์ความหวานของริมฝีปาก ส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้ และเอ่ยปากพูดว่า: “แม้ว่าการกระทำของคุณไม่ค่อยเหมาะสม แต่จำเป็นต้องยอมรับว่า ตรรกะพื้นฐานของคุณถูกต้อง”
เฮเลน่าหลบสายตาของเขา ยิ้มอย่างเขินอายเล็กน้อย และเอ่ยปากพูดว่า: “ดูเหมือนว่าฉันต้องขอบคุณรถบีเอ็มดับเบิลยูสักหน่อย ถ้าหากไม่ใช่มัน ตลอดชีวิตนี้ฉันอาจจะไม่มีโอกาสได้พบเจอกับคนในดวงใจของฉัน”
เย่เฉินพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า: “ผมแต่งงานแล้ว”
เฮเลน่าพยักหน้า: “ฉันรู้ แล้วยังไงล่ะ?”
จากนั้น เฮเลน่าก็พูดอีกว่า: “ยังมีภาพยนตร์คลาสสิกสมัยใหม่เรื่องไททานิค! เรือออกเดินทางจากสหราชอาณาจักรเมื่อวันที่10เมษายน 14เมษายนก็ชนเข้ากับภูเขาน้ำแข็ง แต่ในเวลาเพียงห้าวัน แจ็กและโรสก็รู้จักกันจนรักกันแล้วก็ไม่ได้พบกันอีกตลอดกาล ถ้าหากพวกเราเหมือนกับพวกเขา ตอนนี้น่าจะเกิดสัมผัสกันอย่างใกล้ชิดกันเป็นครั้งแรกในรถแล้ว!”
เย่เฉินคาดไม่ถึงว่า เฮเลน่าเพื่อที่จะหักล้างพูดของเขาอย่างกะทันหัน กลายเป็นค่อนข้าง
บีบคั้นคน
เขาทำได้เพียงเปลี่ยนเรื่องพูดอย่างหมดหนทาง: “คุณดู โรเมโอกับจูเลียตมีทั้งหมดห้าวัน และไททานิคก็คือห้าวันด้วย นี่น่าจะเป็นธรรมเนียมปฏิบัติของนักเขียนบทละครชาวตะวันตก และถือเป็นจริงเป็นจังไม่ได้”
เฮเลน่ามองดูเย่เฉิน และพูดอย่างจริงจังมากว่า: “ฉันไม่รู้ว่าเรื่องราวทั้งสองนี้เป็นความจริงหรือเปล่า แต่ฉันรู้ว่า เรื่องราวที่ฉันตกหลุมรักคุณในเวลาเพียงไม่กี่วันสั้นๆนี้เป็นความจริง”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...