ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3406

พูดมาถึงตรงนี้ เย่เฉินก็มองไปยังโครงหน้าอันหล่อเหลาของบิดาในภาพถ่าย ก่อนจะสะอื้นไห้กล่าวว่า “พ่อ......ผมรู้ว่าปีนั้นพ่อคิดจะทำให้ตระกูลเย่รุ่งเรื่องมาตลอด ทำให้ตระกูลเย่ตั้งตระหง่านอยู่บนจุดสูงสุดของโลก ในตอนนี้ ลูกตัดสินใจแล้วว่าจะแบกความคิดในปีนั้นของพ่อขึ้นมา สักวันหนึ่งจะตัองทำให้ตระกูลเย่กลายเป็นตระกูลที่สุดยอดที่สุดของโลกให้ได้!”

กล่าวจบ เย่เฉินก็มองไปที่ภาพถ่ายของมารดาอีกครั้ง พร้อมกล่าวอย่างละอายใจว่า “แม่......พวกเขาต่างแนะนำผมว่าควรไปลองพบคุณตาคุณยายดู ผมเชื่อว่าแม่เองก็ต้องหวังให้ผมไปเยี่ยมพวกเขาเช่นกัน เพียงแต่ผมกับคุณตาคุณยายพบปะกันน้อยมากจริงๆ อีกทั้งตอนนี้แม่เองก็ไม่อยู่แล้ว ผมไม่รู้จริงๆ ว่าควรไปเผชิญหน้ากับพวกเขาสองตายายอย่างไรดี ดังนั้นเรื่องนี้อาจยังไม่มีวิธีทำให้สำเร็จได้ชั่วคราว จึงหวังว่าแม่จะให้อภัย......”

หลังจากนั้น เย่เฉินก็ก้มตัวลงไป โขกศีรษะสามครั้งตรงหน้าป้ายหลุมศพของบิดามารดา

ต่อมา เขาก็กล่าวขึ้นอีกว่า “พ่อครับ แม่ครับ วันนี้ลูกจะอยู่เป็นเพื่อนท่านทั้งสองให้มากหน่อย พรุ่งนี้ผมอาจจะต้องกลับจินหลิงแล้ว ตอนนี้ลูกยังไม่พร้อมที่จะเปิดเผยฐานะ จึงไม่ควรรั้งอยู่ที่เย่นจิงนาน แต่ต่อไปผมจะเจียดเวลามาเยี่ยมพวกท่านที่นี่บ่อยๆ ......”

กล่าวจบ เย่เฉินก็กล่าวอีกว่า “พอถึงตอนที่ลูกเปิดเผยฐานะต่อคนทั้งโลกอย่างเป็นทางการแล้ว ลูกจะต้องพาลูกสะใภ้ของพวกท่านทั้งสองมาที่นี่ด้วยกันอย่างแน่นอน และให้พวกท่านเห็นอีกครึ่งของลูก ทำให้พวกท่านวางใจ”

พูดมาถึงตรงนี้ ในใจเย่เฉินก็ห่อเหี่ยวอย่างยิ่ง น้ำตาเองก็ร่วงหล่นลงมาอย่างไร้สุ้มเสียงเช่นกัน

ในเวลาไม่กี่ชั่วโมงต่อจากนั้น เย่เฉินก็ไม่เอ่ยคำใดอีก เพียงแค่คุกเข่ายืดตัวตรงต่อหน้าวิญญาณของพ่อแม่อย่างเงียบๆ ไม่เอ่ยคำใด

คนตระกูลเย่ทำได้เพียงมองเห็นแผ่นหลังอันโดดเดี่ยวของเขาจากเบื้องล่าง ไม่มีใครรู้ว่าชายหนุ่มที่ปราบสำนักว่านหลง ทั้งยังอาศัยกำลังเพียงคนเดียว ทำการเปลี่ยนแปลงขั้วอำนาจของราชวงศ์ยุโรปเหนือได้เมื่อสักครู่ผู้นี้ จะกำลังหลั่งน้ำตาต่อหน้าหลุมศพของบิดามารดา

หลายชั่วโมงให้หลัง สมาชิกตระกูลย่อยส่วนใหญ่ ล้วนคุกเข่าเดินทางมาถึงด้านล่างประตูโค้งบนภูเขาแล้ว

พอเห็นว่าสมาชิกสายตรงตระกูลเย่ก็คุกเข่าอยู่ที่นี่เช่นกัน แต่ละคนต่างตกตะลึงพรึงเพริดอยู่บ้าง

ยังไม่ทันที่พวกเขาจะเข้าใจว่าเพราะอะไรสมาชิกสายตรงก็คุกเข่าอยู่ที่นี่ด้วย พวกเขาก็ถูกทหารของสำนักว่านหลงตวาดจนพากันทยอยคุกเข่าลงอีกครั้ง