ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3405

คนตระกูลเย่ที่เสียใจภายหลัง ไม่ต่างกับเย่ฉางโคงและเย่เฟิงเท่าไหร่นัก

สมาชิกตระกูลเย่แต่ละคนที่คุกเข่าอยู่ตรงนี้ ภายในใจเวลานี้เสียใจภายหลังอย่างที่สุดแล้ว

หากรู้แต่แรกว่าเย่เฉินมีความสามารถมากขนาดนี้ พวกเขาต่อให้ตายก็ไม่มีทางล่วงเกินเขา และยิ่งไม่มีทางออกไปซื้อชุดไว้ทุกข์ วางแผนว่าจะยอมจำนนต่อว่านพั่วจวิน

พวกเขาในตอนนี้ ก็เหมือนกับกบฎเหล่านั้นหลังจากสงครามได้รับชัยชนะ แต่ละคนนอกจากจะเสียใจภายหลังแล้ว ที่มากกว่านั้นก็คืออับอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีและไม่รู้จะติดตามใครดี

ในขณะนี้ ที่ด้านหลังของคนตระกูลเย่ ยังมีคนคุกเข่าอยู่อีกสองคน

สองคนนี้ก็คือซูเฉิงเฟิงรวมถึงซูโสว่เต้าสองคนพ่อลูกตระกูลซู

เดิมที อยู่สำนักว่านหลงคุกเข่าหนึ่งวันหนึ่งคืนเต็มค่อยออกเดินทางลงเขา นี่ก็ถึงเวลาของพวกเขาแล้วเช่นกัน แต่ซูเฉิงเฟิงขืนจะดึงซูโสว่เต้าให้คุกเข่าต่อ ยืนกรานจะคุกเข่าจนเย่เฉินมาถึง

เวลานี้ ทั้งสองคนได้ยินกับหูว่าเย่เฉินถึงกับส่งเฮเลน่าขึ้นนั่งบัลลังก์ควีนแห่งยุโรปเหนือ ภายในใจก็หวาดผวาสุดจะบรรยาย

สายตาของเย่เฉินก็เหลือบไปมองพวกเขาสองคนเช่นกัน ก่อนจะเอ่ยปากถามว่า “ซูเฉิงเฟิง ซูโสว่เต้า พวกคุณสองคนทำไมยังอยู่ที่นี่?”

ซูเฉิงเฟิงรีบร้อนพูดว่า “ตอบคุณชายเย่......คุณไม่มา พวกเราไหนเลยจะกล้าจากไปไหนตามใจชอบ......”

เย่เฉินยิ้ม แล้วกล่าวว่า “เอาล่ะ พวกคุณสองคนไม่ต้องมาแสดงอยู่ที่นี่แล้ว รีบกลับไปเตรียมตัว แล้วรีบออกเดินทางเถอะ”

พูดจบ เย่เฉินก็นึกถึงโอลิเวียขึ้นมา จึงเอ่ยปากกล่าวว่า “จริงสิ ซูเฉิงเฟิง ฉันหาคนงานกลุ่มหนึ่งให้กับสวนที่มาดากัสการ์ของนายในอนาคตแล้ว ในจำนวนนี้ก็องค์หญิงโอลิเวียสามคนครอบครัวของราชวงศ์ยุโรปเหนือ ถึงเวลาก็ถือเสียว่าพวกเขาเป็นทาสผิวดำเมื่อสมัยก่อน เรื่องจำพวกปลูกฝ้ายตัดอ้อย ก็มอบให้พวกเขาไปทำ”

ซูเฉิงเฟิงตัวสั่นขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ ลอบพิจารณาอยู่ในใจ “โอลิเวียผู้นี้ไม่เพียงเป็นเจ้าหญิงของราชวงศ์ยุโรปเหนือ ทั้งยังเป็นผู้สืบทอดราชบัลลังก์ก่อนหน้านี้ด้วย พ่อของเธอก็เป็นเจ้าชายของราชวงศ์ยุโรปเหนือเช่นกัน แล้วจะเอาพวกเขาทั้งครอบครัวไปเป็นคนงานที่สวนของฉันในอนาคต? เย่เฉินเจ้าหมอนี่ไม่เป็นห่วงฐานะราชวงศ์ยุโรปเหนือเกินไปหน่อยหรือเปล่า......”