เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3383

เย่เฉินตกตะลึงกับคำถามที่เฮเลน่าถามอย่างกะทันหัน

เขาไม่เข้าใจว่า ทำไมตัวเองพูดคุยเรื่องโชคชะตากับเฮเลน่าอย่างบริสุทธิ์ใจ เฮเลน่ากลับร้องขอความต้องการไร้สาระแบบนี้ออกมาอย่างกะทันหัน

เขาถามอย่างไม่รู้ตัวว่า: “เอ่อ……เหมือนกับว่าจะไม่เกี่ยวกับหัวข้อที่พวกเรากำลังพูดถึงนะ?”

เฮเลน่ากะพริบตายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ต่อจากนั้นก็โน้มตัวไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน ริมฝีปากสีแดงของตัวเอง ประกบไปบนริมฝีปากของเย่เฉินแน่นๆ

ต่อจานนั้น เฮเลน่าก็กัดริมฝีปากล่าง และพูดอย่างเขินอายว่า: “ถ้าหากไม่มีรถบีเอ็มดับเบิลยูคันนั้นและแจกันโบราณนั้น พวกเราไม่มีทางได้รู้จักกันด้วยซ้ำ ฉันก็ไม่มีทางถูกคุณช่วยชีวิต ไม่มีทางตกหลุมรักคุณในเวลาอันสั้นขนาดนี้ ก็ยิ่งไม่มีการจูบของเมื่อกี้นี้ และจูบแรกของฉันก็ไม่มีทางถูกคุณได้ไป ดังนั้นคุณเย่คุณพูดถูก โชคชะตาวิเศษมากจริงๆ ฉันเข้าใจแล้ว!”

เย่เฉินไร้คำพูดไร้คำตอบในทันที

คาดไม่ถึงว่าเฮเลน่าจะใช้ตรรกะแห่งโชคชะตาที่ตัวเองพูดถึง เกี่ยวพันตัวเองเข้าไป

เขาไม่กล้าอาลัยอาวรณ์ความหวานของริมฝีปาก ส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้ และเอ่ยปากพูดว่า: “แม้ว่าการกระทำของคุณไม่ค่อยเหมาะสม แต่จำเป็นต้องยอมรับว่า ตรรกะพื้นฐานของคุณถูกต้อง”

เฮเลน่าหลบสายตาของเขา ยิ้มอย่างเขินอายเล็กน้อย และเอ่ยปากพูดว่า: “ดูเหมือนว่าฉันต้องขอบคุณรถบีเอ็มดับเบิลยูสักหน่อย ถ้าหากไม่ใช่มัน ตลอดชีวิตนี้ฉันอาจจะไม่มีโอกาสได้พบเจอกับคนในดวงใจของฉัน”

เย่เฉินพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า: “ผมแต่งงานแล้ว”

เฮเลน่าพยักหน้า: “ฉันรู้ แล้วยังไงล่ะ?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน